Editing High school DxD Tom 20 Odstraszenie (section)

==Odstraszenie==

''Zaświaty, terytorium upadłych aniołów.''

Upadłe anioły stworzyły szereg ośrodków wypoczynkowych dla VIP-ów. W jednym z takich ośrodków pewien młodzieniec wylegiwał się na leżaku ustawionym przy basenie i osłonięty parasolem. Jego wzrok był skoncentrowany na powierzchni wody i wpatrywał się w obraz, który był widoczny tylko dla niego. Przedstawiał on ogromną bestię, która emanowała straszną aurą, a także niezliczone zbroje czerwonego koloru, które unosiły się dookoła niej. Młodzieniec obserwował obraz na powierzchni wody z wielkim zainteresowaniem. Scena wyglądała bowiem niczym początek apokalipsy. Jednocześnie młodzieniec przesunął figurę po szachownicy, którą ustawiono na stole obok niego.

– Chaturaji<ref>Chaturaji to gra planszowa z Indii, podobna trochę do szachów.</ref>.... Mówi się że była pierwowzorem dla szachów i shogi – powiedział nagle czyjś głos.

Młodzieniec spojrzał w tamtym kierunku i ujrzał urzekająco pięknego oraz atrakcyjnego diabła, który pojawił się bez jego wiedzy. Diabeł siedział na leżaku po przeciwnej stronie stołu i przesunął figurę po planszy.

– Śiwa-sama, cóż za przypadek, że spotykamy się w takim miejscu – powiedział diabeł do młodzieńca.

Młodzieniec nazwany Śiwą, nie, Bóg Zniszczenia, uśmiechnął się.

– Powinniśmy uważać to za przypadek, czy nieuchronność? Miło cię po raz pierwszy spotkać, obecny Belzebubie, Ajuko.

Śiwa przyjął zaproszenie Ajuki Bezebuba i też zaczął przesuwać figury po planszy.

– Plotki mówią, że zaakceptowałeś żądanie Trzech Frakcji co do walki z Trihexą – powiedział Ajuka kontynuując grę.

– Tak jakby. Jednakże… to ponad moje oczekiwania. Obawiam się, że nawet ja nie poradzę sobie z tą bestią. Nie da się tego zapieczętować, nie wywołując wcześniej bitwy, która obróci świat w perzynę – odparł Śiwa nie przerywając gry.

– Zapieczętować huh. Jako Bóg Zniszczenia, który może zniszczyć świat, mówisz tylko o zapieczętowaniu? – powiedział Ajuka.

Shiva wzruszył ramionami.

– Tak, nawet dla mnie zabicie tego czegoś jest niemożliwe. Czy ty i Azazel nie zrozumieliście tego od początku? Najlepsze działanie to zapieczętowanie i to byłaby najlepsza opcja do wyboru. Z pewnością sprowadzę zniszczenia, ale zwykła destrukcja nie zabije tej bestii.

Bóg Zniszczenia roześmiał się sarkastycznie. Ajuka uniósł lekko brwi.

– Zniszczyć bestię mogłaby tylko poprzednia Ophis, obdarzona pełnią swojej mocy, albo Wielki Czerwony, który podróżuje przez Szczelinę Wymiarową.

– Jeśli tak, to po co tu w takim razie przybyłeś? – zapytał Śiwa ziewając.

Ajuka rozprostował dwa palce.

– Są dwie sprawy. Mój przyjaciel Sirzechs, proszę, nie przeszkadzaj mu. Pozwól mi obserwować cię do samego końca, abym mógł zapobiec zniszczeniom, które mógłbyś rozpętać – powiedział Ajuka.

Za jego plecami pojawiła się kobieta z pięknymi, długimi, bladoniebieskimi włosami. Kobieta roztaczała zimną atmosferę, a jej ciało pokrywała aura niesamowicie potężnego smoka. Śiwa natychmiast zrozumiał, że posiada niesamowitą moc i była w stanie przyjąć ludzką postać. Śiwa rozpoznał w niej Tiamat. Najsilniejszy Smoczy Król. Wśród smoków nie miała sobie równych. W dłoni trzymała jakiś przedmiot, który był tego samego koloru co jej włosy; telefon komórkowy. W momencie kiedy Śiwa go dostrzegł, zauważył że jest w nim coś nienormalnego. Być może, nie, to było absolutnie pewne, że ten telefon był powiązany z Longinusem. …Niezależnie od tego czy był fałszywy, czy prawdziwy, został stworzony przez super diabła, a kiedy Bóg Zniszczenia zobaczył to po raz pierwszy, zdawał się być tym lekko dotknięty. Co ten Longinus potrafił i co planowali z nim zrobić? Ale zrozumiał zamiary tego diabła, który stał przed jego oczami. Śiwa, który widział wszystko, uśmiechnął się kącikiem warg.

– Chcesz zniszczyć mnie wraz z Trihexą i całym światem, diable-kun?

Ajuka uśmiechnął się w odpowiedzi i pokręcił głową.

– Nie, nigdy nie powiedziałem nic takiego. Ale jeśli zniszczenie świata znów się stanie twoim celem, to wtedy zmienię zamiary.

Słowa Ajuki wzbudziły zainteresowanie Śiwy.

– Ech, to doprawdy interesujące domysły.

Śiwa zrozumiał, że Ajuka przybył tu, aby poznać jego zamiary.

– Co planujesz zrobić po tym, jak Trihexa pokona Wielkiego Czerwonego i otworzy bramę do innego świata? Uzgodniłeś już coś w tej sprawie z Azazelem-dono? Byłeś tylko straszakiem na Trihexa – powiedział Ajuka.

Ach, co za dobry diabeł. Domyślił się nawet czegoś takiego. Śiwa parsknął śmiechem.

– Ha ha ha ha, szybko zauważyłeś, obecny Belzebubie. Wszystkie mitologie też się tego boją, bardziej niż ty, czy Sirzechs. Ale ja nie – powiedział.

Ajuka skinął głową i uśmiechnął się wymownie.

– Tak, zapewne. Jednak powinienem czuwać wraz z tobą nad losem świata, więc stańmy się przeszkodą dla tej możliwości – powiedział Ajuka przesuwając figurę po planszy.

– …Nie potrafię zrozumieć, o czym myślą bóg i super diabeł.

Piękna kobieta westchnęła, jakby było jej wszystko jedno.

– Planujesz zrobić to samo co Sirzechs Lucyfer, kiedy stanął przed Hadesem? Naprawdę tak cenisz jego przyjaźń? – powiedział Śiwa przesuwając figurę po planszy.

Podczas powstania diabłów, które rozpętała Frakcja Bohaterów i Frakcja Starych Maou z Brygady Chaosu; na Olimpie bóg Królestwa Zmarłych, Hades, zamierzał wprowadzić tam zamieszanie i je odpowiednio wykorzystać. Aby temu zapobiec, Sirzechs Lucyfer udał się do Królestwa Zmarłych, aby powstrzymać Hadesa. Ajuka zachowywał się teraz podobnie. Ale różnicą pomiędzy Hadesem i Bogiem Zniszczenia Śiwą, było to, że ten drugi nie czuł żadnej urazy, zazdrości czy żalu wobec diabłów. Jednak, tylko przez chwilę, pomyślał, że działania Ajuki było odważne i przyjemniejsze. Gdyby był dziecinny i próbował mu kadzić, to wtedy by nim gardził. Więc to tak; Śiwa skinął w ciszy głową. Teraz prawdopodobnie zrozumiał, dlaczego Indra.... Śakra interesował się tymi ludźmi. To naprawdę było tak bardzo interesujące, że chciał się temu przyglądać dalej. W końcu ten gość Indra, dla nowej Rygwedy<ref>Rygweda to jeden ze zbiorów świętych ksiąg, najstarszy zabytek literacki indoaryjski. W roku 2007 wpisana na listę UNESCO Pamięć Świata</ref>, aby ponownie stworzyć hymny świata, użył nawet siedem Diabelskich Pionków, mimo że należał do innej mitologii. Zyskałem popularność i to doprowadziło do jego niechęci? Myśląc o tym czuł, że zabawnie było wyobrażać sobie reakcję Indry. Kiedy wspomniał wcześniej imię Sirzechsa, zobaczył że wyraz twarzy Ajuki na moment się rozjaśnił.

– To bardzo prosta sprawa, jeśli staniesz się jego wrogiem, to jednocześnie będziesz też moim – powiedział.

To pojedyncze zdanie pokazało głębię ich przyjaźni, a wyraz jego twarzy był szczery. To były jego prawdziwe zamiary. Śiwa oprał łokcie na stole i wsparł swoją twarz na dłoniach, po czym uśmiechnął się lekko.

– W porządku, bardzo dobrze, obejrzyjmy to więc razem. …..Trihexa, oraz losy tego świata – powiedział spokojnie Śiwa.

Niebo Zaświatów zaczęło robić się ciemne co wywoływało uczucie niepokoju. Efekt przebudzenia bestii został opisany w „Apokalipsie” i zaczął się pojawiać na niebie Zaświatów. Wkrótce ten zaduch rozprzestrzeni się po całych Zaświatach, przeniesie się do świata ludzi, Nieba oraz światów innych mitologii. Gra, początek apokaliptycznej bitwy, zaczęła się.
<noinclude>