Editing Żywot 1: Cycki w słońcu! (section)

===Część 1===

– Hej Ise… Słyszałeś o diabelskich syrenach?

Wraz z tymi słowami wypowiedzianymi przez Buchou, rozpoczęła się ta cała historia.

Miało to miejsce pewnego dnia po szkole, po powrocie z Kioto.

My, drugoklasiści, opowiadaliśmy pierwszoklasistom, Koneko-chan i Gasperowi o tym, co się tam wydarzyło.

– Tak jak myślałam, to musi być ktoś z wygasłego rodu…

– To zdumiewające, jak Kaichou się o tym dowiedziała.

Tymczasem Buchou i Akeno-san wróciły ze spotkania z Samorządem Uczniowskim i prowadziły ze sobą tego typu rozmowę.

Buchou odłożyła dokumenty, które były używane podczas spotkania i skierowała swoją uwagę na nas.

– Przepraszam, że proszę was wszystkich o to właśnie teraz, gdy zbliża się festyn kulturowy, ale chciałabym, abyście mi pomogli w raporcie o działalności klubu.

Raport o działalności klubu? To jest….

– …Chodzi o ten, który musisz wysłać do Zaświatów, abyś mogła żyć w świecie ludzi, Buchou? – zapytała Koneko-chan, podnosząc rękę do góry.

Tak, Buchou powinna uczęszczać do prestiżowej szkoły w Zaświatach, ale zamiast tego chodzi do Akademii Kuou. Poprzez branie udziału w klubowych zajęciach w świecie ludzi, musi zdobyć akademickie punkty, które normalnie by uzyskała poprzez uczęszczanie do szkoły w Zaświatach. Zajęcia klubowe obejmują diabelską pracę, albo pisanie raportów o stworach żyjących w świecie ludzi. Koneko-chan też o tym wie.

Kiedy Buchou usłyszała pytanie, uśmiechnęła się i przytaknęła.

– Tak, dostałam od Sony ciekawe informacje. Myślę że uzyskując punkty akademickie, możemy zdobyć też przydatne informacje dla Zaświatów. Dodatkowo możemy je opublikować w naszej rubryce, w szkolnej gazetce.

Oho, to brzmi interesująco. Dodatkowo te informacje są przydatne zarówno dla klubu, jak i Zaświatów? Buchou miała szczęśliwy wyraz twarzy, jakby usłyszała od Kaichou coś ciekawego.

– O co tu w ogóle chodzi?

Kiedy zadałem to pytanie, usłyszałem intrygujące zdanie, które zostało wypowiedziane na początku historii i przykuło moją uwagę…

– Hej Ise… Słyszałeś o diabelskich syrenach?

…..Właśnie tak. Ale kiedy usłyszałem o syrenie, przypomniał mi się stwór, którego miała pogromczyni bestii, Abe-senpai…. Ryba z ludzkimi nogami! Wpadłem w rozpacz z powodu tej istoty, która zdruzgotała moje fantazje! Normalnie, kiedy słyszysz słowo „syrena”, wyobrażasz sobie piękną kobietę z rybim ogonem, pokrytym ślicznymi łuskami! Ja też myślałem w ten sposób! Nie wiem jednak, jak zmieniło się światowe wyobrażenie syren. Kiedy bowiem okazuje się być obrzydliwym stworem, wyglądającym jak wielki tuńczyk na ludzkich nogach, to taka sytuacja doprowadza mnie do płaczu.

Kiedy byłem świadkiem tego, co zobaczyłem, wpadłem w rozpacz! Życie jest takie brutalne!

– Ach…. Syrena, mówisz…. – odparłem stłumionym głosem.

Widząc moje rozczarowanie, Buchou uśmiechnęła się gorzko.

– Byłeś pewnie rozczarowany tamtą syreną, Ise. Cóż, to zrozumiałe, skoro wszystkie syreny z historii mają piękny wygląd – powiedziała, głaszcząc mnie po policzku. – Tak więc ruszamy na spotkanie?

Buchou powiedziała coś takiego, ale… Hmm, nie mogę powstrzymać mojego podekscytowania.

– Stwór z mitologii. Hmm, egzorcyzmowanie go nie byłoby nudne.

– Ja też chcę spotkać syrenkę!

– Może weźmiemy wędki?

Xenovia, Asia, Irina. Kościelne Trio, też ekscytowało się słowem „syrena”! Zaraz, nie próbuj jej złowić, Irina!

…Jednak każda historia, która zaczyna się w ten sposób, nigdy nie kończy się dobrze! To oczywiste, że mamy się spotkać z dziwną istotą… Syreną.

Wprawdzie nie byłem do tego zbyt entuzjastycznie nastawiony, ale postanowiono, że podczas następnych dni wolnych, członkowie klubu wybiorą się nad morze.