Editing Żywot DX: Hyakki Yako i Pandemonium (section)

===Część 1===
''Wydarzyło się to wkrótce po rozpoczęciu wiosennego semestru.''

Pewnej nocy wyszedłem z łóżka i udałem się za potrzebą w stronę toalety. Kiedy otworzyłem drzwi do łazienki, zamiast toalety, zobaczyłem…

Erotyczny pokój zrobiony przez Niebo! Kiedy byłem zakłopotany, ktoś złapał mnie za rękę…

– Wreszcie Ise… Dzisiejszej nocy poćwiczmy wreszcie płodzenie dzieci!

Xenovia miała na sobie przeźroczystą i luźną koszulkę nocną! Na łóżku czekały Asia i Irina. Tak jak Xenovia, były ubrane w przejrzystą bieliznę i nie miały na sobie staników! Ich sutki, które były widoczne poprzez tkaninę, ubodły mnie w oczy! Asiu, musiałaś się wymknąć z łóżka jeszcze przede mną!

Normalnie by mi się to spodobało, ale teraz wyszedłem z łóżka do toalety. Wpatruję się w ich piersi, ale… szczerze mówiąc nie mogę teraz nic zrobić! Wygląda na to że mój pęcherz eksploduje, zanim wybuchnie moje zboczenie!

– Ejże, Xenovia, zgłupiałaś?! Dlaczego zamontowałaś tę klamkę na drzwiach do toalety?! – powiedziałem do Xenovi.

Xenovia zignorowała jednak moje słowa i ściągnęła z siebie koszulkę nocną! Jej piersi objawiły się moim oczom! Nagle Xenovia przesunęła dłońmi po swoim ciele w erotyczny sposób! Gdzie ty się u diabła tego nauczyłaś?!

Od Rias?! A może od Akeno-san?! Nie, zdecydowanie od Kiryuu!

– Fufufu, jeśli chcę ukraść Iseia Rias-zenbuchou i Akeno-zenfukubuchou, to muszę korzystać z nowych i oryginalnych pomysłów!

– Och ty! A ja myślałem że trochę spoważniejesz, skoro zamierzasz zostać nową Kaichou… Ale twoje podstawowe zamiary dalej są takie same!

– Zgadza się. Chcę zdobyć stanowisko, które wymaga odpowiedzialności, ale jednocześnie chcę się też bawić tak, jak każda dziewczyna w moim wieku. A teraz pozwól mi posmakować pasji młodości, Ise! – powiedziała Xenovia, po czym pchnęła mnie w stronę łóżka.

Irina, która siedziała na łóżku, przytuliła się do mnie.

– Chciałabym cię wziąć, ukochany, ale ostatnio Ravel-chan bardzo zaostrzyła ochronę i nie jest już tak łatwo zastawić na ciebie pułapkę – oznajmiła.

Pułapkę?! Czy ja jestem jakąś zwierzyną łowną?! Cóż, dla tych dziewczyn pewnie tak……! Nawet ja będę zaskoczony tym nieoczekiwanym wydarzeniem!

Mimo tego uczucie piersi Iriny jest niesamowite! Jednak zamiast podekscytowania, zwiększyła się moja chęć do skorzystania z toalety!

– Ise-san……

Z kąta łóżka Asia patrzyła na mnie z utęsknieniem!

– Asiu! Proszę, uspokój te dwie! Muszę skorzystać z toalety! Zróbmy te rzeczy następnym razem! Teraz wzywa mnie zew natury!

Ona na pewno zrozumie moje uczucia!

Nagle Xenovia usiadła na mnie okrakiem!

– Seks to także zew natury! Czy nie będzie zabawnie zobaczyć, która strona zwycięży?

Nie mów takich rzeczy, kiedy wchodzisz w nastrój! W-właściwie to ten erotyczny pokój też ma łazienkę! Pozwólcie mi najpierw z niej skorzystać! Potem chętnie zaakceptuję wasze wyzwanie!

– J-ja też!

Nagle Asia też na mnie usiadła! Siedziały na mnie zarówno Xenovia, jak i Asia! Do tego Irina też ścisnęła moją głowę między swoimi udami! To uczucie jest niesamowite, ale…! Jest w porządku, gdy siedzi na mnie jedna dziewczyna, ale dwie to już za dużo!

Asia, która siedziała przed Xenovią, spojrzała na mnie załzawionym oczami.

– Ja też chcę dziecka… Mogę? – zapytała.

……………

To oszukiwanie, Asiu! Kiedy słyszę takie słowa z jej ust, to zanosi mi się na krwotok z nosa!

– Nawet Asia jest taka! Poddaj się więc, Ise! Jeśli nie będziesz miał dostatecznie dużo energii, aby zaspokoić trzy dziewczyny naraz, to nie będziesz mógł zostać Królem Haremu! – powiedziała Xenovia, która siedziała za Asią.

– Dla Nieba! Dla Michała-sama!… I-i dla mnie ''mruczenie''... – Irina zaczęła się modlić, gdy ściskała moją głowę między swoimi udami!

To chyba niemożliwe, abym zawiódł te trzy dziewczyny, kiedy próbuję się powstrzymać?! Jeśli to możliwe, to chciałbym przyjąć ich wyzwanie i dać z siebie wszystko…!

Tymczasem Asia podążyła odważnie swoimi ustami w moją stronę…

Kiedy przełknąłem ślinę i miałem się już poddać.

– Ho ho, wygląda na to że dobrze się bawicie, dzieciaki – w pokoju rozległ się nagle czyjś głos.

W rogu pokoju, siedział na krześle staruszek w kimonie! K-kim jest ten dziadek?! Był zuchwały, a jego uśmiechnięta twarz była usiana zmarszczkami. Jednak nigdy wcześniej go nie widziałem! Ponadto fakt, że udało mu się dostać do miejsca, w którym żyły takie nadnaturalne istoty jak diabły, świadczył że nie był normalną osobą!

– S-staruszku?! J-jak się tutaj dostałeś… – zapytałem.

– Ach, zastanawiam się, czy mógłbym tutaj dostać herbaty – odparł staruszek, uśmiechając się przy tym.

– H-herbaty? N-nie, najpierw powiedz jak… – zapytałem podejrzanym tonem.

Siedząca na mnie Asia uśmiechnęła się jednak.

– Herbaty? Zaraz przygotuję – oznajmiła.

Zeskoczyła ze mnie i ruszyła w stronę czajnika w rogu pokoju.

Po Asi zeszła ze mnie Irina i poczęstowała staruszka słodyczami.

– Skąd się tu wziąłeś, staruszku? Ach, mamy tylko yokan<ref>Yokan to tradycyjne japońskie słodycze w postaci mocno skondensowanej galaretki, wytwarzane z pasty ze słodkiej, czerwonej fasoli anko, agaru i cukru.</ref>, mam nadzieję że go lubisz? – zapytała Irina.

– Oczywiście, młoda damo – odpowiedział staruszek, uśmiechając się przy tym.

Xenovia stanęła wtedy za nim i zaczęła masować mu ramiona.

– Wygląda na to, że masz sztywne ramiona. Rozmasuję ci je.

– Ha ha ha, jestem wdzięczny.

Staruszek tymczasem dostał herbatę od Asi.

– Chciałbyś do mnie dołączyć? – zapytał mnie.

Kiedy przyjrzałem się mu uważnie, zauważyłem że ma niezwykle wydłużoną głowę! Nie może być człowiekiem!

– P-przepraszam, ale kim…

Wstałem i wymierzyłem w niego palec. Zamierzałem zadać podejrzanemu staruszkowi kilka pytań…

……………

Kiedy stanąłem na nogi, zacząłem się chwiać… U-umm, moja przytomność powoli odpływała… Kiedy spojrzałem ponownie na staruszka… P-poczułem że… nie jest kimś obcym… Tak, jest kimś kogo znam, a nie obcym… Cóż, czy to ma znaczenie? Nagle poczułem, że muszę być dla niego miły.

Postanowiłem napić się z nim herbaty, tak jak zaproponował. Dostałem filiżankę od Asi i słodycze od Iriny.

– Tak, napijmy się razem!

Racja! Zgadza się, gdy spotkałem tego staruszka, moja chęć robienia zboczonych rzeczy z dziewczynami wyparowała i co ważniejsze, chcę go traktować miło!

Ja i Kościelne Trio zaczęliśmy rozmawiać z tym przystojnym staruszkiem i świetnie się przy tym bawiliśmy!

Ale ponieważ nie mogłem już dłużej wytrzymać, poszedłem w stronę łazienki, która była w pokoju. Kiedy wróciłem… Staruszek gdzieś zniknął.

Jednocześnie uczucie dezorientacji wyparowało z mojej głowy. Wygląda na to że dziewczyny doświadczyły czegoś podobnego, gdyż mówiły rzeczy typu „Ara? Dlaczego robiłyśmy coś takiego…?”, „Gdzie się podział ten staruszek?”.

Kim był ten staruszek?

Tajemnicza noc powoli dobiegła końca…



– Czy to wydarzenie… Było snem? Kiedy odzyskałem przytomność, spałem w moim pokoju…

Skoro następny dzień był wolny, opowiedziałem wszystkim (głównie ludziom z Klubu Okultystycznego) o przygodzie z ostatniej nocy.

Kiedy skończyłem, Asia uniosła rękę i zgodziła się ze mną.

– Ja też miałam ten sen. Śniłam że robiłam herbatę dla staruszka ubranego w kimono.

Och, więc Asia miała taki sam sen co ja!

Irina również uniosła dłoń.

– Ach~ ja też miała taki sam sen!

– Hmm, ja również. To dziwne. Zamierzałam zwabić Iseia do pokoju i uprawiać z nim seks – powiedziała Xenovia, przekrzywiając głowę.

Jednak kiedy Rias, Akeno-san i Ravel ją usłyszały…

– Ta historia.

– Więcej szczegółów.

– Chciałabym ją usłyszeć jeszcze raz.

Kiedy mówiły coś takiego poważnym tonem, a ich ciała emanowały dziwną aurą, widać było że Xenovia powiedziała coś skandalicznego i to bez mrugnięcia okiem!

Rias położyła dłoń na moim policzku i westchnęła.

– Może to iluzja? A może ktoś w domu nieświadomie uwolnił swoją magiczną moc?

Dyskusja powędrowała w stronę możliwości, czy to co się wydarzyło było skutkiem wpływu czyjejś mocy, a nie snem.

– Czy to możliwe że nowa technika Iseia-sama wymknęła się spod kontroli i przekroczyła jego wyobraźnię? Jednak nie słyszałam, aby dysponował tego typu mocą – dodała Ravel, przekrzywiając głowę.

Niemożliwe. Kiedy tworzę nową technikę, to nie wywołuję przy tym starych dziadków.

– Ale Ise-kun. Powiedziałeś już wcześniej, że chciałeś poeksperymentować ze swoimi obecnymi technikami, aby znaleźć najlepszy sposób korzystania z nich, prawda? – szepnął mi do ucha Kiba, który siedział obok mnie.

– Cóż, przetestuję to, kiedy będę miał szansę – odparłem, wzruszając przy tym ramionami.

Cóż, staram się rozwijać moje obecne techniki, zamiast tworzyć nowe… Ale to bez znaczenia dla tego starucha.

Problemem jest to, że nie pamiętam dobrze jego twarzy… Wprawdzie ją widziałem, ale nie potrafię sobie nic przypomnieć. To naprawdę było jak sen.

– Sprawdzę potem ten specjalny pokój… Nie myślę jednak o niczym zboczonym! Jeśli są tam ślady magicznej aury, to zamierzam je odkodować! Ale ten zboczony pokój ani trochę mnie nie interesuje! – powiedziała Rossweisse-san, kiwając przy tym głową.

Kiedy zobaczyłem jej zarumienioną twarz i usłyszałem głos… Interesuje cię to, Rossweisse-san?

Kiedy Rossweisse-san się rumieniła, wyrazy twarzy u Rias i Akeno-san zdrętwiały.

– …Słyszałam już o tym wcześniej, ale w takim razie… To może się wymknąć spod kontroli.

– Tak, ja też o czymś myślę. Wszystko byłoby jasne, gdyby byli tu Kuroka, albo Sensei…

Wygląda na to, że obie wiedza, co tu się może dziać. Ale gdyby byli z nami Kuroka i Sensei, to czy tajemnica zostałaby wtedy od razu rozwiązana? Ale…

– Koneko-chan i Kuroka są obecnie w górach i w ogóle nie możemy nawiązać kontaktu z Senseiem – powiedziałem, drapiąc się po policzku.

Zgadza się, Koneko-chan i Kuroka trenują obecnie w górach, a Azazel-sensei nie odbiera telefonu.

– Skontaktowaliśmy się z Koneko, więc powinna wkrótce wrócić. Azazel pracuje teraz z moim bratem. Obecnie rozmawiają potajemnie z ludźmi zamieszkującymi Japonię… Pięć Rodzin, które dysponują specjalnymi mocami, są przywódcami youkai. I są częścią czegoś, co nazywa się „Mega Projektem” – powiedziała Rias, gdy usłyszała moje słowa.

Sensei znajduje się więc w trakcie negocjacji. Ten gość z pewnością jest zajęty, ale kiedy ma wolne, powoduje kłopoty… Ale ostatnio spotykam najróżniejszych ludzi, którzy są tym dziwniejsi, im większy mają wpływ. Świat z pewnością jest wielki.

Ale rozmowy z frakcją youkai? Może chodzi o mamę Kunou… Yasaka-san też jest na tym spotkaniu?

– Ja też słyszałem, że Dulio-san i Slash Dog Ikuse-san są ich ochroniarzami – dodał Kiba.

To trochę ekstrawaganckie, że dwaj użytkownicy Longinusa tam będą, ale ponieważ VIP-y spotykają się w jednym miejscu, to nawet to pasuje.

Było jednak coś, co zastanawiało mnie bardziej.

– W każdym razie czym jest ten „Mega projekt”? – zapytałem Rias.

– To wygląda, jakby przygotowywali wielką Królewską Grę. Mówili o tym od ubiegłego lata, ale od zimy rozpoczęli aktywne przygotowania i teraz trwa produkcja na pełną skalę. Cóż, jest duża szansa, że niedługo zostanie to ujawnione.

Wielka Królewska gra? Tego typu wydarzenie? Może jakiś turniej? Zupełnie jakby ten „Mega Projekt” oznaczał, że będą mogli wziąć w nim udział wszyscy, nie tylko diabły… Czy to te mecze między różnymi frakcjami, o których wcześniej mówili? Z tego co mówiła Rias, można sądzić że nie potwierdzono tego w pełni.

– Ach, zgadza się! Plotki na ten temat krążą nawet wśród wskrzeszonych aniołów! …Czy to prawda? – zapytała nagle Irina.

Rias wzruszyła ramionami, gdy usłyszała jej pytanie.

– Cóż, póki co to nie jasne, ale najwyraźniej starszyzna podchodzi do tej sprawy poważnie. Na razie to jednak nie ważne. Póki nie wyjaśnimy co się dzieje w domu, nie będziemy mogli spać w spokoju… Ach to może być dobry moment.

Rias nagle wstała.

– Co masz na myśli? – zapytałem.

Rias uśmiechnęła się.

– …Podobno najlepiej jest zatrudnić profesjonalistę? Poradźmy się więc osoby, która tu niedługo przyjedzie.

Dopiero później zrozumiałem, co miała na myśli.