Editing Date A Live:Tom 1 Rozdział 5 (section)

===Część 1===

Wybiła godzina 18:00.

Strugi światła zachodzącego słońca oświetlały budynki przed Dworcem Tenguu, nadając im pomarańczowy odcień.

Do małego parku w którym którego można była zobaczyć tą cudowną scenerię, szli chłopak i dziewczyna.

Chłopak niczym szczególnym się nie wyróżniał . Był normalny uczniem liceum.

Jednakże, dziewczyna-

„...Cholera...”

Ryouko Kusakabe oblizała usta kiedy zmrużyła oczy.

„Prawdopodobieństwo wynosi 98,5%. To za dużo, aby to był przypadek.”

Duchy.

Demony które niszczą ten świat.

Dziewczyna która zamieniła ten teren w zgliszcza 30 lat temu i spowodowała ogromny pożar 5 lat jak również, tamta były tej samej kategorii: Najgorszych Katastrof. 

Jednakże, postać która odbijała się na jej siatkówce, w tej chwili była po prostu piękną dziewczyną.

„Pozwolenie na strzał?”

Cichy -a z drugiej strony ekstremalnie chłodny głos, doszedł Ryouko zza pleców.

Nie odwróciła się bo wiedziała, ze to była Origami.

Wyposażona w takim sam kombinezon bojowy i plecak odrzutowy co Ryouko, trzymała  prawą ręka Karabin anty-Duchowy który był niż ona sama <Krzyk●Krzyk●Krzyk>.

„...Jeszcze nie. Pozostań w gotowości. Dowództwo jeszcze analizuje sytuacje.”

„Rozumiem.”

Ani nie zadowolona, ani nie rozczarowana, Origami kiwnęła głową

Ryouko i AST w liczbie dziesięciu ludzi znajdowało się kilometr od parku, AST podzieliło się na 5 par. 

Park był z dala od centrum miasta a był płaski obszare który był dopiero w trakcie budowy był jeszcze dalej. W ciągu dnia przyjeżdżało tędy mnóstwo ciężarówek, pracowało mnóstwo żurawi, itp, ale w tych godzinach było już tu pusto.

Kilka godzin temu kiedy Origami odkryła Ducha, została wydane natychmiastowe pozwolenie na akcje oddziałów CR. 

Jednakże, Minister obrony i Dowódcza Sztabu cały czas brali udział w spotkaniu na temat obecnej sytuacji. 

Głównym pytaniem było, atakować czy nie.

Ponieważ, nie wykryto trzęsienia przestrzennego, alarm nie został ogłoszony.

Znaczyło to, że nikt nie został ewakuowany, więc jeśli Duch oszaleje teraz, to odbędzie się  masowy pogrom ludności.

Z drugiej strony, to byłoby źle prowokować Ducha przez ogłaszanie teraz alarmu. To była poważna sytuacja.

Jednakże-

„To jest dobra okazja.”

Powiedziała Origami jak zwykle swoim pustym pozbawionym emocji głosem.

Tak jak mówiła Origami, to była dobra okazja.

Ponieważ teraz Duch nie miał na sobie swojej Sukni Astralnej.

Rzeczona suknia która tak jak Realizer Ryouko, sprawiała, że Duch był ostateczną i niezwyciężoną istotą, aktualnie nie miała jej na sobie.

Teraz była szansa, że ataki AST wreszcie mogłyby ją dosięgnąć.

Ale to była tylko jedna z możliwych teorii, na tą chwilę potrzebny był sposób na wykonanie krytycznego strzału za pierwszym razem. Właśnie dlatego Origami miała przy sobie specjalny karabin anty-Duchowy. 

Strzelec wydaje krzyk, trajektoria wydaje pisk, a cel wydaje okrzyk agonii.

Z stąd nazwa <Krzyk●Krzyk●Krzyk> (W skrócie <KKK>).

Bez aktywnego Realizera, odrzut złamałby nadgarstek strzelcowi, taka to były potężna giwera

Jednakże Ryouko nie przypuszczała, że będzie potrzeba aby wykorzystać tą broń.

„Beztroskie dowództwo mogłoby wreszcie wydać pozwolenie na atak.”

„To będzie kłopotliwe jeśli nam go nie dadzą.”

Powiedziała Ryouko, a Origami odpowiedziała natychmiast.

„...Cóż, tak to jest jest, jeśli jesteś na froncie. Ale znaczenie 'Duch dostał atak szału po tym jak pozwolono na ostrzał, ale nie mogliśmy załatwić jednym strzałem' kontra 'Duch losowo dostał ataku szału ale o tym nie wiedzieliśmy' jest bardzo różne jeśli chodzi o kwestie odpowiedzialności.”

„To wkurzające, ale oni w ten sposób podejmują decyzje.”

„Cóż, wiele ludzi martwi się bardziej o swoje stanowiska niż o życia innych ludzi. ”

Mówiąc to, wzruszyła ramiona.

Wyraz twarzy Origami nie zmienił się za wiele, ale wyczuć można było, że jest rozczarowana.

Wtedy- głos zmieszany z trzaskami dotarł do ucha Ryouko.

„Tak tak, tu punkt alfa, jaka jest ostateczna decy- co?”

Ryouko szeroko otworzyła oczy kiedy usłyszała odpowiedzieć w słuchawce.

„-Tak jest.”

Powiedziała, a następnie zakończyła połączenie.

„...Jestem zaskoczona wydali pozwolenie na atak.”

Szczerze mówiąc to było niespodziewane. Spodziewała się zupełnie innego rozkazu, tj. pozostania w gotowości.

Czekaj- wczorajszy rozkaz ataku na szkołę, też był agresywnymi posunięciami, które normalnie nie zostałyby wydane. Prawdopodobnie było jakieś przetasowanie na górze.

Cóż, Ryouko musi tylko wykonywać swoje obowiązki. A teraz on polegał na tym, że musi powiedzieć osobie z największa szansa na powodzenie kiedy pociągnąć za spust.

„-Origami ty będziesz strzelać. Spośród drużyny, jesteś najlepsza do wykonania tego zadania. Porażka nie będzie tolerowana. Zdecydowanie musisz to zakończyć jednym strzałem.”

„Tak jest.”

Jak można się tego było spodziewać, Origami odpowiedziała bez jakichkolwiek emocji.