Editing Date A Live:Tom 3 Rozdział 2 (section)

===Część 1===

W momencie kiedy Tama-chan-sensei wyszła z klasy po skończeniu lekcji, Shidou natychmiast wyciągnął komórkę z kieszeni i zadzwonił do Kotori.

Chwile później kiedy dźwięk oznaczający nawiązanie połączenia został odegrany, usłyszał Kotori w komórce.

„Halo, Słucham, Braciszek?”

Jej przyjemny głos  był zupełnie inny od sarkastycznego tonu z rana. To była normalna Kotori, nie będąca w trybie dowódczyni.

„Hej Kotori.”

„Naprawdę? -Czemu dzwonisz w takim czasie? Jeśli zadzwoniłbyś 10 sekund wcześniej, nauczyciel skonfiskowałby mi komórkę, wiesz?”

„Przecież powinnaś mieć włączony tryb cichy.”

„Akurat dzisiaj zapomniałam-”

Kotori powiedziała smutno.

„Więc, o co ci chodzi? ”

„Sss, no właśnie. Prawdę mówiąc......”

Mówiąc to Shidou spojrzał na Kurumi.

Nawet jeśli powiedziała coś szokującego takiego jak „Jestem Duchem” kiedy się przedstawiała, Kurumi była otoczona przez morze ludzi i pytań. Nie tylko uczniowie z klasy czwartej, ale również uczniowie z innych klas przyszli zobaczyć piękną przeniesioną uczennicę. Identycznie było kiedy Tohka przyszła pierwszy raz do szkoły.

W tym momencie przypadkowo nawiązał kontakt wzrokowy z Kurumi, ona popatrzyła w jego kierunku i lekko się uśmiechnęła. Shidou natychmiast się zaczerwienił i wstrzymał oddech.

„Braciszku?”

„Aaa......dziś do klasy została przeniesiona uczennica....powiedziała ona.”

„Co takiego?”

„Jestem Duchem.”

„............”

Kiedy Shidou skończył mówić, Kotori nie odpowiedziała.

Było tylko słychać szelest ubrań, przypominała to dźwięk zmieniania kokardek na włosach.

„--Opowiedz mi to ze szczegółami”

Kotori powiedział z zupełnie innym tonem niż przed chwilą.

„Nawet jeśli chcesz abym opowiedział ci to szczegółowo...to było jak mówię. Po prostu kiedy się przedstawiała powiedziała 'Jest Duchem' …..Pomimo, że nie mam podstaw aby tak twierdzić, czuję, że powiedziała to do mnie.”

„Czy to czasami nie twoja wyobraźnia?”

„......”

„Zapomnij o tym. Osoba która zna taki termin jak Duch, nie jest zwyczajną osobą. Przeprowadzę dochodzenie odnośnie jej.”

„Ok...Zrób to, proszę.”

Kiedy tylko Shidou się rozłączył, zabrzmiał dzwonek oznajmiając rozpoczęcie lekcji.