Editing High School DxD (Polski):Tom DX1 Żywot 6 (section)

===Część 1===

''Pewnego popołudnia'' 

– Dobra ludzie, jedziemy wszyscy do Izu<ref>Region na półwyspie Chubu, słynący z gorących źródeł i z tego powodu ceniony wśród turystów, jako ośrodek wypoczynkowy.</ref>. To będzie podróż rekreacyjna, która da nam wytchnąć po tym kryzysie z potworami – powiedział Azazel-sensei po tym, jak wrócił z zebrania.

To nic nowego, ponieważ ta osoba zawsze mówi to, co jej się podoba, a nigdy bym nie pomyślał, że wymyśli podróż wypoczynkową…… I to z powodu tych gigantycznych potworów?

C-cóż, w końcu każdemu z nas trochę się dostało podczas tego kryzysu…… Ja zresztą straciłem ciało.

– To brzmi nieźle. Podróż rekreacyjna. Więc kiedy jedziemy? – zapytała Rias przeglądając trzymane przez siebie dokumenty.

– Ech? Rias, zgadzasz się z tą nagłą propozycją Senseia? – zapytałem zaskoczony jej nagłą zgodą.

Normalnie powiedziałaby coś w stylu „Nie proponuj nagle czegoś takiego. Wiesz że mamy własne plany?”, wzdychając przy tym jednocześnie. Prawda jest taka, że jej priorytetem jest nasza diabelska praca.

– Tak, to nie tak, że dzięki temu możemy całkiem odzyskać siły, ale sama planowałam dla nas coś takiego. W końcu przez tyle przeszliśmy, że pomyślałam, iż wszyscy jesteśmy strasznie zestresowani. Sadzę też, że to dobry pomysł, abyśmy mogli trochę odetchnąć – odpowiedziała.

To…… może być prawda. Od samego początku drugiego semestru napotkaliśmy mnóstwo niesamowitych incydentów, takich jak terror Frakcji Starych Maou, atak Boga Zła, Lokiego, starcie z Frakcją Bohaterów podczas wycieczki szkolnej, test promocyjny i kryzys z powodu tych gigantycznych potworów, w który zamieszane były całe Zaświaty.

Ale jest tak jak powiedziała Rias, że zmęczone są nie tylko nasze ciała, ale także i dusze.

Sensei przytaknął i odezwał się do nas:

– Racja, byliście zamieszani w niesamowitą liczbę wypadków. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby takie młodziaki jak wy cierpiały zarówno psychicznie jak i fizycznie przez to, że tyle razy otarły się o śmierć. A tu nagle trafia się wam podróż wypoczynkowa! Rias, może byśmy pojechali tam w weekend? Musimy się szybko zdecydować! Nie martw się, przygotowania można szybko załatwić. Jedyne czego potrzebuję, to zgoda was wszystkich.

Wszyscy po prostu przypatrywaliśmy się rozmowie Senseia i Rias.

– Tak, zrozumiałam. Więc w następną sobotę i niedzielę jedźmy do Izu – powiedziała.

Tak oto postanowiono, że członkowie Klubu Okultystycznego pojadą na wycieczkę rekreacyjną do Izu na dwa dni i jedną noc.

''Do soboty czas zleciał szybko.''

Od samego rana było słonecznie. Wygląda na to, że podczas wycieczki będziemy mieli ładną pogodę. Wszystkie przygotowania do podróży zakończyliśmy jeszcze w nocy i zebraliśmy się wszyscy w Rezydencji Hyoudou o godzinie dziesiątej rano (prawdę mówiąc wszyscy, nie wyłączając mnie, byli bardzo podekscytowani tą wyprawą).

– Już wcześniej chciałam się wybrać do Izu przynajmniej raz.

Osobą której świecą się oczy jest Ravel. Może dlatego, że ostatnio uczy się o Japonii, zainteresowała ją turystyczną stroną mojego kraju.

– ……Nie mogę się tego doczekać, ponieważ ryby w Izu są przepyszne.

Wygląda na to, że Koneko-chan najbardziej jest zainteresowana kulinarną stroną naszej wycieczki.

Kiba i Gasper już przyszli, więc teraz czekamy tylko na Senseia i Rossweisse-san.

Pomijając Senseia, który nie mieszka w Rezydencji Hyoudou, zastanawiam się dlaczego nie ma tu z nami Rossweisse-san, mimo iż z nami mieszka…… Chyba nie wybrała się nagle na zakupy do sklepu „Wszystko po sto jenów”? Nie, nie ma mowy, aby punktualna Rossweisse-san spóźniła się z takiego powodu.

Kiedy przekrzywiłem głowę, usłyszałem rozmowę Kościelnego Tria.

– ……Myślałam, że przeniesiemy się tam za pomocą magicznego kręgu, ale pojedziemy tam samochodami? – powiedziała Xenovia.

……Ech? Naprawdę? Więc będziemy jechali samochodami?

– Dostaniemy się do Izu w tradycyjny sposób? – zapytałem, dołączając do rozmowy.

Irina przytaknęła.

– Tak słyszałam. Wgląda na to, że Azazel-sensei też przyjedzie tu samochodem.

Sensei przyjedzie samochodem?

– Racja. Dzisiaj pojedziemy samochodami. To nagła zmiana w naszych planach, którą zasugerował Azazel – wyjaśniła mi Rias.

To zdecydowanie brzmi jak jego pomysł. Cóż, może podróż samochodem do Izu może być czasami dobrą rzeczą.

Kiedy tak sobie myślałem, usłyszałem odgłos zbliżającego się do nas samochodu. Nagle zza rogu wyłonił się niebieski samochód, który zatrzymał się przed bramą Rezydencji Hyoudou, wykonując kolisty drift!

Rzeczą która zatrzymała się przed nami, jadąc przy tym z dużą prędkością, jest niebieski sportowy samochód.

Drzwi otworzyły się i ze środka wysiadł Azazel-sensei, ubrany w krzykliwą kurtkę i spodnie. Na nosie miał okulary przeciwsłoneczne, więc miałem ochotę zapytać „W jakim klubie hostów<ref>Kluby hostów to rodzaj japońskich knajp,w których elegancko ubrani, przystojni, młodzi chłopcy, niczym męskie odmiany gejsz, zabawiają i usługują paniom. </ref> pracujesz?”.

– Fufufuu, dzisiaj przejedziemy się moim ukochanym samochodzikiem – Sensei próbował powiedzieć coś fajnego, opierając się o swój samochód.

…….Ten sportowy samochód jest równie krzykliwy co Sensei.

– ……Wow, wygląda na szybki. Może powinnam sobie taki kupić, kiedy już zaoszczędzę wystarczającą ilość pieniędzy dzięki mojej diabelskiej pracy – powiedziała Xenovia, przyglądając się samochodowi bystrym wzrokiem.

Asia przekrzywiła głowę.

– Ale jeśli mamy tam jechać samochodem, to do tego tutaj wszyscy się nie zmieścimy..... – powiedziała coś logicznego.

Ten wózek to unikalny, pięcioosobowy samochód sportowy, ale że jest tu nas ponad dziesiątka, to wszyscy się nim nie zabierzemy.

Jeśli przeliczymy nas wszystkich, to będę to ja, Rias, Asia, Akeno-san, Koneko-chan, Kiba, Xenovia, Gasper, Irina, Rossweisse-san, Ravel, Sensei i Ophis. Skoro nie możemy zostawić Ophis samej w domu, to postanowiliśmy, że zabierzemy ją ze sobą. Będzie nas więc trzynaścioro.

Nie powiecie mi chyba, że zarządzi grę w kamień-papier-nożyce i przegrani będą musieli tam polecieć!?

Kiedy tak sobie myślałem…… Przed Rezydencją Hyoudou zatrzymał się kolejny pojazd.

To czerwony van. Za jego kierownicą siedzi…… Rossweisse-san!

– Rias-san przygotowała dla mnie tego vana. Jest ośmioosobowy.

Zastanawiałem się, dlaczego jej tutaj nie ma! Więc była po samochód!

– Nie wiedziałem że masz prawo jazdy, Rossweisse-san – powiedziałem.

– Oczywiście. Mimo iż taka jestem, to byłam w końcu ochroniarzem szefa nordyckich bogów – odpowiedziała. 

Jak się nad tym zastanowić, to jest to prawda. Jest genialną dziewczyną, która uzyskała wiele pozwoleń i uprawnień, jeszcze zanim została ochroniarzem tego dziadygi, Odyna. ……Kiedy tak się nad tym zastanawiałem, poczułem się jeszcze bardziej niepewnie, z powodu jej hobby i stylu bycia.

Cóż, odłóżmy to na razie na bok. Podniosłem do góry dłoń i powiedziałem głośno coś, co chciałem powiedzieć już wcześniej:

– Ja chcę jechać z Rossweisse-san!

To nie tak, że uważam ją za dobrego kierowcę, ale przed domem zatrzymała się w o wiele spokojniejszy sposób niż Sensei!

Nie ważne jakbym się nad tym nie zastanawiał, bezpieczniej będzie jechać z Rossweisse-san!

– Oj, masz coś do mojego stylu jazdy?

Sensei nie był zachwycony.

– Oczywiście że mam! Zdecydowanie nie będziesz prowadził w bezpieczny sposób! To będzie droga do śmierci! – powiedziałem szczerze.

Oczywiście! Zawsze sprawiasz kłopoty, więc nie mam do ciebie za grosz zaufania! Właściwie to ja w ogóle ci nie ufam!

– Ja nie mam nic przeciwko temu, aby jechać samochodem Azazela-sensei. Wyczynowa jazda nie będzie zła.

Xenovia otworzyła drzwi samochodu Senseia i była gotowa, aby wsiąść do środka!

– Z pewnością znasz się na rzeczy, Xenovia.

Sensei pogłaskał ją po głowie.

– Nie zaprzeczasz temu, że masz zamiar jechać wyczynowo!? Uwaaaaaan! Tak jak myślałem, nie masz zamiaru prowadzić w bezpieczny sposób!

Xenovia nie ma nic przeciwko temu, aby jechać z Senseiem, skoro jest taka lekkomyślna, ale ja z pewnością nie chcę!

– Ludzkie ograniczenia prędkości nie dotyczą upadłych aniołów!

Masz zamiar jechać z pełną prędkością!

Nie podoba mi się to! Czy ktoś może pokonać tego złego ostatniego bossa upadłego anioła!?

Wszyscy dookoła mnie zamilkli i nikt nie chciał jechać z Senseiem, więc wszyscy zebrali się dookoła samochodu Rossweisse-san! Nie wliczając kierowcy, vanem może się zabrać siedem osób! Więc ściśle rzecz biorąc, czwórka z nas zostanie poświęcona!

Ja nie chcę się poświęcić! Nie mam zamiaru wsiadać do tej trumny! A-ale jeśli Rias, Asia, Akeno-san, Koneko-chan i Ravel mają tym jechać…… Poświęcę się, aby zająć ich miejsce! Xenovia, Irina i Ophis się nie liczą, ponieważ jakoś to zniosą! A dwóch pozostałych chłopaków mam gdzieś!

Jak się nad tym zastanowić, szansa na to, że to ja będę musiał jechać z Senseiem, jest dość wysoka……!

Kiedy przechodziłem przez takie czarne myśli, Rias westchnęła i przedstawiła nam swój pomysł:

– Aby było sprawiedliwie, zagrajmy w kamień-papier-nożyce.

Czas rozrachunku nadszedł..........