Editing Żywot 4: Talenty Samorządu Uczniowskiegol (section)

===Część 2===
Miejscem do którego przybyliśmy, był… brzeg rzeki. Najwyraźniej Xenovia została tutaj wezwana. Ukryliśmy się z Sajim, Meguri-chan oraz Kusaką-chan i potajemnie obserwowaliśmy cały teren.

Była tam Xenovia, członkowie nowego Samorządu Uczniowskiego oraz uczniowie ze szkoły dla delikwentów, których było ponad pięćdziesięciu.

Xenovia zrobiła krok naprzód.

– Jesteście z Liceum imienia Niszczycielowskiego, prawda? – zapytała.

W środku grupy delikwentów stał gość oparty na wyścigowym rowerze, który miał pełno kolczyków na twarzy. Na jego poirytowanej twarzy pojawił się uśmiech.

– He he he. Dlaczego Kaichou Akademii Kuou chciała się ze mną spotkać?

Delikwenci zaczęli pokrzykiwać, aby go wesprzeć:

– Czego chcą ci idioci

– Wlejmy im!

Potem zaczęli używać takich słów, że nawet ja nic nie rozumiałem, chociaż mówili po japońsku.

Xenovia jednak w ogóle nie była przerażona i wskazała tylko rower.

– Dlaczego go po prostu nie oddasz.

Przywódca delikwentów oparł stopy na pedałach i wrzasnął na całe gardło:

– Ten rower? Nie, do kurwy! Mam zamiar jeździć na tej suczce i podrywać wszystkie możliwe gyaru<ref>Zniekształcone ang. girl – „dziewczyna”</ref>! Ostatnio te dziwki lecą na facetów na wyścigowych rowerach!

– Gyaru! To dla gyaru!

Czego by szef tego delikwentów nie wykrzyczał, jego przydupasy zaraz mu wtórowały… Suczki, dziwki, doprawdy, z jakiej epoki pochodzili ci idioci?

– Ruruko, czy naprawdę tak jest? – zapytała Xenovia Nimurę-chan, która stała obok niej.

– Hmm. Nigdy o tym nie słyszałam. Szefowo, nie musisz słuchać bzdur tej hołoty – powiedziała Nimura-chan posłusznym tonem! Do tego nazwała ją szefową!

– Naprawdę? W każdym razie nie rozumiem tego dobrze, ale musisz oddać ten rower – oznajmiła Xenovia pewnym siebie głosem.

Szef delikwentów przyjrzał się ciału Xenovi zboczonym wzrokiem.

– Wiesz, jesteś nawet niezła. Jeśli pozwolisz mi dosiąść siebie, zamiast roweru, to wtedy mógłbym przemyśleć twoją propozycję.

– HA HA HA HA HA HA HA HA HA HA HA!!!!!!!!!!!!!!!

Cała banda wybuchnęła głośnym śmiechem, ale Xenovia tylko westchnęła, gdy to zobaczyła.

– Doprawdy, ci idioci zawsze mówią to samo.

– Szefowo! Zróbmy z nimi porządek! Najwyraźniej skopanie im tyłków będzie najlepszą opcją! – powiedziała Nimura-chan, która aż paliła się do bitki! 

Wiesz że teraz wyglądasz na znacznie energiczniejszą, niż w czasach, gdy byłaś podwładną Sony-zenkaichou?!

Nagle zauważyłem, że członkowie samorządu, którzy jeszcze chwilę temu byli z nami, gdzieś zniknęli. Po chwili spostrzegłem, że zmierzali w stronę Xenovi i jej gangu.

– Przyszliśmy ci z pomocą, Xenovia-kaichou – Saji wkroczył na scenę!

– Ach więc jesteś. Co tak długo? – zapytała Xenovia, która wyglądała na naprawdę szczęśliwą. 

– Cóż, musiałem coś załatwić, jako twój zastępca – odparł Saji drapiąc się po policzku.

Samorząd Uczniowski zebrał się dookoła Xenovi. Wszyscy aż palili się do walki! Opanowana Sona-kaichou umarła, niech żyje nam Xenovia-kaichou o gorącej głowie!

– Dobrze! Wygląda na to że wszyscy już są! Pokażmy im, w jaki sposób „negocjujemy”! – oznajmiła Xenovia swojej grupie, po czym wskazała tłum! – Ruruko, atakujemyyyyyyyyyyyyyyy!

Kiedy Nimura-chan to usłyszała uderzyła zaciśniętą pięścią w otwartą dłoń…

– Zrozumiałam. Uwielbiam tego typu rzeczy! – oznajmiła i ruszyła naprzód!

Jednym, szybkim kopniakiem, powaliła dwóch, czy trzech przeciwników naraz! Nawet bez sztucznego Boskiego Daru, jej kopniaki były mocne! Zwykli delikwenci nie mają z nią szans!

– Ouryuu! Poślij ich w powietrze!

Gdy sekretarz-pierwszoklasista, Nakiri Ouryuu, usłyszał jej rozkaz, ruszył naprzód i posłał kilku przeciwników wysoko w górę.

– Kiedy pomyślę, że tak będzie przez następny rok… Cieszę się z tego, ale jednocześnie boję.

Najwyraźniej podoba mu się przebywanie z Xenovią.

Następnie, drugoklasistka Kamo-chan rzuciła talizmanem w delikwentów. Ci, którzy zostali nim trafieni, natychmiast padli na ziemię.

– Egzorcyzm!

Najwyraźniej podoba się jej to. Miraka Vordenburg-chan, która stała obok Kamo-chan, także nokautowała przeciwników radosnymi ciosami i kopniakami.

– Hyyya, hyaaa. Trudno się poruszać podczas dnia. Jak ja zazdroszczę dziennym wampirom…

Mimo tego uroczego głosu, dysponuje naprawdę niszczycielską siłą!

– Haaaaa. Tylko jak my to wszystko potem wyjaśnimy! – narzekał Saji, podczas gdy nokautował atakujących go delikwentów.

– Nie martw się! Azazel-sensei jakoś to załatwi! Nie robimy przecież nic złego! – oznajmiła Xenovia z pewnością siebie.

O czym ty w ogóle mówisz?! Cóż, Azazel-sensei pewnie uzna, że będzie to najprostsze rozwiązanie, zwłaszcza że ludzie ze szkoły delikwentów nauczą się, żeby nie zadzierali z uczniami z naszej szkoły. Tak, Azazel-sensei zrobi coś, aby wyglądało, jakby to nigdy nie miało miejsca!

Członkowie Samorządu Uczniowskiego bez trudu nokautowali jednego wroga za drugim, ale… My, członkowie Klubu Okultystycznego, nie mamy już tutaj nic do roboty.

– Więc co powinniśmy zrobić? Najwyraźniej nie potrzebują pomocy – zapytałem na wszelki wypadek.

Jednak Irina wyraźnie paliła się do czynu! Nie, ona już biegła w stronę bójki!

– Jestem Shido Irina, najlepsza przyjaciółka Kaichou Xenovi! Przybywam z odsieczą! – brązowowłosa dziewczyna z dwoma warkoczami pędziła w stronę walki, wymachując drewnianym mieczem i wrzeszcząc jakiś tekst rodem z mangi shonen!

Xenovia ucieszyła się, gdy zobaczyła Irinę.

– Ooo! Moja zaufana przyjaciółka! Dziękuję za pomoc!

Kiedy myślałem, że gorzej już nie będzie...........!

– J-ja też wam pomogę! Jeśli zostaniecie ranne, to wtedy was uleczę!

Nie będzie walczyła z delikwentami bezpośrednio, ale najwyraźniej chciała pokazać Xenovi, że też tutaj jest! Xenovia ucieszyła się z jej widoku.

Podrapałem się po głowie… Achhh, najwyraźniej nie mamy innego wyboru.....

– …Skoro Asia-buchou dołączyła do walki, to teraz także nasz problem, prawda? – zapytałem, patrząc na pozostałych.

Zastępca przewodniczącej, Kiba, pokiwał głową i uśmiechnął się gorzko.

– Najwyraźniej nie mamy innego wyjścia, prawda?

– Tak, ruszajmy.

– M-musimy pomóc naszej przewodniczącej, jako mężczyźni z Klubu Okultystycznego~!

Koneko-chan i Gasper pokiwali głowami.

Tak więc nie ma innej opcji!

Ostatecznie dołączyliśmy do Samorządu Uczniowskiego!

– Ruszajmy! Jesteśmy towarzyszami przewodniczącej Xenovi, z Akademii Kuou.......

Tak oto napisano nowy rozdział w historii Samorządu Uczniowskiego, pod tytułem „Xenovia-Kaichou wypowiedziała wojnę szkole delikwentów”.

Wkrótce po tym incydencie, uczeń który zwrócił rower swojemu młodszemu bratu, był bardzo wdzięczny obecnemu Samorządowi Uczniowskiemu. Oczywiście Azazel-sensei załatwił, aby nie było o tym wszystkim zbyt głośno.

Jednak w Liceum imienia Niszczycielowskiego…

– Nigdy nie zadzierajcie z uczniami Akademii Kuou. Ich Samorząd Uczniowski i Klub Okultystyczny, to banda potworów.

…Zaczęły krążyć takie plotki, przez co uciekali gdzie pieprz rośnie, jak tylko zobaczyli kogoś z naszej szkoły.

Nie tylko zresztą tam, bo we wszystkich innych szkołach średnich zaczęto mówić „Uczniowie Akademii Kuou są ludźmi, z którymi lepiej nie zadzierać”.

Kiedy Sona-zenkaichou to usłyszała, wybuchnęła śmiechem.

– To dobrze że nowy Samorząd Uczniowski jest taki energiczny. To powiew świeżego powietrza, w porównaniu do czasów, gdy sama byłam przewodniczącą.

Najwyraźniej była przewodnicząca stała się odważniejsza po tym, jak skończyła szkołę…

Kiedy Rias to zobaczyła, uśmiechnęła się szeroko i coś mi zdradziła:

– Sona zawsze była taka odważna. Jednak kiedy należała do Samorządu Uczniowskiego, podchodziła do wszystkiego z rezerwą.

…Jak się nad tym zastanowić, to poczułem to już wtedy, gdy odwiedziła nas w naszym domu.

– POMOOOOOOOOOOOOCY!

Nagle Saji znów wpadł do pokoju klubowego! Gdy tylko mnie zobaczył, złapał mnie za rękę!

– H-H-Hyoudou! Nasza Kaichou znów wywołała kłopoty! A Nimura jej pomaga! Do tego Meguri i Kuaska poszły z niąąąąąąąąąąąąąąąą!

Płakał, że łzy ciurkały mu jak woda z odkręconego kranu… Jedyne co mogłem zrobić, to uśmiechnąć się i powiedzieć „Więc to tak”, gdy go wysłuchiwałem… Cóż, myślę że najpierw muszę go nauczyć, jak okiełznać Xenovię.

Wygląda na to, że od teraz związek pomiędzy Samorządem Uczniowskim i Klubem Okultystycznym będzie trwał bardzo długo…