Editing Date A Live:Tom 1 Rozdział 4 (section)

===Część 2===

„Ej, Reine~ Jeśli nie chcesz tego, to sobie wezmę. ”

„...Mmm, okej bierz.”

Kotori wzięła widelec i wzieła nim klika malin z talerza który stał przed Reine. Następnie powoli włożyła go do ust. Delektując się słodko-kwaśnym doznaniem.

„Mmm, pycha. Czego tego nie lubisz, Reine?”

„...A nie jest kwaśne?”

Powiedziała Reine, biorąc łyk jabłkowej herbaty, z ogromną ilością cukru.

Obecnie, obie były w kawiarni na rynku Tenguu.

Kotori miała na włosach białe kokardki i ubrana była w mundurek z gimnazjum, zaś Reine bluzkę w jasnym kolorze i dżinsy.

Kotori miała iść do szkoły jak zazwyczaj, ale z powodu wczorajszego trzęsienia przestrzennego, szkoła ucierpiała i została uszkodzona w mniejszym lub większym stopniu, więc była zamknięta.

Iść prosto do domu tak wcześnie było trochę dziwne więc zadzwoniła do Reine czyby nie poszła z nią na przekąskę do kawiarni.

„...Oh, to jest idealna okazja, więc powiedz mi. ”

Reinie powiedziała jakby sobie coś przypomniała.

„C~o?”

„...Przepraszam, to takie proste pytanie, ale Kotori czemu wybrałaś go na negocjatora z Duchami?”

„Mmm...”

Słysząc pytanie Reine, Kotori zmarszczyła brwi.

„Nie powiesz nikomu?”

„...Obiecuje.”

Powiedziała Reine niskim głosem i kiwnęła głową, widząc to Kotori udzieliła odpowiedzi. Reine Murasame, jest kobietą która zawsze dotrzymuje słowa.

„Tak naprawdę, nie jestem spokrewniona z moim bratem, to bardzo pokręcona i szalona historia.”

„...Hmm?”

Reine nie wydała się ani zaskoczona ani rozbawiona, tylko lekko przechyliła głowę. Szybko przetworzyła słowa Kotori, i przyjęła pozę która zdawała się mówić 'co to  ma wspólnego z moim pytaniem?'

„Za to właśnie cię kocham Reine~”

„......”

Reine zdawała się zakłopotana.

„Nie ważne~ ...Kontynuując. Ciekawe ile miałam lat wtedy. Nie pamiętam, ale braciszek został porzucony przez prawdziwą matkę i nasza rodzina go przygarnęła lub coś w tym stylu. To było tak dawno temu, że nie pamiętam już szczegółów, ale zdaje mi się, że na początku sprawiał dużo kłopotów. Do tego stopnia, że wydawało się, że może tak po prostu popełnić samobójstwo.”

„......”

Reine uniosła brwi z zaskoczenia.

„Coś nie tak?”

„Nie, proszę kontynuuj.”

„Mmm. W sumie, nie wiele można było z tym zrobić. Dla kogoś kto nie miał jeszcze dziesięciu lat, matka była absolutnie niezbędna, więc dla moje brata to było ogromne wydarzenie które całkowicie rozwaliło jego sens życia i istnienia. - Ale gdzieś po roku jego stan się ustabilizował.”

Zrobiła głośny wydech a potem kontynuowała.

„ Prawdopodobnie, z tego powodu, braciszek, jest ogromnie czuły na rozpacz innych ludzi.”

„...Rozpacz?”

„Mmm. Coś w stylu 'Myślenie, że nikt nigdy nie będzie cię kochał'. Czyli coś podobnego co on przeżywał na początku. Jeśli będzie ktoś za takim melancholijnym wyrazem twarzy, nawet jeśli będzie to kompletnie obca osoba, prawdopodobnie pójdzie jej pomóc bez namysłu.”

Dlatego jej oczy były zwrócone ku podłodze.

„Więc pomyślałam sobie 'to może być on'. - Myślę, że tylko on jest w stanie pocieszyć Ducha.”

Powiedziała Kotori, a Reine przujeła pozę 'rozumiem' i spuściła wzrok.

„...Ale, to co chce usłyszeć,  nie jest emocjonalnymi powodami.”

„......”

Na słowa Reine, brwi Kotori poruszyły się z zaskoczenia.

„Więc o co ci chodzi?”

„...To jest męczące kiedy udajesz głupią. Nie wierze, że nie rozumiesz – Kim on dokładnie jest?”

Reine była w <Ratatoskr> najlepszym analitykiem. Używając specjalistycznych realizerów, mogła poprzez rozkład temperatury i aktywność fal mózgowych, mogła wychwycić subtelności rożnych emocji 

-A nawet wykryć ukryte moce i tym podobne rzeczy udanej osoby.

Kotori głośno westchnęła.

„Cóż, w momencie kiedy, zostawiła braciszka Reine, wiedział, że to się stanie~ ”

„...Ah, przepraszam, wykonałam kilka analiz. Myślałam, że to byłoby dziwne wysyłać tam normalną osobę, bez solidnego powodu.”

„Mm. Nie przejmuje się tym~ Prawdopodobnie, za nie długo każdy się o tym dowie.”

Razem z dźwiękiem otwieranych drzwi i kelnerką wołającą 'Witamy', Kotori wzruszyła ramionami.  

Potem wzięła słomkę z swojej filiżanki, użyła jej do wciągnięcia soku borówkowego z talerza. 

Wtedy-

„Pffuufghfghghhfgh!?”

Widząc parę która właśnie weszła do środka i usiadła przedziale za Reine, sok który znajdował się w jej buzi, został wystrzelony z zadziwiającą siłą.

„......”

Wyglądało na to że, wspomniana para tego nie zauważyła, ale Reine siedząca na wprost niej  znajdowała się polu rażenia, i cała ociekała sokiem.

„Przepraszam Reine...”

„...Nn.”

[[Image:DAL_v01_233.jpg|thumb]]

Kotori chicho przeprosiła, i tak jakby nic się nie stało, Reine wyciągnęła chusteczkę z kieszeni i wytarła sobie twarz.

„Co się stało, Kotori?”

„Mmm...Myślę, że zobaczyłam coś nienaukowego a raczej coś nierealistycznego.”

„Co to niby było?”

W odpowiedzi na pytanie Reine, Kotori milcząco wskazała na przedział za jej plecami. 

"...?"

Reine obróciła głowę aby spojrzeć za siebie -i niespodziewanie przestała się poruszać. 

Kilka sekund później, jej głowa powoli wróciła w normalnej pozycji i wzięła łyk herbaty jabłkowej.

Nagle *pfffyy*, wypluła herbatę w stronę Kotori.

„...To były zbyt zaskakujące.”

Może w taki sposób Reine pokazywała swoje poruszenie.

Ale to było do przewidzenia, ponieważ za plecami Reinie, siedział brat Kotori, Shidou Itsuka razem z dziewczyną.

A to nie wszystko. Wspomniana dziewczyna, była jedną z grupy która Kotori nazywała katastrofą, była Duchem.

„Ehh...co się tu właściwie dzieje.”

Kotori wytarła twarz chusteczką którą dostała od Reine, i spytała się jej ściszonym głosem.

Swoją drogą, chusteczka Reine miała wyhaftowanego misia na środku. Z powodu plam z soku borówkowego i herbaty jabłkowej, wyglądał teraz jak [http://img3.wikia.nocookie.net/__cb20130629071752/powerlisting/images/f/f2/Kikaider.jpg Kikaider]

Następnie przeszukała swoje kieszenie aby wyciągnąć komórkę. Nie było na niej wiadomości od <Ratatoskr>. To znaczy, że nie zauważyli żadnych zakłóceń przy pojawieniu się Ducha.

Ale bez wątpienia to był Duch, Tohka. Niemożliwe, żeby było tak dużo, nieziemsko pięknych dziewczyn. 

„Czy jest jakiś sposób aby Duch pojawił się niezauważony?”

„...Jaka jest szansa, że to tylko podobna osoba? ”

Kotori pomyślała przez chwilę o słowach Reine.

Natychmiast po tym potrząsła głowa.

„Jeśli to była by prawda, to braciszek wyszedłby z normalną dziewczyną. Jeśli mnie pytasz  o to czy to zwyczajna dziewczyna czy Duch pojawiający się niepostrzeżenie... to myślę, że druga opcja jest nieco bardziej prawdopodobna.”

„...Rozumiem.”

To był raczej nieprzyjemny komentarz, ale Reinie bez wahania przysposobiła.

„...Ale jeśli to jest ten przypadek, to może być nieco problematycznie. Ciekawe, czy Shin sobie poradzi z Duchem samodzielnie.”

„Mmm...”

Następnie obie położyły rękę na swoich ustach i zajęczały, w tym samy czasie usłyszały rozmową z przedziału zza pleców Reine.

„Więc,mogę  zjeść wszystko co jest w tej książce?”

„Tak, możesz.”

„Chleb grzybowy, Czemu nie chleba grzybowego?”

„Eh, pomyśl przez chwilę o tym, przecież zjadłaś już duża ilość w piekarni.”

„Ale ja chce jeszcze raz go zjeść. Co do licha jest z tą przyprawą... jest taka uzależniająca... jeśli zostanie ona bezmyślnie wypuszczona w świat, rezultaty będą katastrofalne... ludzie będą się trząść z powodów symptomów odstawienie i bez wątpienia będą wojny o grzyby.”

„Raczej niemożliwe.”

„Grr, mniejsza o to. Zacznijmy poznawanie nowych smaków.”

„Tak tak... ale zostało mi tylko 3000 jenów.”

„Hmm, a co to?”

„Mówię ci to ponieważ, przez twoje zakupy jedzenia moje pieniądze znikają!”

„To trudny świat. Cóż myślę, że nie ma innego wyjścia. Poczekaj tu, a ja zorganizuje trochę funduszy.”

„C-Czekaj! Co zamierzasz zrobić!”

Słysząc tą rozmowę, Kotori głęboko westchnęła.

Wyciągnęła z kieszeni czarne kokardki, założyła je na włosy.

W ten sposób Kotori zmieniała swoja osobowość. Teraz Kotori przełączyła się z słodkiej siostry Shidou na dowódczynię.

Potem wzięła komórkę i zadzwoniła do <Ratatoskr>.

„...To ja. Mamy sytuację wyjątkową – Wykonać plan operacji F-08●<Wakacje w Tenguu>”

Słysząc to, Reine się zatrzęsła.

Czekała, aż Kotori skończy rozmawiać przez telefon, wtedy powiedziała.

„...Jesteś tego pewna, Kotori?”

„Tak. W sytuacji kiedy nie możemy mu dać żadnych poleceń, nie ma innego sposobu.”

„...Rozumiem. Skoro już do tego doszło -to będzie cześć Wariantu C... Hmm, więc pora ruszać. Będę negocjować z wyprzedzeniem ze sklepami.”

„W porządku.”

Powiedziała Kotori i wyciągnęła z kieszeni lizaka Chupa Chups i włożył go do ust.