Editing High School DxD:Volume 24 Żywot 1 (section)

===Część 2===
''Następnego dnia....''

Wczorajsza, nagła wizyta naszych rodziców oraz pojawienie się jego eminencji sprawiło, że basen nie został dokładnie posprzątany…. Musimy potem ponownie go posprzątać, ale z drugiej strony mój dom także ma basen (i to nawet większy od szkolnego), więc nie było się co śpieszyć z tym sprzątaniem. W razie czego zawsze mogliśmy popływać w basenie pod moim domem…. Ale tylko na szkolnym basenie będę mógł nacierać dziewczyny olejkiem do opalania…. Ale pomysł, aby diabły i wampiry natarły się olejkiem w celu zażycia kąpieli słonecznej, brzmi dziwnie. Myślałem właśnie o tego typu rzeczach, gdy poszedłem z Ravel na zakupy po szkole. Ponieważ słodycze w naszym pokoju klubowym się skończyły, poszliśmy uzupełnić ich zapas w pobliskim sklepie. Gdy skończyliśmy zakupy i wracaliśmy do pokoju klubowego, ja i Ravel rozmawialiśmy na temat przyszłego przebiegu turnieju.

– Jego eminencja dołączył do Drużyny Rias…. To zaskakujące, a my nigdy nie rozważaliśmy podobnej możliwości – powiedziałem.

Jako były posiadacz Durandala, był główną postacią, która dowodziła wojownikami Kościoła. Jego siła nie budziła wątpliwości i pomimo swego wieku wciąż miał dość mocy, aby przyprzeć nas do ściany. Wprawdzie jego zdolności fizyczne nieco osłabły, z powodu zaawansowanego wieku… to dalej był niebezpiecznym przeciwnikiem. Drużyna Rias mogła być uważana za wyjątkowo groźną.

– W ten sposób Rias-sama skompletowała swoją drużynę… A wszyscy jej członkowie są bardzo silni. Już poprzedni byli potężni, a w przyszłości bardzo się wzmocnili, ale dodatkowo wciągnęła do drużyny dwóch posiadaczy Longinusów, Smoka Zła Crom Cruacha i jego eminencję, Vasco Stradę… Są za silni. Jako towarzysze, są godni pochwały, ale jako przeciwnicy, są przerażający – powiedziała Ravel.

Miała rację. Z normalnego punktu widzenia, byliśmy pod wrażeniem zdolności negocjacyjnych Rias, ale z punktu widzenia turnieju, było to bardzo przerażające. Crom Cruach mógł już przewyższyć klasę Niebiańskiego Smoka, a do tego jeszcze jego eminencja…. Wprawdzie z racji wieku nie mógł się zapewne zbyt sprawnie poruszać, ale dalej był przerażającą postacią.

– Myślę że musimy wzmocnić naszą drużynę. Ise-sama, twoja Smocza Deifikacja potrzebuje lepszego rozwinięcia, niż tylko częściowa transformacja – powiedziała Ravel.

Innymi słowy Smocza Deifikacja nie trwa dłużej niż dziesięć sekund. Dokładnie, muszę to rozważyć…. Ale to nie jest coś, co można rozwinąć tak po prostu przez zwykły trening. Boski Smok, Ophis, pierwotnie pomogła mi z tym, więc czuję że będę w stanie zrobić postępy tak długo, jak istnieje coś związanego z Bogiem…. Zacząłem się martwić olbrzymią ilością zadań, z którymi musiałem się uporać.

– Ise-sama, Książę Asur wygrał kolejny mecz – powiedziała nagle Ravel.

– Tak, drużyna Mahabaliego-san jest niesamowicie silna. To byłaby trudna bitwa, gdybyśmy musieli się ze sobą zmierzyć.

Dokładnie, wśród drużyn istot boskiej klasy, które skupiły na sobie uwagę, jedną z nich była grupa Mahabaliego-san. Był bogiem, którego spotkałem wraz z Śiwą po ceremonii awansu na wysokoklasowego diabła. Od początku turnieju pędził przed siebie jak huragan i nie przegrał ani jednego meczu. Wydawał się nienawidzić Niebiańskiego Cesarza i walczył zaciekle, aby pokonać wszystkie drużyny, które stanęły mu na drodze. …Bitwy które toczył, uszkodziły nawet barierę otaczającą pole gry, co dało mi przykład tego, jak przerażająca była moc istot boskiej klasy. Wiele drużyn zrezygnowało z dalszego udziału w turnieju, gdy zobaczyły bitwy Mahabaliego-san. Oczywiście przerazili się nie tylko jego, ale też innych istot boskiej klasy. Nie było w tym nic dziwnego, że ludzie bali się po tym, gdy zobaczyli na własne oczy ataki legendarnych bogów. Nawet ja czułem, że coraz trudniej jest wygrać ten turniej… Na szczęście już wcześniej walczyliśmy z tak potężnymi przeciwnikami, więc pomimo naszych obaw, dalej mogliśmy brać udział w rozgrywce.

– Drużyna Mahabaliego-sama jest jednym z czarnych koni tego turnieju. Nie da się ich pokonać bez determinacji do wygrania cajej gry. Jestem pewna, że nasz zbliżający się mecz z Królami Przyjemności będzie równie trudny. Jako Drużyna Oppai Smoka, musimy wykorzystać całą naszą siłę – powiedziała Ravel.

Dokładnie, wkrótce czeka nas mecz z Drużyną Widara. Niemniej jednak, w turnieju dalej brali udział Rias i Vali…. Dla nas to będzie pierwszy mecz z istotami boskiej klasy, więc musimy się martwić o wiele rzeczy. Pod względem siły bojowej, nasz przeciwnik ma niesamowitą przewagę, więc jak temu przeciwdziałać… nie, głównym problem jest to, jak mamy kontratakować. Wszyscy pewnie uważają, że zwycięstwo Drużyny Królów Przyjemności jest prawie pewne. Powiedziałem „prawie”, ponieważ wykorzystywałem moc piersi, aby stworzyć wiele możliwości, więc wciąż nie wiadomo, co się jeszcze może stać. Cud wywołany przez piersi... Gdyby to naprawdę było możliwe, to chciałbym to zrobić! Skorzystanie z mocy Chichigami naprawdę byłoby teraz pomocne… Od tamtego czasu wywołałem kilka „skandali”, więc coś takiego może się wydarzyć! C-cóż, wtedy ten „cud” wydarzył się przez przypadek. Zamiast zajmować się tak niepewnym i niejasnym cudem, najbardziej realistycznie byłoby skupić się na wzmocnieniu własnej siły i przedbitewnych przygotowaniach…. Wraz z żądaniem Roygun Belfegor-san, najlepiej by było skoncentrować się na dogłębnym przygotowaniu naszej strategii. …Obarczony wszelkiego rodzaju niepewnościami, myślałem też o czymś innym. Spojrzałem na Ravel, która szła obok mnie. Wczoraj, po tym jak ślubne rozmowy się skończyły, mama Ravel powiedziała mi coś:

– Oglądałam ostatni mecz… Hyoudou Isseiu-san, powiedziałam ci w przeszłości, że prawdziwa natura Ravel to ścieżka wszechwładzy, i jeśli użyjesz jej w zły sposób, to czeka cię wiele problemów.

Mecz o którym mówiła mama Ravel, stoczyliśmy z Parostwem Sitri. W starciu z Soną-senpai, która była dobra w tworzeniu najróżniejszych taktyk, Ravel nie stworzyła żadnego planu, aby sobie z nimi poradzić, a zamiast tego wykonała odważne, zakrojone na szeroką skalę manewry, które wspaniale przełamały taktykę Sony-senpai, dzięki czemu zwyciężyliśmy. Inne drużyny oraz grupy medialne, które oglądały mecz, były całkowicie zszokowane. Chłodne i odważne podejście zachwyciło publiczność…ale z drugiej strony, styl walki który nie okazywał ani odrobiny miłosierdzia, spotkał się z falą krytyki, w stylu „Brakuje im stylu Drużyny Oppai Smoka” i „Najstarsza córka Rodu Feneks jest zimnym i bezwzględnym taktykiem”. Ravel zdawała się jednak nie przejmować tym, jak ją osądzano, ale skupiła uwagę na komentarzu „Brakuje im stylu Drużyny Oppai Smoka”. 

– Wszechwładza jest ścieżką mądrości i dzięki niej łatwiej jest zwyciężyć. Ale wywoła też zawiść wśród ludzi. To mocna i obojętna sprawiedliwość…. Gdy oglądałam mecz, w którym dowodziła, byłam pewna że są ludzie, którzy myślą w ten sposób – powiedziała mama Ravel. – Opierając się wyłącznie na rozumie, nie da się zrozumieć uczuć drugiej osoby.

…Chodziło jej o to, że Ravel nigdy nie rozumiała uczuć innych ludzi? Jestem Oppai Smokiem… marzeniem, które nie może zawieść dzieci z całego świata. Jeśli dalej będę walczył w ten sposób, krytyka będzie się tylko nasilała i sprawy naprawdę potoczą się tak, jak powiedziała mama Ravel. Ale co tam! Ravel świetnie się spisała! Gdyby nie jej strategia, to wtedy nigdy byśmy nie wygrali tego meczu! Ja… wiedziałem że Ravel pracowała dwadzieścia cztery godziny na dobę, aby stworzyć ten plan, a do tego, wykonywała jednocześnie swoją pracę menadżera. Mimo że robiliśmy tak wiele rzeczy jednocześnie, to odnieśliśmy zwycięstwo nad Soną-senpai, a ja byłem dumny z Ravel! Moja menadżer jest najlepsza w całych Zaświatach! Wierzyłem w coś takiego!

– Najwyraźniej ta dziewczyna może dowodzić strategią, dopóki nie skończą się eliminacje. Kiedy sytuacja stanie się poważna, zostaną tylko postacie mitologiczne będące na poziomie Maou, lub będące w boskiej klasie. Czy jej strategie zadziałają też wtedy…? – dodała mama Ravel.

Czy taktyki naszej Ravel będą efektowne przeciwko istotom boskiej klasy. W końcu to potężni bogowie, którzy pojawiają się w swoich mitologiach. Jaki wpływ będzie miała taktyka stworzona przez diabła? W końcu przeciwnikami będą bogowie, którzy mogą zdziałać cudy... Jak należy walczyć z przeciwnikiem, który może zrobić coś takiego? Wraz z tyloma problemami, które muszą zostać rozwiązane, najpierw powinniśmy przedyskutować naszą ścieżkę i bazując na tym, powinniśmy rozważyć nasz bitewny plan przeciwko Drużynie Królów Przyjemności. Skoro naszym celem jest zwycięstwo w turnieju, to jest to przeszkoda, którą musimy pokonać. Od początku przegrana nie była żadną opcją. Doprawdy, nie było łatwo być Oppai Smokiem. Jak to powiedział Azazel-sensei, „Od teraz czeka cię wiele ciężkich przejść”. Jest tak wielu ludzi, takich jak moi przyjaciele i parostwo, którzy mnie wspierają. Ale ostateczna decyzja należy do mnie. To ja prę naprzód. Nie zawsze mogę pozwolić, aby inni poradzili sobie z sytuacją. Zostałem już Królem. Muszę się stać silniejszy. W porządku, gdy wrócimy, zaczniemy nasze zajęcia klubowe, a potem muszę znów porozmawiać z Ravel, lub członkami mojej drużyny. Kiedy Akademia Kuou znalazła się w zasięgu naszego wzroku, zobaczyłem że Nakiri i Bennia gdzieś biegli.

– Ci goście! Wzięli sobie za cel to miejsce! – wrzasnął Nakiri.

Kiedy ja i Ravel to usłyszeliśmy, natychmiast zrozumieliśmy, że coś się stało.

– Hej! Bennia! Nakiri! – krzyknąłem do nich.

Kiedy nas zauważyli, spojrzeli w naszą stronę.

– Hyoudou-senpai! Feniksie! – wrzasnął Nakiri.

– Szefie Oppai Smoku!

Oboje natychmiast ruszyli w naszą stronę.

– Co jest? Czy coś się stało…

Zanim skończyłem, Nakiri złapał mnie za rękę!

– Powinieneś się pośpieszyć, senpai!

To była rzadkość, kiedy twarz Benni przybierała taki poważny wyraz.

– Ponurzy Żniwiarze zaatakowali nekomatę-senpai i pozostałych.

Co!? Najwyraźniej są kłopoty!
 


Kiedy biegliśmy, Nakiri wyjaśniał nam całą sytuację. Jednym z zadań Samorządu Uczniowskiego było sprzątanie śmieci dookoła szkoły, a w tym tygodniu ten obowiązek spadł na Nakiriego i Mirakę-san. Klub nie był szczególnie zajęty, więc Koneko-chan, Gasper (jako kolega z klasy) i Bennia (jako członkini Parostwa Sitri) zgłosili się, aby pomóc przy sprzątaniu. Wtedy zaatakowali ich Ponurzy Żniwiarze! Co oni tu w ogóle robią!? Kiedy byłem tym zszokowany, martwiłem się jednocześnie, czy bariera chroniąca to miejsce w ogóle działa…. Nakiri zarządził, aby sprzątali w dwóch oddzielnych grupach, ale większy oddział Ponurych Żniwiarzy skupił się na grupie z Koneko-chan, Gasperem i Miraką-san, więc Nakiri biegł w ich kierunku. Po drodze wpadli także na nas.

– Pierwotnie myślałam, że to ja jestem ich celem – powiedziała Bennia.

Była w końcu córką Orkusa, Ponurego Żniwiarza klasy ostatecznej, od którego uciekła. Może dlatego mieliby ją zaatakować. Jednak z jakiegoś powodu, Ponurzy Żniwiarze odparli tylko Nakiriego i pozostałych, zanim się przegrupowali i ruszyli w stronę, gdzie znajdowała się Koneko-chan i pozostali. Innymi słowy ich celem była albo Koneko-chan, albo Gasper, albo Miraka-san…. Po wejściu do małego lasku, znajdującego się przy Akademii Kuou, poczułem zapach bitwy. Najwyraźniej walka zaczęła się jakiś czas temu. Kiedy biegliśmy szlakiem walki, zobaczyliśmy że Koneko-chan, Gasper i Miraka-san, byli kompletnie otoczeni przez grupę Ponurych Żniwiarzy, ubranych w czarne peleryny. Tak jak w przeszłości, byli ubrani w czarne płaszcze, a ich oczy emanowały niesamowitym światłem. Trzymali w dłoniach wielkie i ostre kosy. Ich wrogość była skierowana w stronę Koneko-chan i pozostałych, ale otoczyli....

– Ha! Tou!

Koneko-chan sprawnie uniknęła ciosu kosą, a jej kopniaki i ciosy trafiały w przeciwników.

– Nie lekceważcie mnie.

Oczy Gaspera płonęły niebezpiecznym, szkarłatnym światłem; nawet bez zmiany w bestię ciemności, mógł rozszerzyć swój cień i swobodnie go kontrolować. Cień miał macki, które wydawały się być żywe, gdy sięgnęły w stronę Ponurych Żniwiarzy i bez trudu ich związały. Gasper zwrócił się w ich stronę i zmienił swoją prawą rękę w Balora, po czym posłach ich wysoko w powietrze, jednym uderzeniem swojej silnej ręki. Częściowa transformacja Gaspera w Balora, też musiała być owocem treningów. Ten gość naprawdę przyzwyczaił się do walki wręcz.

– Torya! Jestem zmęczona! Naprawdę zmęczona!

Miraka-san, ubrana w swoje grube cichy, ciągle się skarżyła, podczas gdy walczyła gołymi pięściami i bez trudu nokautowała Ponurych Żniwiarzy. Gdy któryś z nich pokazał lukę w swojej obronie, natychmiast go pokonywała. Wygląda na to, że jako wampir jest bardzo silna….

– Miraka! Nie przesadź za bardzo! – wrzasnął Nakiri, gdy zobaczył jak walczy Miraka-san.

– Ach, Ouryuu. Nie martw się, coś takiego to dla mnie nic.

– Nie o to mi chodzi! Miraka, jeśli użyjesz swojej mocy, to wtedy całe to miejsce zmieni się w piekło!

– Póki mamy dzień, jest w porządku. Problem byłby wtedy, gdybyśmy mieli noc.

Ponurzy Żniwiarze są silniejsi od niskoklasowych diabłów, ale Miraka-san była ich w stanie pokonać gołymi rękami. Najwyraźniej nie była zwykłą wampirzycą, więc jak silna może się stać w nocy…? Gdy Ponurzy Żniwiarze usłyszeli głos Nakiriego, natychmiast spojrzeli w naszą stronę. Ich wzrok skupił się na mnie. Ich czujność wzrosła jeszcze mocniej.

– Sekiryuutei!

– Obecny Czerwony Smok.

Natychmiast przyzwałem moją zbroję i przygotowałem się do ataku. Nagle przywódca grupy Ponurych Żniwiarzy, który miał najbardziej wyróżniające go ozdoby na szacie, przemówił:

–  …Sekiryuutei, hę. Z nim sobie nie poradzimy.

Dał znak ręką, a wszyscy Ponurzy Żniwiarze wyparowali w mgnieniu oka, zupełnie jakby ich w ogóle nie było.  

– H-hej! Zaczekajcie! – zawołałem, ale było już po wszystkim.

P-Ponurzy Żniwiarze się mnie boją? C-cóż, byłem znacznie potężniejszy w porównaniu do czasów, gdy zaatakowali mnie po raz pierwszy. Bennia odłożyła swoją kosę.

– …Sądząc po ich aurze, muszą być sługami Tanatosa-sama. Jest Ponurym Żniwiarzem klasy ostatecznej, a także jednym z szefów Królestwa Zmarłych. Należy do pewnej mrocznej frakcji – oznajmiła.

Byli z frakcji Ponurego Żniwiarza klasy ostatecznej!? Dlaczego tu w ogóle przyszli…? Byliśmy tym bardzo zaniepokojeni.

– …Ise-senpai, ich celem była Koneko-chan – powiedział Gasper.

Co! Spojrzałem w jej stronę.

– Co?

Koneko-chan też miała zaskoczony wyraz twarzy.

– ……Dlaczego, jak…? – zapytała samą siebie.

Najwyraźniej w naszą stronę zmierzał kolejny podejrzany incydent......
<noinclude>