Editing Date A Live:Tom 1 Rozdział 5 (section)

===Część 3===

„Dowódczyni...!”

„Wiem. Przestań robić zamieszanie. Nie jesteś małpą w porze godowej.”

Odpowiedziała Kotori, panikującemu podwładnemu, jednocześnie spożywając lizaka.

Mostek <Fraxinus>. Na głownym ekranie, wyświetlane było leżące ciało Shidou, jak również przekaz z bitwy Tohki.  

Kotori rozumiała czego załoga jest zaniepokojona.

Sytuacja była absolutnie przytłaczająca, porażająco beznadziejna.

Alarm o trzęsieniu przestrzennym został właśnie ogłoszony, ale bitwa pomiędzy Tohką a AST już się rozpoczęła, zanim mieszkańcy zostali całkowicie ewakuowani. 

Jednym plusem było to, że bitwa była na pustym placu budowy- ale pojedynczy atak Tohki pozbawił wszystkich optymizmu.

Wystarczyło tylko jedno machnięcie mieczem i rozległy plac budowy został przepołowiony tworząc głęboką otchłań. 

Jak również nagła śmierć Shidou Utsuki, który miał być ostateczną bronią <Fraxinus> nie wygląda za dobrze. 

Grupa Kotori została postawiona przed najgorszą możliwą sytuacją.

Ale,

„Cóż, brakowało mu trochę elegancji, ale myślę, że nasz rycerz zdał egzamin. Nie byłabym w stanie tego oglądać jeśli to księżniczka zostałaby trafiona wtedy.”

Powiedziała Kotori nie bardzo poważnym tonem i wyjęła patyk od lizaka z ust.

Załoga popatrzyła z strachem w oczach na Kotori.

Ale nie było co ich za to winić. Przecież ona właśnie straciła brata.

Jednakże wśród nich tylko Reine i Kannazuki inaczej się się zachowywali.

Reine monitorowała przebieg walki Tohki, zbierała dane, jak zazwyczaj.

Kannazuki był w innym stanie. Jego twarz była lekko zabarwiona na czerwono i ślinił się z otwartymi ustami.

Patrząc na niego pewno myślał coś w tym stylu „Eee.. Jak bym miał taką dużą dziurę w swoim ciele … czyż nie byłoby to wspaniałe. Tak jestem pewien było by wspaniałe. A-Ale jeśli byłbym martwym to co mi z tego.”

„Jeju.”

„Hauu!?”

Kotori wyprowadziła atak i kopnęła Kannazukiego w goleń, następnie wstała

Potem puściła focha i z na wpół otwartymi oczami ogłosiła.

„Przestańcie się obijać, weźcie się do roboty. Nie ma mowy aby to był koniec Shidou, prawda?”

Tak to była prawda

Od teraz zaczyna się prawdziwa praca Shidou.

„D-Dowódczyni! To jest...!”

Członek z załogi z niższej części mostka popatrzył na lewą stronę ekranu - coś co znajdowało się w parku zupełnie go zaskoczyło.

„-Zaczęło się”

Zmieniając pozycje lizaka, uśmiechnęła się.

Na ekran był lezący Shidou w parku, ubrany w szkolny mundurek- nagle ten mundurek zaczął się palić.

Nie znikał on z powodu że był zrobiony przez Ducha, ani też ubranie nie zapaliło się od promieni słonecznych.

Mundurek po spaleniu odsłonił piękne i cudowne ciało Shidou

I wtedy w/w członek załogi <Fraxinus> jeszcze wypowiedziała słowa zaskoczonym głosem.

„R-Rana-”

No właśnie rana. Tam gdzie się znajdowała był ogień, cała rana się paliła.

Płomienie były coraz większe, aż do momentu kiedy nie było już go widać -wtedy powoli zaczęły wygasać.

A kiedy już zniknęły, ciało Shidou było perfekcyjnie odtworzone w całości.

Wtedy-


„<i>...........paaaaaaaaaaaaaarzyyyyyy!?</i>”

Widząc płomyki które jeszcze się tliły na jego brzuchu, podskoczył.

Klepiąc się po brzuchu ze skołowaną miną, ugasił ogień.

„<i>Że co? Dlaczego?</i>”

Mostek eksplodował od zaskoczenia.

„Co...D-Dowódzczyni, co to jest-”

„Czyż nie mówiłam? Jeśli Shidou umrze raz czy dwa, może zacząć grę od nowa.”

Oblizując wargi, Kotori odpowiedziała.

Załoga jednocześnie, zaczęła się pytająco wpatrywać w nią, ale ona to zignorowała.

„Natychmiast go przejmijcie -Tylko on może powstrzymać Ducha.”