Editing Date A Live:Tom 3 Rozdział 1 (section)

===Część 3===

„Eee......nie wygodnie się chodzi w tym czymś.”

„......Pogódź się z tym. Tak musi być.”

„Eee.”

Tohka wyglądała niezadowolona kiedy tak patrzyła się na siebie. Shidou trzymał rękę na czole które było jeszcze gorące i westchnął.

Następne dziesięć minut upłynęło w ciszy.

Shidou i Tohka weszli na skrzyżowanie i usłyszeli odgłosy kroków biegnącej osoby,

„Hmm?”

Shidou zmarszczył brwi i spojrzał w kierunku z którego te odgłosy dobiegały.

Z lewej strony dziewczyna wyglądająca jak uczennica liceum biegła, trzymając kromkę chleba w ustach. 

„Jestem spóźniona, Jestem spóźniona!”

Wypowiadając te słowa, które są obecne w każdej współczesnej mandze shoujo, biegła z niesamowitą prędkością. Swoją drogą pomimo tego, że trzymała w ustach kromkę chleba jest wymowa była idealna.

„Co...!”

Zamiar aby ją wyminąć przemknął przez umysł Shiodu, ale było za późno. Zderzył się z ową dziewczynę i upadł na tyłek.

„Uuu...ała...”

„W-Wszystko w porządku Shidou--!”

Tohka przykucnęła i spytała się zaniepokojona.

„Tak, nic mi nie jest......”

Shidou otrzepał się kiedy wstał, patrzył się w kierunku z którego dziewczyna go potrąciła. Jeśli Shidou poczuł uderzenie tak mocno, to dla tej dziewczyn musiało być coś okropnego.

„To boli!”

Jak się można było tego spodziewać, dziewczyna która leżała nie daleko krzyknęła.

Jednakże---

„Aaa...”

Twarz Shidou zaczerwieniła się, jego ramiona zatrzęsły się.

To było całkowicie zrozumiałe, ponieważ dziewczynie która leżała na drodze spódnica się tak wywinęła, ukazała majtki i pośladki, a Shidu je zobaczył.

Nie wiedzieć czemu, miał wrażenie, że kiedy upadała, specjalnie podwinęła swoją spódnice.

„--Ała!”

Ale podejrzenia Shidou została natychmiast rozwiane kiedy dziewczyna krzyknęła.

Dziewczyna pośpiesznie zakryła swoją bieliznę, patrząc na Shidou zawstydzona.

„W-Widziałeś?”

„Nie, nie, to...”

Kiedy Shidou kłopotał się odpowiedzią, dziewczyna stała powoli i podeszła do Shidou.

„Widziałeś za dużo i teraz......nie będę mogą wyjść za mąż!.”

„Eee...? Że co?”

Następnie dziewczyna niespodziewanie przytuliła się do Shidou.

„Umm.”

„Co---!”

Nie tylko Shidou odjęło mowę, ale również Tohce.

Ale dziewczyna się tym nie przejmowała i zaczęła kreślić palcem kółka po klatce piersiowej i powiedziała.

„Czy weźmiesz......odpowiedzialność?”

„Eee, Nie, nawet jeśli tak mówisz......”

Pot spłynął po twarzy Shidou, następnie spojrzał w dal. Dziś jest gorąco, zdecydowanie za gorąco.

„Wciąż, nie zamierzasz puścić, ty!”


Tohka chciała złapać dziewczynę za ramię, ale ona zrobiła unik i puściła Shidou.

„Proszę, przemyśl to wolnym czasie! …...Co może....się  potem stać.”

Jak to powiedziała, nagle dziewczyna nie wiadomo czego pobiegła w kierunku z którego przybyła.

Tohka przez chwilę wyglądała przez chwilę jakby ogłuszona, „Uuu-” wydęła wargi i spojrzała w kierunku Shidou.

„O-O co chodzi......Tohka.”

„...O nic, to nic.”

Tohka odwróciła się i poszła w kierunku szkoły.

„Czekaj, hej, Tohka-”

W tym momencie interkom w prawym uchu zapiszczał.

„Shidou, odbiór~~”

„O co...?”

Shidou złączył brwi, a to Kotori westchnęła zniecierpliwiona.

„Shidou co ty robisz. To jest nie do przyjęcia co ty mówisz. Nie możesz doprowadzać Tohki do furii. ”

W tym momencie Shidou wreszcie zrozumiał sytuację.

„Nie, nie mów że ta dziewczyna była z...... <Ratatoskr>......!”

„Poprawnie. To była jedna z naszej załogi. Nie mów, że jesteś rozczarowany?”

„Aaa.”

Shidou wykrzywił twarz kiedy pociągnął się za włosy.

„Czemu nie zrobiłeś tego w bardziej delikatny sposób ---Lub nie zrobiłeś czegoś co poprawnie rozładowało by sytuacje.”

„R-Rozładowało?”

„Tak, delikatnie położyć dłoń na barku, czule szepnąć do jej ucha: 'Nie denerwuj się, Nie interesują mnie żadne dziewczyny poza tobą.' lub coś w tym stylu.”

„Co to jest w ogóle możliwe......! Po pierwsze, czy w ogóle coś takiego poprawi nastrój Tohki?”

„Hehe, jesteś w błędzie Zapomniałeś już, przecież dziewczyny kochają jak im się prawi kompletny.”

„Ok...”

„W porządku. Bardziej mnie martwi, że stoisz w miejscu jak idiota. Tohka prawie znikła z pola widzenia.”

„Yyy...”

Shidou spojrzał w dal przed siebie, ale Tohki nie było już widać.

„Nie.....”

Zerwał się do szalonego biegu, po chwili z powrotem zobaczył Tohkę.

Stała za rogiem tak jakby się ukrywała,policzki Tohki były wydęte nieznacznie.

„To...Tohka...”

„.....Chodźmy Shidou!”

Wyglądało na to, że czekała na Shidou, ale niezadowolony ton głosu cały czas był słyszalny.

„Ooooookej.”

Shidou odpowiedział, a jego mózg zaczął intensywnie przetwarzać myśli.

Przełknąć ślinę, zebrać się w sobie, powoli położyć ręce na barkach Tohki... taki miała plan.

Ale nie miał odwagi go zrealizować.

Lekko klepną Tohkę po ramieniu, a ona odwróciła się w jego stronę. I wtedy...

„N-Nie denerwuj się, N-Nie interesują mnie żadne dziewczyny poza tobą.....!”

Nie miał nic do stracenia mówiąc to, Shidou zrobił tak mu poradzono.

"......!"

Kiedy tylko skończył mówić, Tohce natychmiastowo rozszerzyły się oczy.

„C-C-C-C-C-C-C-Co powiedziałeś Shidou......!”

„N-Nic.....przepraszam, zapomnij o tym.”

Kiedy usłyszał odpowiedź Tohki, czuł się taki wstyd, że chciał umrzeć. Shidou pomachał ręką próbując to ukryć.

„Eee...”

Nie wiedzą czemu, Tohka wydała niezadowolony dźwięk i ruszyła przed siebie.

…...ale czuł, że teraz jej kroki lżejszy niż wcześniej.