Editing Date A Live:Tom 1 Rozdział 5 (section)

===Część 4===

-Nic nie rozumiał.

Gładząc się po brzuchu, Shidou zmarszczył brwi.

W jego marynarce i koszuli którą miał na sobie była duża dziura, a krawat był przedarty w połowie.

Ale teraz Shidou nie przejmował się swoim zawstydzającym wyglądem.

Było coś innego, co przykuło jego uwagę.

„Czemu-ja żyje...?”

Wyszeptał i jeszcze raz dotknął żołądka.

Wtedy, miał złe przeczucie i niespodziewane odepchnął Tohkę.

Potem, dziura otwarła się w jego brzuchu – i zemdlał.

Aktualnie w jego ubraniach była dziura, a duże kałuże krwi cały czas były na ziemi. To nie był sen.

„No właśnie- Tohka...!”

Atak bez wątpienia była wymierzony w Tohkę

Ciekawy co się z nią teraz dzieje. Rozglądnął się po okolicy, szukając jej sylwetki.

Wtedy, ze wzgórza większego niż to z parkiem na którym był, czarne światło wystrzeliło -z towarzyszącym mu dźwiękiem potężnej eksplozji i rozprzestrzeniającą się falą uderzeniową.

„Ułaaaa...!?”

Zaskoczony, padł na ziemię pod naporem wiatru.

„C-Co do....!”

Zakrzyczał, a później popatrzył w kierunku eksplozji – Ciało Shidou zesztywniało.

Widok był zupełnie inny od tego co widział przed utratą przytomności.

Tam gdzie patrzył, był plac budowy, jak również góry oraz krajobraz który był niezmienny od 30 lat-

Wszystko co tam było zostało zniszczone, teren wyglądał jak po nalocie bombowym.

Nie – to było nieco inaczej. Jeśli już, to było jakby wielki miecz przecinał teren nieskończoną ilość razy, zostawiając po sobie, ostre krawędzie.

„Co...”

Mamrotał, oszołomiony

„Yyy”

Shidou poczuł jak jego ciało staje się coraz lżejsze.

To uczycie było mu już znane. To system transportowy <Fraxinus>.

W czasie jak Shidou pojąć o co chodzi, jego otocznie zmieniło się z parku na wzgórzu na wnętrze <Fraxinus>.

„Tędy!”

Powiedział głośno członek załogi <Fraxinus> czekający na niego.

„O-Ok...”

Lekko zdezorientowany, Shidou został zaprowadzony na mostek.

A kiedy na niego przybył,

„-Jak się czujesz po obudzeniu, Shidou?”

Powiedziała Kotori siedząca w fotelu kapitana w wyższej części mostka, spożywając lizaka Chupa-Chups

„...Kotori.”

Shidou lekko postukał się w dzwoniące ucho i zmarszczył brwi.

„...Chyba nie rozumiem sytuacji. Co się w ogóle stało?”

„Mmm, Shidou został zaatakowany przez AST, więc księżniczka się wkurzyła i poszła zabić AST.”

Mówiąc to,  pokazywała mu gestem aby popatrzył na główny ekran na mostku.

„Co...”

Była tam Tohka machając gigantycznym mieczem, który przecinał góry, jak również członków AST odpierających jej ataki.

Nie- to nie było coś co można było by nazwać odpieraniem ataków.

Żaden z ataków AST nie dosięgnął Tohki.

Z drugiej strony, Tohka Machając mieczem z łatwością łamała formacje i poniewierała AST tak jakby nie mieli włączonego Realizera, nie ważne czy to był bezpośredni atak czy tylko fala uderzeniowa.

To było przytłaczająco jednostronne – to byo jak pochód króla.

„Ona kompletnie odpłynęła. Naprawdę nie spodobało jej się, że Shidou został zabity.”

Powiedziała Kotori i wzruszyła ramionami.

„..., Co to znaczy....! Och racja! Lepiej powiedźcie mi, czemu żyje!?”

Wykrzyczał Shidou, a Kotori szeroko się uśmiechnęła jakby coś wiedziała.

„Cóż, porozmawiamy o tym później. Teraz masz coś innego do roboty.”

Powiedziała Kotori patrząc się na obraz Tohki na monitorze.

„Coś innego -mam zrobić?”

„Właśnie. Nie chcemy ofiar śmiertelnych z powodu Ducha. ”

„...To chyba oczywiste!”

Wydarł się Shidou, a Kotori zmrużyła oczy jakby miała z tego zabawę.

„Okej, genialny Panie Rycerzu- Idziemy, zatrzymać księżniczkę. ”

Kotori patrzyła w dal za plecy Shidou mówiąc to, na następnie podniesionym głosem powiedziała.

„Obrócić <Fraxinus>! Przemieścić nad pole bitwy! Dokładność do jednego metra!”

„<i>Zrozumiano!</i>”

Kilku członków załogi, którzy wyglądali jak sternicy, odpowiedzieli chórem. 

<Fraxinus> lekko się zatrząsł, wydając przytłumiony dźwięk.

„Ko-Kotori!”

„Mmm, o co chodzi Shidou?”

„Powiedziałaś powstrzymać Tohkę -czy to jest w ogóle możliwe!?”

„Co ty wygadujesz? Tu nie chodzi o to czy jest możliwe, tylko o to czy to zrobisz, Shidou.”

Kotori uniosła brwi, a Shidou został wprawiony w osłupienie.

„J...Ja!?”

„Oczywiście. Musisz się tylko zdecydować -To jest niemożliwe dla każdego, poza tobą.”

„Jak dokładnie mam …!”

Struga potu spłynęła po jego twarzy kiedy się o to pytał, a Kotori wyciągnęła lizaka z ust.

I wtedy szelmowski uśmiech pojawił się na jej twarzy,

„Naprawdę nie wiesz? Jest tylko jeden sposób aby uratować księżniczkę od klątwy.”

Mówiąc, zrobiła usta w kółko i pocałowała lizaka.