Editing Date A Live:Tom 2 Rozdział 1 (section)

===Część 5===

„To była komp...kompletna...porażka”

Shidou odzyskał świadomość, następnie po wyjściu z łazienki, umył brudne naczynia które piętrzyły się w zlewie i przygotował ryż na jutro. Po wszystkim wrócił do swojego pokoju- kompletnie zmęczony.

Zegar wskazywał 23:00

Tohka i Kotori jak przystało na dobre dzieci spały już w swoich pokojach.

Ale dla młodego zdrowego chłopca było za wcześnie- dzisiejsze zmęczenie było inne niż zwykle. 

-Nawet dla Kotori to był wyczerpujący dzień.

Shidou wszedł do swojego pokoju i położył się na łóżku i momentalnie zasnął.


„......ri. Kotori, obudź się. Już czas”

Każdy już spał – był środek nocy.  Kotori czuła jak jej błona bębenkowa drgała, a potem zmarszczyła brwi.

„U……mm……”

Ale, że być obudzoną prze takie coś, szczególnie jeśli jest się 13-letnim śpiochem (Takim jak Kotori Itsuka) to było stanowczo za mało.

Przekręciła się na drugi bok naciągnęła na siebie koc i z powrotem rozległy się odgłosy spania. 

„...Kotori. Kotori. Nie zasypiaj.”

„Umm~”

Kotori przetarła oczy ręką i ospale usiadła na łóżku.

„Cooooo się dzieje... Braciszku...”

„......Przepraszam, nie jest Shin. To ja Reine.”

Lekko obróciła głowę i ziewnęła porządnie.

„Reine...? Co tu robisz o tym czasie...”

Kiedy Kotori przecierała oczy jedną ręką, drugą szukała komórkę na szafce nocnej. Kiedy ją znalazła włączyła wyświetlacz.

Była 03:20. O tym czasie, każde dobre i złe dziecko jest w środku swoich snów.

„...Przygotowania zostały zakończone. Zostawiam ci końcowe instrukcje. ”

Po tym jak Reine to powiedziała, Kotori minimalnie otwarła usta i powiedziała.

„Umm...O tak...przecież...cię prosiłam...abyś mnie obudziła...”

Kotori pokiwała się głowa podobnie jak Reine, ponownie sięgnęła ręką do stolika nocnego.

Wzięła z niego patyk zakończony cukierkiem. Zdjęła niedbale opakowanie i włożyła go do ust.

„-!”

Natychmiastowo, jej język odczuł eksplodujący smak, wrażenie z niego zostało wysłane do jej mózgu. Kotori dostała chwilowych drgawek na całym ciele. W tym czasie odświeżający i pobudzający zapach wypełnił jej nos.  

Tak, to nie był zwykły lizak Chupa Chups. To była jej tajna broń, super odświeżający Lizak Super-Mózg którego Kotori używała aby się przebudzić i odegnać senność.

Kotori jak zwykle związała włosy w dwa warkocze czarnymi wstążkami.

„OK, Obudziłam się. Przepraszam za to, Reine.”

„...Nie ma sprawy -tu jest raport. Shin aktualnie jest w głębokim śnie.”

„Rozumie. A co z innymi członkami zespołu?”

„...Powiedziałam im, aby byli w gotowości. Możemy zaczynać w każdej chwili.”

„Wystarczy.”

Kotori po cichu wyszła z pokoju, zeszła na dół po schodach i podeszła do drzwi wejściowych.

Następnie *Klik* drzwi zostały otwartę

Przed drzwiami stało i oczekiwało kilku mężczyzn ubranym w czarne mundury i kominiarki, wyglądali oni jak żołnierze Sił Specjalnych.

„Cel jest na drugim piętrze. Liczę na was.”

„Tak jest.”

Mężczyźni wykonali polecenie Kotori i wtargnęli do domu bezszelestnie


„Yyy...ummm”

Shidou wydobył siebie cichy głos oraz się przeciągnął.

Został powitany przez poranne światło słoneczne wpadające przez okno i śpiew ptaków dochodzący z zewnątrz.

„Umm...To już rano.”

Ziewnął kilka razy, pomrugał oczyma i obrócił się w drugą stronę łóżka.

-Wtedy.

„Ej...? Co to jest...?”

Poczuł jak jego policzek dotknął czegoś miękkiego . Shidou uniósł lekko brwi.

Aby dowiedzieć się co to jest powoli położył rękę na tym czymś i zaczął tego dotykać.

Kiedy to zrobił, znad głowy...

„Umm…”

...usłyszał piękny głos.

„……”

Shidoi wstrzymał oddech na chwilę i zebrał swoje myśli

Rozglądnął się dookoła. Przed nim leżały cienkie wełniane ubrania, na suficie zobaczył, że żyrandol jest inny niż w jego pokoju.

A więc, to nie był pokój Shidou.

Sądząc po wystroju pokoju... wyglądał on jak pokój gościnny na drugim piętrze, do którego rzadko wchodził.

„To...zna...czy...”
[[Image:DAL_v02_077.jpg|thumb|]]

Powoli, bardzo powoli odchylił głowę aby zobaczyć co jest na jego głową.

"……Umm"

Nad nim, tak jak się spodziewał, była śliczna twarz Tohki.

Prawdopodobnie obudziła się przed chwilą. Kiedy tylko Shidou popatrzył w górę ich oczy się spotkały.

„……”

„……”

Po kilku sekundach.

„Czeeeee--”

„Co...?”

Shidou i Tohka przestali mówić prawie jednocześnie – potem bardzo szybko jak by to było jakieś zawody przemieścili się na przeciwległe krańce łóżka. Tohka znalazła się tam gdzie są poduszki.

„C-Co robisz Shidou! Co robisz w moim łóżku...!?”

„J-Ja n-nie wiem! C-C-C-C-C-Co ja tu robię...!?”

„To ja się o to pytam!”

„Właśnieeeeee!”

Shidou, nie wytrzymał napięcia i wykrzyczał.

W tym samym czasie drzwi do pokoju się otwarły i Kotori się pojawiła.

„W porządku! Uspokój się nieco Shidou.”

„......Kotori......!? N-Nie mów mi, że to twoja robota!”

„Zobaczmy, co tu jest grane. Czy nie jest tak, że nie mogłeś opanować swojego pożądania z powodu okresu dojrzewania, więc wpełzłeś pod koc Tohki? Przestań mnie fałszywie oskarżać.”

Kotori wzruszyła ramionami udając głupią, mówiła to mając mały uśmiech na twarzy.

„Co..?”

Z powodu tych słów twarz Tohki się zarumieniła i przykryła klatkę piersiową kocem.

„J-Jestem niewinny!”

Wykrzyczał, ale Kotori to nie wzruszyło, potem wyciągnęła komórkę z kieszeni.

Ale to była z jakiegoś powodu własność Shidou.

„Ty... Czy to nie moja komórka. Co tam robisz?”

„Yhy.”

Kotori zrobiła szelmowski uśmieszek i włączyła ekran komórki i pokazał go Shidou.

Na ekranie było wyświetlone okno tworzenia e-maila. Jako odbiorca był wpisany Hiroto Tonomachi, przyjaciel Shidou.

„-!?”

Shidou się zakrztusił jak przeczytał treść e-maila- 

„To jest niesamowita stacja radiowa. Posłuchaj ją. Poruszała ona moje serce. Ona zmieni twoje podejście do życia.”

Na końcu e-maila był adres URL do strony internetowej.

„Hę...? C-Co to za adres...”

„Aaa, wczoraj zaczęła się transmisja audycji w radiu internetowym. Tam każdy będzie mógł posłuchać, mistrzowskich dzieł Shidou kiedy tylko będzie chciał.”

„Co...!?”

Shidou otworzył szeroko oczy ze strachu i wyciągnął rękę przed siebie.

„S-Sto---”

Zamim skończył słowo, Kotori nacisnęła przycisk „Wyślij”

„Nieeeeeeeeeeeeeeeeeee!?”

Zakrzyczał i wyrwał telefon z rąk Kotori, nerwowo naciskał przycisk „Anuluj”- ale było już późno. 

Z powodu obecnej szybkości transmisji informacji, katastrofalna wiadomość już była u jego przyjaciela.

„C-Coś ty do cholery zrobiła...!”

„To była kara. Będą z tego kłopotu jak będziesz panikowała nawet jeśli tylko dotkniesz policzkiem piersi Tohki.”

„Nawet jeśli tak mówi...?”

Poczuł nieprzyjemne uczucie kiedy usłyszał słowa Kotori, potem pokręcił głową

...Przypomniał sobie, że kiedy obudził poczuła jak dotyka czegoś niespodziewanie miękkiego. 

Nieśmiało spojrzał na Tohkę, jej oczy były podkrążone.

I wtedy, Tohka z jakiegoś powodu pamiętała to uczucie, i zaczęła dotykać swego ciała – kiedy dotknęła tam gdzie są piersi, cała zesztywniała.

„……”

Puf! Wyglądało to jakby się zaraz miało się dymić, twarz Tohki była cała czerwona

„U…Uwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!”

Następnie Tohka wydała przerażający krzyk i zaczęła chwytać co ty tylko miała pod ręką i rzucać w losowych kierunkach.

„Ej........U-Uspokój się Tohka!”

Shidou uniknął jakoś tych rzeczy i starał się opuścić pokój, ale trafiony przez Akebeko<ref group="2A">Zabawka z prefektury Fukushima, wygląda jak czerwona krowa, używana jest również jako talizman przeciwko ospie </ref> i zemdlał.


<noinclude>