Editing Żywot 1: Cycki w słońcu! (section)

===Część 2===
Tak więc podczas następnych dni wolnych, po użyciu wielu teleportacyjncyh kręgów magicznych, dotarliśmy na plażę, gdzie lato trwało przez cały rok.

Na niebie świeciło jasne słońce! Jasno-biała, nieskończona plaża! Nawet morze było tak czyste, że mogłeś zobaczyć dno! Do tego nie ma tu nikogo innego poza nami!

…W Japonii jest obecnie jesień, ale na świecie są miejsca, gdzie aktualnie trwa lato. Świat jest w końcu duży.

– To jest morze~! – krzyknęła Irina, biegnąc przez plażę w swoim kostiumie kąpielowym i wskakując do wody.

Asia i Xenovia podążyły za nią.

– Morze nie jest złe, Asiu.

– Tak, Xenovia-san! Pogoda jest ładna, a woda w morzu chłodna i przyjemna. To mój pierwszy raz, gdy jestem nad morzem. Jest zupełnie inaczej, niż na basenie.

Racja, Asia, która została wychowana przez Kościół, nigdy przedtem nie była na plaży. Więc teraz przyjrzyjmy się kostiumom kąpielowym Kościelnego Tria! Irina i Xenovia miały na sobie bikini! Xenovię jeszcze rozumiem, ale żeby będąca anielicą Irina założyła bikini….! Obie miały ładne piersi, które podskakiwały, gdy wskoczyły do morza…. To niesamowite! Ich biała skóra jest taka jasna!

Asia była ubrana w jednoczęściowy kostium kąpielowy, w kolorze morskiego błękitu. Wprawdzie nie odsłania za wiele ciała, ale też jest bardzo ładny!

Tak przy okazji, ja mam na sobie spodenki kąpielowe.

– ….Morze.

Oho, Koneko też weszła do wody. Nie umie pływać, więc miała dmuchane, gumowe koło do pływania. Do tego była ubrana w szkolny kostium kąpielowy! To ponad wszelką wątpliwość do niej pasuje! Słowa „To jest to!” same cisną się na usta!

Mmmm, skoro wszystkie dziewczyny mają na sobie kostiumy kąpielowe, moje oczy są ukontentowane, a jako że jesteśmy tu sami, to nie musimy się martwić o innych ludzi!

Jak się nad tym zastanowić, to nie pojechaliśmy na plażę podczas tego lata, tylko do Zaświatów. Spędziłem moją bezcenną młodość na uciekaniu przed smokiem przez góry….

Właściwie to dobra okazja, aby odzyskać moje utracone lato drugoklasisty! Jest lato! Czuję jakby wróciło!

– Ja też powinienem się teraz bawić. Chcesz potem zagrać w siatkówkę, Ise-kun?

Pojawił się Kiba, ubrany w spodenki kąpielowe. Mimo że jest dość wysoki, to w jego ciele nie ma nawet odrobiny zbędnego tłuszczu, a mięśnie są dobrze zrównoważone. Jest szczupły, ale jednocześnie dobrze zbudowany.

…Jestem tym typem, który zyskuje mięśnie poprzez trening, dzięki czemu moje ciało stało się bardziej stonowane…. Mimo że Buchou pochwaliła moje ciało, mówiąc że jest bardziej pocieszające, to zazdroszczę Kibie jego sylwetki!

– …D-dlaczego tak się wpatrujesz w moje ciało…? – powiedział zakłopotanym tonem.

T-ten gość myśli o czymś dziwnym!

– Ty głupku! Podziwiam tylko to, że nie uzyskałeś nadmiaru mięśni! Zagram w siatkówkę, więc idź już popływać!

– Fufufu, dobrze.

Kiba uśmiechnął się gorzko i ruszył w stronę plaży… Ech, wszyscy faceci w klubie, włącznie z Gasperem, błędnie uważają mój wzrok za dziwny!

– Czy wszyscy nałożyli specjalny krem dla diabłów? Słońce mocno świeci, więc możecie zemdleć, jeśli go nie użyjecie.

– Ara ara, wszyscy są tacy młodzi. Wzięliśmy ze sobą jedzenie, więc przyjdźcie tu, jeśli zgłodniejecie.

Obie onee-sama, Buchou i Akeno-san, odpoczywały pod parasolem. Zachowywały się spokojnie, jakby chciały powiedzieć „Nie ma się czym ekscytować”! Zupełnie jakby były naszymi opiekunkami, a nie kimś innym!

Ich kostiumy kąpielowe są….! Buchou ma na sobie czerwone bikini, które jest bardzo skąpe! Jej piersi w ogóle nie były zakryte, jakie to zmysłowe! Dół kostiumu też za wiele nie zasłaniał, więc to jest niesamowite! Ach, twoje jedwabiście gładkie nogi są zbyt wspaniałe!

Akeno-san ma na sobie biały kostium! On też nie zasłania za dużo i jej piersi wyglądają, jakby miały zaraz wyskoczyć! Rywalizujecie między sobą, która pokaże więcej?! To wspaniałe! Dziękuję wam za ten wygląd!

– Hej, Ise, możesz mnie nasmarować kremem? – Buchou zawołała mnie, po czym zdjęła górę od kostiumu i położyła się na kocu!

P-p-p-posmarować jąąąąąąąąąąąąą!

Marzenie mężczyzny! Tak musi być, kiedy przyjeżdżasz na plażę! Nie będzie przesadą powiedzieć, że to najlepsze wydarzenie na plaży. Wcieranie kremu w ciało dziewczyny?!

– OCZYWIŚCIE!

Szybko wbiegłem pod parasol i usiadłem obok Buchou! To pierwszy raz od czasu basenu!

– W takim razie ja też poproszę.

Akeno-san też mnie o to poprosiła! Po tym jak zdjęła górę od kostiumu, położyła się obok Buchou! Zaraz potem jej piersi zaczęły wystawać z boków! One są najlepsze! Oczywiście u waszej dwójki!

Tak! To jest właśnie to! Tak to mógłbym pracować! Ten koc z dwiema parami piersi, to najlepsze miejsce pracy!

Normalnie przez cały czas dotykam ciał Buchou i Akeno-san, więc wcieranie w nie kremu to nic niezwykłego…. Jednak nie o tym teraz myślę! Tamto to tamto, a to jest to! Uczucie kobiecego ciała, które możesz wyczuć poprzez krem, jest tak wspaniałe, że przerasta męską wyobraźnię!

Po wyciśnięciu kremu na dłoń, roztarłem go między palcami i zacząłem wcierać w plecy Buchou.

''Pst!'' 

Miałem mały krwotok z nosa. Woach, ciało Buchou nadal jest najlepsze! Jest takie gładkie i miękkie! Kiedy skończyłem smarować jej plecy, następne były… uda!

Moje ręce czuły coś niesamowitego od jej delikatnych ud! Są tak miękkie, że mój mózg wznosi się aż do samego Nieba, ale muszę stłumić to uczucie. To jeszcze nie koniec! Następna jest Akeno-san!

– Proszę, zaopiekuj się mną.

Wcierałem krem w plecy i uda Akeno-san, tak jak mówiła. Kuu…..! Uczucie jej delikatnej skóry jest zabójcze! To było po prostu niesamowite, gdy moje dłonie zatapiały się w jej wspaniałą skórę! Można to porównać do budyniu, który jeszcze nie opadł, albo ptasiego mleczka!

– Dalej wcieraj we mnie krem, Ise – Buchou dalej żądała, abym ją obsługiwał. 

– To nie w porządku, Buchou. Próbujesz zatrzymać Iseia-kun dla siebie?

Po skardze Akeno-san, starałem się dzielić mój czas pomiędzy nie.

Mimo że uczucie w moich dłoniach jest niesamowite, to mam trochę trudności, gdyż muszę się śpieszyć! Niemniej jest to szczęśliwa praca! To się nazywa przyjemny trud!

W rogu koca stał ktoś, kto marudził…. To Rossweisse-san.

– Skoro zostałam wskrzeszona jako diablica, to słońce nie jest dla mnie dobre. Jeśli będę biegała po plaży, to jego promienie mogą pomarszczyć moją skórę…. Ach, jakie to straszne – mruczała pod nosem, gdy sama smarowała się kremem.

Wprawdzie nie jest tak odważna jak Buchou czy Akeno-san, ale jej kostium kąpielowy to bardzo śmiałe bikini. Jej piersi i uda też są niesamowite!

Pomimo że między nami nie ma dużej różnicy wieku, to mówiła, jakby miała od połowy dwudziestu, do trzydziestu lat. Myślę że jest na tyle piękna, aby nie martwić się o takie rzeczy… Naprawdę nie potrafię zrozumieć kobiecego sposobu myślenia.

Nasz okrutny nauczyciel, Azazel-sensei, nie przyjechał tu dzisiaj z nami. Lubi tego typu rzeczy, ale obecnie miał coś pilnego do zrobienia. Naczelnik upadłych aniołów z pewnością był zajęty.

…Zaraz…? Najwyraźniej jest pewien członek klubu, który zaginął…

Poszukałem go wzrokiem, ale…. Nie mogłem znaleźć…. Ach, obok naszych bagaży leżało znajome pudło.

Kiedy nasmarował te dwie kremem, zbliżyłem się do pudła i kiedy je otworzyłem….

– …. ECH… Ja… myślę… że umrę…

W środku był Gasper, który pocił się i był cały siny na twarzy.

Gasper! Co ty tutaj robisz?! Poza tym wyglądasz okropnie! Racja! Jako że jest diabłem, wampirem i do tego hikikomorim, przebywanie na słońcu jest dla niego kwestią życia i śmierci!

Ale fakt że ma na sobie kobiecy kostium kąpielowy, wydaje się być nie na miejscu!

– N-nic ci nie jest…?

Kiedy oblałem go wodą z butelki, która stała obok…

– Ach, Ise-san. W tej butelce jest… – powiedziała Asia, która wyszła z morza i zobaczyła co trzymam w dłoni. – Woda święcona, którą przygotowałam na wszelki wypadek.

– Co? – odparłem głupkowato.

Było już jednak za późno; woda w butelce…

''Pssssssst!'' 

Z wnętrza pudła rozległ się odgłos, jakby coś się paliło i jednocześnie zaczęło dymić! Woda święcona to niebezpieczna rzecz zarówno dla diabłów, jak i wampirów! Dla Gaspera, który już jest osłabiony, musi to był poważny cios!

– Kuuuuuuuu….! Ja…. Dłużej już nie wytrzymam…. – wrzasnął, po czym jego głowa opadła na bok. 

Miał spokojny wyraz twarzy, jakby uwolnił się od bólu!

– Gaaaaasper! Przepraszam! Nie umieraj!

Potrząsałem brutalnie Gasperem, kiedy próbowałem sprowadzić z powrotem jego duszę.

Pomimo tej tragedii, dalej mamy zamiar cieszyć się tym czasem, aby odrobić utracone wakacje.

Zaraz, przecież przybyliśmy tutaj, aby spotkać się z syreną!

Prawdę mówiąc tak bardzo mi na tym nie zależy, ale cieszę się, że miałem szansę wetrzeć krem w ciała Buchou i Akeno-san, więc nie mam powodów do narzekań.

Tak oto po tym, jak nacieszyliśmy się już plażą, poszliśmy spotkać się z syreną.