Editing Żywot 3: Jazda z tym treningiem (section)

===Część 2===
''Następny weekend.''

Po teleportacji z Rezydencji Hyoudou trafiłem prosto na pole, gdzie miała się rozegrać „Misja Azazela”. Moim oczom ukazała się olbrzymia głusza, a ze szczytu wzgórza widziałem jakieś odległe wsie. Można tu było też dostrzec lasy i góry….

To dość duże miejsce, nawet jak na grę z otwartym światem. Jak dużego zrobili tego RPG-a?

Byłem jedyną osobą stojącą na tej łące. Sensei prosił żebym tylko ja tutaj przyjechał, więc nie było tu nikogo innego z mojego parostwa. Najwidoczniej pozostali biorą udział w tej grze w inny sposób, albo nie uczestniczą w niej w ogóle. Udział w grze Sensei wyznaczył na mój wolny dzień… Jestem pewien, że to nie skończy się dobrze!

Kiedy się niepokoiłem, ktoś się do mnie zbliżył.

– Ach, ty jesteś Gremory-senpai…

Kiedy się odwróciłem, zobaczyłem Hoderiego Yuukihiko, trzymającego miecz i ubranego w lekką zbroję… Och, wygląda zupełnie jak bohater z gry RPG, zwłaszcza że ma nawet pelerynę.

Ja jak zwykle mam na sobie szkolny mundurek, który w obecnej sytuacji może być raczej postrzegany jako strój Gremorych.

– Jesteś Hoderi Yuukihiko-kun.

–  Proszę, mów mi Yuukihiko.

– Właśnie zauważyłem, że nie zostaliśmy sobie oficjalnie przedstawieni. Jestem Hyoudou Issei, mów mi Ise.

– Tak, Ise-senpai. Proszę, dobrze się mną dzisiaj opiekuj.

Uścisnęliśmy sobie dłonie. Cóż, nie wygląda na złego dzieciaka. Jest taki niewinny, więc Sensei łatwo go otumanił, aby wziął udział w tej grze. Szczerze mówiąc, my nie zostaliśmy jeszcze przez niego „otumanieni”, ale to nieuniknione, skoro jest źródłem wszelkiego zła! Czy ten chłopiec w ogóle wie, że Azazel-sensei szefuje upadłym aniołom? Najwidoczniej nikt mu o tym nie powiedział… Hmm, zastanawiam się, czy ujawnienie prawdy jest dobrym pomysłem… Gdy byłem pogrążony w tego typu myślach, gdzieś w górze rozległ się głos:

– Witam w „Misji Azazela”! Jestem Azazel, wasz narrator! Proszę abyście podczas gry rozjaśnili swój pokój i siedzieli jak najdalej od telewizora!

...Więc jesteś narratorem. Sądząc po tonie twojego głosu, dobrze się bawisz. Powiedział też kilka przypadkowych rzeczy!

– Ej, Sensei, jaka jest moja rola? Jestem członkiem drużyny? – zapytałem wskazując siebie samego.

– Ach, nie jesteś członkiem drużyny, tylko towarzyszem i jako taki nie musisz nic robić. Jeśli coś się stanie, to po prosu rób to, co umiesz najlepiej. Hmm, jesteś jak debugger? Nie, raczej jak solucja?

Debugger?! Solucja?! Więc jeśli stanie się coś nieoczekiwanego, to poprosi mnie, abym rozwiązał problem?! Ta gra dalej jest w fazie produkcji, prawda?! Ojojoj! Więc nie jestem testerem gry?! Sensei tymczasem kontynuował, ignorując moje obawy o naszą ponurą przyszłość:

– Zgodnie z wcześniejszym żądaniem tego chłopca… Nie, Bohatera, zebraliśmy członków drużyny! Pozwól że ci ich przedstawię! Pierwsza jest Kapłanka!

Wraz z głosem dobiegającym z góry, pojawił się przed nami magiczny krąg teleportacyjny. Wygląda na to, że członkowie drużyny przybędą tu za jego pomocą.

Gdy światło zgasło, zobaczyliśmy Asię, która była ubrana w swój strój zakonnicy!

– Oto Kapłanka Asia! – oznajmił głos z góry. Więc ona będzie kapłanką!

– P-proszę, dobrze się mną dzisiaj opiekujcie! Dam z siebie wszystko, aby wypełnić rolę, którą powierzył mi Sesei!

Asia jest pełna chęci do działania. Ochronię cię, choćby nie wiem co się stało! Muszę dać z siebie wszystko, aby moja cenna Asia nie została zraniona podczas tej gry stworzonej przez złego Senseia! Zaraz, uczynił kapłanką prawdziwą zakonnicę! To prawda że Asia jest naszą uzdrowicielką!

– Teraz Czarodziejka! – rozbrzmiał głos z góry.

Pojawił się kolejny krąg teleportacyjny, z którego wyszła.....

– Witajcie! Jestem Lewia-tan, czarodziejka☆”

Osobą która się pojawiła, była Serafall Lewiatan-sama!!!

Niemożliwe?! Naprawdę?! Dlaczego uczestniczy w tej śmietnikowej grze?! Kiedy się nad tym zastanawiałem, z kręgu teleportacyjnego wyłonił się kolejny członek drużyny!

– Ostatnia osoba… to facet!

''Pst!'' 

Wraz z jasnym światłem, osobą która ukazała się naszym oczom, był… facet w specjalnym kostiumie bohatera!

– Ha ha ha ha ha ha! Jestem Czerwony Szatan z Drużyny Maou, znany jako Klaun!

……………..

Szczęka opadła mi aż do ziemi, gdy zobaczyłem osobę, która pojawiła się przed nami…

A zaraz potem zszokowało mnie! Niemożliwe! To Sirzech-samaaaaaa! Spotkałem Czerwonego Szatana już wcześniej! Nawet z nim walczyłem! Sirzech-sama wpadał w szał, kiedy zakładał ten kostium! Jednak ten tytuł Klauna mu pasuje! Dobrze wybrałeś tą ksywkę, Sensei!

– Czyto w porządku, że mamy Klauna w drużynie? – zapytałem Hoderiego Yuukihiko…

– Ach, myślę że zabawa to ważna część przygody.… – odparł.

Chcę zaprzeczyć tego rodzaju „zabawie”! Z tą dwójką doświadczy takiej „zabawy”, że mu w pięty pójdzie! Brat Buchou i siostra Kaichou są skandaliczni!

Kiedy rwałem włosy z głowy, dwójka Maou pozdrowiła się nawzajem:

– Ara, to Czerwony Szatan ☆

– Fufufu, a ty jesteś Magiczną☆Dziewczyną Lewią-tan. Dajmy dzisiaj z siebie wszystko. Tak przy okazji, dziś jestem Klaunem!

– Ja jestem dzisiaj Czarodziejką ☆ Ufufufu, zaproszono nas do ciekawej gry☆. Zawsze chciałam wziąć udział w grze stworzonej przez Ajukę! Najwyraźniej ta gra przykuła niedużą uwagę systemu, więc wypatruję tego z niecierpliwością!

– Ja też. Nawet jeśli dostał jakieś notatki z eksperymentów Ajuki… To był w stanie stworzyć coś tak niesamowitego… Azazel to geniusz, skoro potrafi robić coś takiego.

Wygląda na to, że dwójka Maou dobrze się bawi.

Hej, Klaunie! Czarodziejko! Ojojoj! Sensei, dlaczego wybrałeś tę dwójkę do drużyny tego chłopca!

– Skoro wszyscy już tutaj są, to wyjaśnię wszystkie szczegóły.

Nie próbuj się wymigać od tej całej sytuacji! Więc tak ma być?! Mimo swojej pozycji, nakłoniłeś do czegoś takiego dwójkę Maou? Na pewno tak było, prawda? Ta dwójka kocha tego typu rzeczy i na pewno z radością zgodzili się na propozycję Senseia!

– Sprawa jest prosta, po prostu wędrujcie sobie dookoła i podnoście swoje poziomy, walcząc z wrogami oraz pokonując bossa, Smoczego Króla! – wyjaśnił Sensei. Ale... – Tak przy okazji, według systemu gry, jeśli chłopiec jest na piątym poziomie, to Asia znajduje się na dwudziestym.

Och, to wygląda sprawiedliwie. Lecznicze zdolności Asi są na najwyższy poziomie, więc muszą wynosić mniej więcej tyle.

– Poziom Czarodziejki i Klauna to równe pięć tysięcy. Według mnie to w porządku.

– Coś ty powiedział?! Ta dwójka różni się od nas, jakby pochodziła z innego świata! Nie tylko mogliby pokonać finałowego bossa z rękami związanymi na plecach, to poradzili by też sobie z ukrytym bossem, który objawia się po oczyszczeniu całej gry! Dlaczego oni się tu w ogóle pojawili?!

Cóż, nawet jeśli ich poziomy są odpowiednio wysokie, to dla nowicjuszy jest on niedorzecznie wysoki! Z takim poziomem można zrobić wszystko! Mogą osiągnąć pokój nie przelewając nawet kropli potu!

– A więc, Bohaterze i jego drużyno! Ruszajcie pokonać Smoczego Króla i zaprowadźcie pokój na tym świecie! – po tych słowach przygoda się zaczęła! Usłyszeliśmy też fanfary, co nie brzmiało źle!

– Chodźmy i przeżyjmy razem przygodę, Bohaterze!

– Ruszajmy zabić tego Smoczego Króla ☆

– J-ja też dam z siebie wszystko!

Czerwony Szatan Klaun, Czarodziejka Lewia-tan i Kapłanka Asia powiedzieli te słowa do Hoderiego Yuukihiko. Wygląda na to, że on też jest podekscytowany. Wymierzył swojego Totsukanotsurugi w stronę nieba.

– Tak! Ja też dam dzisiaj z siebie wszystko, jako bohater!

Ach, jest pełen chęci do walki… A ja muszę za nim podążać, jako osoba odpowiedzialna za rozwiązywanie ewentualnych problemów…. Ciekaw jestem, jakie role powierzono pozostałym…?

I tak oto towarzyszyłem drużynie o poziomie zdolnym do zniszczenia świata, która składała się z Bohatera, Kapłanki, Czarodziejki (Maou) i Klauna (Maou).