Editing Date A Live:Tom 2 Rozdział 1 (section)

===Część 3===

„...Więc odnośnie tego treningu, czym on jest? Do czego wy mnie chcecie zmusić?”

Ten trening nie dawał Shidou spokoju po tym jak trzy godziny temu o nim usłyszał- 

A kiedy skończył obiad, zapytał się Kotori, kiedy siedzieli razem na sofie w salonie.

W pokoju nie było nikogo poza nimi.

Po wszystkim Reine wróciła na <Fraxinus>. A Tohka, po zjedzeniu obiadu poszła do pokoju gościnnego. Jej rzeczy które używała w odizolowanej strefie <Fraxinus>, zostały dostarczone przed chwilą. Prawdopodobnie rozpakowywała je teraz.

„Nic szczególnego, w sumie nic nie musisz robić”

Powiedziała Kotori, miała ona włosy spięte czarnymi kokardami a w ustach znajdował się długi biały przedmiot (oczywiście, to nie był papieros tylko patyk od lizaka).

„Co...? Co masz na myśli? Szczególnie po tym co powiedziałaś wcześniej o treningu.”

„Umm--, mówiąc dokładniej, tym razem będziemy trenować zwyczajny styl życia...tak myślę.”

„Eee?”

„Prosto mówiąc, twój trening, biorąc pod uwagę, że będziesz flirtował Duchami, polega na tym, abyś rozmawiał z nimi bez stresu i nerwów.”

„...Teraz jak sobie o tym przypomniałem, coś o tym wspominałaś.”

Po tym jak sobie przypomniał trening z erotycznym symulatorem randki z ostatniego miesiąca i obecnym treningu sztuki flirtowania – jego policzki zadrżały.

„Tym razem weźmiemy najlepsze rzeczy z 'wspólnego mieszkania z dziewczyną' i zrobimy z tego bojowy trening na żywo. Twoim celem będzie, nawet jeśli dojdzie do bardzo bliskich spotkań i kontaktów fizycznych, abyś zachował spokój i był w stanie zachowywać się kulturalnie i podejmować odpowiednie działania.”

„…Co.”

„Chodzi o to Shidou, żeby podczas twojego mieszkania razem z Tohką, nie ważne do jakich nieprzyzwoitych sytuacji dojdzie, ogarnął sytuacji i nie czerwienił się ze wstydu.”

„Co... Co to ma niby być...”

Shidou zmarszczył brwi narzekając.

Nagle przyszło mu na myśl nowe pytanie.

„...Skoro o tym mowa, dlaczego muszę uwieść Ducha? Nie mogę po prostu zapieczętować jego mocy przez pocałunek, ot tak? Wtedy nie musiałbym--”

„Czy narzucanie siebie innym jest tym co preferujesz, Shidou? Powodzenia z nieumieszczeniem twojego nazwiska na pierwszej stronie gazety porannej.”

„Nie będzie tam mojego nazwiska!”

Kiedy Shidou krzyknął, Kotori wzruszyła ramionami.

„--To bezużyteczne. Jeśli Duch nie otworzy swojego serca przed tobą, nie będziesz mógł zapieczętować jego mocy poprawnie.”

„A-A więc to tak...?”

„Tak, oczywiście nie muszą się w tobie głęboko zakochiwać. Jeśli ci nie będą ufać, będzie trudno, przekonać je do pocałunku. Dlatego Reine monitoruje oddzielnie dla każdego Ducha jego nastrój i pozytywne uczucia.”

”Ha,Haaa…”

Im więcej wiedział, ty trudniej jest mu zrozumieć czym jest jego zdolność,

„…Hm?”

Shidou pokręcił głową.

Kotori nagle coś powiedziała znikąd.

„...Ok.... Rozumiem... do widzenia.”

Jeśli się przypatrzeć dokładniej w prawym uchu Kotori, można było zobaczyć mały interkom.

„Kotori? Z kim rozmawiałaś?”

„--Nie ważne. Nie martw się tym – co ważniejsze, Shidou.”

Kotori zeskoczyła z sofy na równe nogi.

„Chce iść do toalety.”

„Więc? Czemu po prostu nie pójdziesz.”

„Z tego co wiem, żarówka się spaliła. Czy mógłbyś ją wymienić?”

„-? Eee. Niech ci będzie.”

W trakcie kiedy Shidou myślał, że Kotori wydaje się bardzo podejrzana, wyciągnął z szafki zapasową żarówkę.

Potem wziął stołek aby dostać się z niego do żarówki i skierował się w stronę toalety.

A następnie, kiedy już tam dotarł, postawił stołek na podłodze, otworzył drzwi.

„-!?”

Nagle zamarł w bezruchu.

Ale to była naturalna reakcja, ponieważ – Tohka była w środku.

„Co...Shidou!?”

Siedziała ona na ubikacji z majtkami na kostkach.

„To…To-To-To-To-To-To-To-Tohka…!? Co ty tutaj robisz--”

Shidou wycisnął z siebie trochę głosu, poczuj jak jego puls szybko wzrasta.

To dziwne. Drzwi do toalety nie były zamknięte.

W dodatku, żarówka która według Kotori była spalona- świeciła jasnym, oślepiającym światłem. Nawiasem mówiąc włącznik światła przed drzwiami był na pozycji 'wył'.

„T-To mój tekst! Pośpiesz się i zamknij drzwi!”

Policzki Tohki przybrały kolor buraka ćwikłowego, jedną ręka złapała za sukienkę, a drugą złapała agresywnie rolkę papieru toaletowego znajdującego się przy ścianie i rzuciła w Shidou z całej siły.

„Ała…!?”

Ten papier był miękki, ale siła z jaką został rzucony, była dość duża aby posłać Shidou na deski.

Shidou zajęczał podczas upadku.

<nowiki>*</nowiki>Turlający się papier* … papier wykonał atak kamikaze<ref group="2A">Samobójczy atak używany podczas II Wojny Światowej, polegał na rozbijaniu samolotów w jednostki wroga, znane również jako „Boski Wiatr”.</ref> na nosie Shidou i wtoczył się na korytarz.

„C-Co się stało...?”

Kiedy Shidou wpatrywał się w sufit, Kotori podeszła do niego i popatrzyła na niego z góry.

[[Image:DAL_v02_061.jpg|thumb|]]

„To było żenujące. Przecież powiedziałam ci abyś nie panikował i nie czerwienił się.”

Z powodu pozycji w jakiej się znajdował Shidou, bielizna Kotori była widoczna dla niego jak na dłoni. A dlatego, że to była jego siostra, to nie panikował.

„...Kotori, to twoja wina....”

Kiedy to powiedział Kotori wyciągnęła lizaka z ust i trzymała go przed nimi.

„...To co się wydarzyło, to było tak, że ludzie z <Fraxinus> oszacowali kiedy Tohka może się udać do toalety, i wyślą tam Shidou. A dodatkowo zajęli się zamkiem do drzwi i włącznikiem świata.”

„--Stan Shidou jest cały czas monitorowany przez <Fraxinus>. Załoga i SI ocienia współczynnik sukcesu poszczególnych działań Shidou -Oczywiście tym razem wyszło, że będzie to porażka.”

Potem pokazała Shidou coś co chowała za plecami.

„Eee...?”

To było małe radio.

Kotori włożyła baterię i dostroiła częstotliwość. Jak tylko to zrobiła--

„Ten świat jest wypełniony fałszem. Dorośli są źli do szpiku kości. Nie możemy stać tym czym oni. Pokażmy im swoją moc – nieustający cud. Nikt nas nie powstrzyma, przed zbudowaniem lepszej przyszłości-”

„...To była przemowa, która ktoś beznamiętnie recytował na głos.”

Tak. To było coś, co Shiodu napisał w szkole średniej.

„Gy…Gyaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahh!?”

Shidou zakrzyczał jakby miał umrzeć, potem wydarł baterię z radia.

„Nic ci to nie da, to bezużyteczne. Nagranie zostało już wyemitowane.”

„Co...!?”

Twarz Shidou stała się cała czerwona.

„To jest następca Kary z poprzedniego razu. To byłby problem jeśli byś nie wziął na poważnie tego treningu – spokojnie. Dopóki nie namieszasz kompletnie, rzeczy takie jak autor tego nagrania nie zostaną ujawnione. ”

„Czyli chodzi o to, że jeśli wszystko pójdzie źle, to zostanie ujawnione!”

„Dlatego mówię, o tym wcześniej, abyś się do tego przyzwyczaił. To nie tak, że musisz do od razu rozkochać ją w sobie bez pamięci. Nie ważne jak bardzo się zestresujesz, jeśli się uspokoisz i odpowiednio zachowasz, zaliczysz.”

„T-To niedorzeczne...”

Ten erotyczny symulator randki był lepszy. Tym razem poziom trudności treningu był za wysoki dla Shidou.

„J-Jak już jesteśmy w temacie, czyż nie mówiłaś, że nie powinnyśmy pogarszać stanu psychicznego Tohki...!?”

„Eee tam, to nie problem. Jest wiele rzeczy które sprawią, że jej emocje będą jak na huśtawce. Te które mają szansę przywrócić jej moc są bardzo rzadkie.”

„A-Ale nawet jeśli...”

Kiedy Shidou to mówił, zza pleców *pisk* -rozbrzmiał.

Tohka uchyliła drzwi i wystawiła głowę z całą czerwoną twarzą.

„To-Tohka…?”

Nawet jeśli była to wina Kotori, dla kogoś kto został przyłapany na podglądaniu, ciężko mu było spojrzeć jej w twarz. Shidou odwrócił wzrok i powiedział lekkim głosem. 

„P-Przepraszam...to nie było specjalnie. Proszę wybacz mi...”

Następnie zakłopotana Tohka wskazała na białą linię na podłodze i powiedziała. 

„...Wybaczam ci...więc,cóż...mógłbyś mi podać papier?”

„Ok…”

To przypomniało mu, że papier który był używany do nagłych wypadków się skończył.

Shidou wziął i zwinął papier z podłogi korytarza, a następnie podał go Tohce.