Editing Date A Live:Tom 3 Rozdział 5 (section)

===Część 6===

„......”

Origami poczuła, że coś jest nie tak kiedy szła korytarzem we wschodnim budynku.

Poczuła jak w mgnieniu oka, otoczenie się zmieniło. To było tak jakby coś wypompowało z niej prawie wszystkie siły życiowe, oraz ogarnęło ją ogromne uczucie zmęczenia. Pozostali uczniowie wokół niej zemdleli i upadali na podłogę.

„Eee--”

Jeśli dalej tak będzie to ona też straci przytomność. Kiedy Origami doszła do tego wniosku, wyjęła urządzenie z kieszeni, położyła na dłoni i nacisnęła ekran palcem, a następnie powiedziała.

„Rozpoznanie głosu - AST - Origami Tobiichi.”

Natychmiast kiedy jej odcisk i próbka głosu okazały się zgodne *Bip bip*, urządzenie zapiszczało i powiększyło się.

„Podstawowa Jednostka Realizera – Aktywacja zatwierdzona.”

Powiedziała Origami i dotknęła urządzenie transmitera na czole który wyglądał jak niewielkie zgrubienie na skórze.

Natychmiast wokół Origami powstała jej osobiste Terytorium i uczucie słabości które męczyło jej ciało zelżało.

Jednakże w tym samym czasie, ból głowy który o mało nie rozsadzi mózgu zaatakował Origami.

Origami zacisnęła zęby, a chwilę potem powiedziała.

„Mechaniczna zbroja  bojowa -włączona.”

Po tym słabe światło rozbłysło wewnątrz jej Terytorium i jej mundurek szkolny z Liceum Raizen został zastąpiony mechaniczną zbroją AST.

„......, ......”

Kiedy ból głowy prawie zniknął --Orgami natychmiast uklękła na kolano

To było awaryjne urządzenie które pozwala na założenie mechanicznej zbroi którą zwykle nosi w bazie. Mimo że dostałą pozwolenie na posiadanie tego urządzenia w razie jakiegoś wypadku, nie czuła się najlepiej. 

To miniaturowe urządzenie zawierało w sobie podstawowy moduł Realizera. Teoretycznie pozwala na wytworzenie Terytorium. Kiedy ono jest aktywne natychmiastowa zmiana ubrań  nie jest kłopotem.

Jednakże, to jest działanie doraźnie i musiała wytworzyć Terytorium bez urządzenia splatającego, a to wiąże się ogromnym obciążeniem dla mózgu...... cóż ktoś taki jak Mana zapewne nie miałby z tym żadnych problemów.

“............”

Origami uregulowała swój oddech i rozszerzyła Terytorium do standardowego rozmiaru czyli do kuli o promieniu trzy metrów.

Duchy i AST nie są to tematy dostępne publicznie. Jednakże ta sytuacja jest wyjątkowa, co więcej, Origami nie musi się niczym martwić ponieważ wszyscy i tak są nieprzytomni.

Nie była pewna co się stało w szkole. Ale --to było łatwe do zgadnięcia, to na pewno jet sprawka Kurumi Tokisaki.

„......”

Wydając polecenie w myślach, ustabilizował swoją grawitację i pobiegła przez korytarz z dużą prędkością.

W tym samym czasie z komunikatora wbudowanego w zbroję usłyszała głos Ryouko.

„--Origami? Jeśli otwarłaś kanał to znaczy, że aktywowałaś awaryjną zbroję. Obecnie na terenie szkoły wykryliśmy potężne fale duchowe. Jaka jest twoja sytuacja?”

„Szkoła jest otoczona barierą, to będzie niebezpieczne jak dłużej się będzie utrzymywać. Proszę o posiłki--”

W tym momencie, słowa Origami się urwały.

„......”

Powód był prosty, na drodze Origami pojawiła się dziewczyna która wyszła z cienia.

Nie była ubrano ona mundurek szkolny tylko w gotycką sukienką w kolorze szkarłatnym i czarnym.

„Origami-san. Gdzie się tak śpieszysz?”

Dziewczyna potem położył palec na ustach i zachichotała.

„Kurumi –Tokisaki......”

Origami przemieściła rękę w okolicę biodra i złapał za uchwyt miecza świetlnego.

„C-Co się dzieje Origami?”

„Napotkałam Ducha. Podejmuję walkę.”

„......Co? To niebezpieczne, pośpiesz się i opuść--”

Jako, że ją to rozpraszało, Origami wydała polecenie w myślach i cała komunikacja została rozłączona.

Kurumi uśmiechając się powiedziała.

„Nie pozwolę abyś przeszkadzała mi dzisiaj. Więc nie pozwolę ci pójść dalej.”

„......?”

Origami nie rozumiała co Kurumi do niej powiedziała, w związku z tym zmarszczyła brwi.

Jednakże po chwili stwierdziła, że nie ma sensu przejmować się bezsensownym bełkotem Ducha.

Origami zacieśniła uścisk na uchwycie miecza świetlnego <No Pain>, a następnie go aktywowała.