Editing Date A Live:Tom 3 Rozdział 5 (section)

===Część 7===

„Shi...dou...... Shidou!”

Tohka wołała Shidou kiedy on wyszedł z klasy.

Jednakże --Shidou nie miał żadnego zamiaru aby wrócić do niej. Tohka zaczęła iść przed siebie pomimo uczucia ciężkości w nogach.

„Shidou......”

Słowa Shidou nie miały zamiaru zniknąć z jej głowy.

--Jest dobrze --Zajmę się tym.

Ekstremalnie solidne i pocieszające słowa. Shidou wypowiedział je tylko raz, a one kompletnie wygoniły samotność i zaniepokojenie z serca Tohki.

Jednakże w tym samym czasie inne zmartwienie dopadło Tohkę.

Ponieważ kiedy Shidou powiedział te słowa, dwa miesiące temu kiedy podał rękę Tohce oraz miesiąc temu kiedy wchodził do lodowego tornada po Yoshino, miała takie samo uczucie.

Shidou zdecydowanie uratuje każdego. Jednakże jeśli będzie musiał poświecić swoje życie, to on zrobi to bez wahania.

Ten który uratował Tohkę -był prawdziwym mężczyzną.

„Ała......”

W tym momencie Tohka straciła równowagę i upadła na podłogę pociągając stoliki i krzesła za sobą

Aby wstać ponownie, przekierowała wszystkie swoje siły w nogi.

--To nic nie da, to nic nie da w ogóle. To nie czas na leniuchowanie teraz.

Nawet jeśli tylko na sekundę, to musi się pośpieszyć i stanąć obok Shidou.

„Shidou......shidou......shidou......!”

Niespodziewanie kiedy tak krzyczała, Tohka poczuła dziwne uczucie w głowie.

„C-Co......?”

Mówiąc to --Tohka przypomniała sobie to uczucie.

W poprzednim miesiącu kiedy Yoshino przywołała Anioła i strzeliła promieniem światła w Shidou.

Jeśli dalej tak będzie to Shidou zginie. Natychmiast jak o tym pomyślała, energicznie potrząsnęła głową –i Suknia Astralna oraz Anioł się zmaterializowały. 

„......To jest......!”

Tohka spojrzała na swój wygląd –Pomimo, że nie było to idealne, ale wyglądał tak jak poprzednim razem, zmaterializowała się na niej Suknia Astralna jako cienka świetlista błona.

Jej ciało zostało uzdrowione do niewyobrażalnego stanu.

Tohka podskoczyła i pewnie wylądowała na nogach.

„W porządku chodźmy...... Pora ruszać!”

Zacisnęła pięści i wyszła z klasy.

„Shidou! Gdzie poszedłeś Shidou--”

Pomimo tego, że krzyczał nie usłyszał odpowiedzi.
W tym wypadku, będzie musiała przeszukać każde pomieszczenie z osobna. Tohka pobiegła wzdłuż korytarza.

Jednakże, natychmiast po tym.

„--!?”

Tohka wstrzymała oddech i zatrzymała się.

Powód był prosty. Coś z drugiego korytarza przypominającego kulę z czarną smugą lecieło wprost na Tohkę

„Co......Kto!”

Zawołała Tohka, z głębi korytarza pokrytego cieniami dobiegały odgłosy kroków.

Chwilę później, pojawił się sprawca tych dźwięków.

„......Ty jesteś--”

„Jak się miewasz Tohka-san. Czy mogę cię prosić abyś mi po towarzyszyła przez chwilę?”

Dziewczyna była ubrana uroczystą suknię i miała pistolet w ręce –Kurumi Toksiaki uśmiechnęła się gdy to powiedziała.