Editing High school DxD Tom 11 - prolog

<center>''Tak, zgadza się - jestem człowiekiem.''</center>
==Żywot 0==
Miało to miejsce zaraz po zakończeniu szkolnego festiwalu. Kiedy ta dyskusja dotarła do mnie ja, Azazel, zrobiłem idiotyczną minę, którą, miałem nadzieję, rzadko pokazywałem w przeciągu mojego życia. 

– …Naprawdę jesteś tego pewien, Vali? 

Vali przysłał do mnie swój prywatny kanał. Mogłem zobaczyć jego energiczną twarz przez mały magiczny okrąg komunikacyjny. 

[Tak. On… zgaduję, że teraz to ona. „Ona” sobie tego życzy. Również jestem tym zainteresowany, więc chcę, żeby do tego doszło.] 

To było nie do pomyślenia z jego strony. Szczerze mówiąc, to mogło zachwiać równowagą panującą w świecie.

– …Mowa tutaj o tobie. To nie jest jedyny powód, nieprawdaż? 

Vali zrobił gorzki uśmiech na moje słowa. 

[Jesteś ostry jak zawsze. To jest również przyczyna, przez którą stajesz się coraz bardziej wyobcowany względem innych frakcji.] 

– To nie twoja sprawa. 

[Słyszałem, że z racji, że ciągle to powtarzasz, są tacy, którzy myślą, że „być może ten facet coś knuje”. Zgadza się?] 

To prawda, że stawałem się coraz bardziej odizolowany od osób stojących na czele innych frakcji. To już brzmiało podejrzanie, ponieważ byłem Naczelnikiem Upadłych Aniołów, a dodatkowo mówiłem o „pokoju” i „konferencjach”. No i też wtrącałem się w cudze sprawy… Powiedział mi to nawet Ise. 

– …Taka moja natura. Jeżeli moje życie ma być narażone z tego powodu, to zaakceptuję to – powiedziałem z westchnieniem.

Vali, zrobiwszy zdumioną twarz, powiedział.

[…Są tacy, którzy szukają „jej”.] 

– To oczywiste – odparłem. – I będzie niezliczona liczba takich osób. Ale dopóki nie możesz położyć „jej” kresu, każdy będzie miał gorzki czas. 

[To prawda. Jednak znajdą się tacy, którzy będą ścigać „ją”  w grupie. Nie. Nie znajdą, a już są.] 

…Rozumiem. Mam o tym pojęcie. Na myśl przyszedł mi młodziak z „tą” włócznią. 

– …Czy ty próbujesz go wywabić? 

[Mam zamiar po prostu się dowiedzieć, czy jest moim wrogiem, czy też nie.] 

Powiedział bez zbędnego owijania w bawełnę. Jednak nie chcesz także, aby był twoim „sprzymierzeńcem”, prawda?

[Cóż, pewnie nim jest. Nadszedł czas, żeby to zakończyć.] 

Na jego twarzy dało się dostrzec niepohamowany zachwyt. Widzicie? W końcu był z niego maniak walki.
<noinclude>
{| border="1" cellpadding="5" cellspacing="0" style="margin: 1em 1em 1em 0; background: #f9f9f9; border: 1px #aaaaaa solid; padding: 0.2em; border-collapse: collapse;"
|-
| Cofnij do [[High_School_DxD_-_Tom_11_Ilustracje|ilustracji]]
| Powróć do [[High_School_DxD_(Polski)|strony głównej]]
| Przejdź do [[High_School_DxD_-_Tom_11_-_rozdzial_1|rozdziału I]]
|-
|}