Editing Toradora! (Greek):Volume2 Author's Notes

Είμαι η παχουλούλα «Γιου». Η αγαπημένη μου φράση είναι «Ε λοιπόν, γιατί δεν το λύνουμε με έναν αγώνα σούμο;!», πόθος μου είναι η αρένα του σούμο, και η ειδική μου κίνηση η διαπεραστική σφαλιάρα σούμο. Πώς σας φαίνεται, η σταθερότητα του κάτω μέρους του σώματός μου είναι...Λοιπόν, είστε ήδη αρκετά έκθαμβοι, σωστά;...Είναι όποιος προλάβει πρόλαβε, ξέρετε; (Μήνυμα στους επικεφαλής των ομάδων σούμο).

Λοιπόν, σε όλους όσους αγόρασαν το Toradora 2, θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ! Αυτός ο δεύτερος τόμος είχε μερικά ακραία σημεία από δω κι από κει, αλλά σας άρεσε, σωστά; Θα συνεχίσω με τον επόμενο τόμο, γι’αυτό ελπίζω πραγματικά να έχω την υποστήριξη όλων σας! Για να σας προσφέρω μια ευχάριστη εμπειρία, δε με πειράζει ακόμα κι αν θυσιάσω τη ‘(νεότητα της επιδερμίδας μου)’ που είναι πολύτιμη για μένα σαν γυναίκα στο δαίμονα των αισθηματικών κωμωδιών...! Θα σας τη δώσω κι αυτή, πάρτε την! (Αναφορά στις γυναικείες ορμόνες).

Τώρα, οι περισσότεροι το γνωρίζετε ήδη, αλλά το «Our Tamura-kun» βγαίνει σε συνέχειες στο Dengeki Comic Gao!. Ανυπομονώ να δω πώς θα είναι ο Tamura και οι άλλοι σε μάνγκα. Ελπίζω όλοι σας να το δεχτείτε μαζί με το «Toradora!».

Αυτά. Κατά τα άλλα, τρελαίνομαι για μακαρονάδα με αυγοτάραχο μπακαλιάρου. Κάθε μέρα αυτή η θεσπέσια λιχουδιά με κάνει να τρέμω από λαχτάρα...Ααχ, είναι τόσο αμαρτωλά νόστιμη. Αυτό που με παχαίνει ακόμα περισσότερο το χειμώνα είναι το μαργαριτάρι των πιροσκί, το απίστευτα νόστιμο πιροσκί Κινέζικο μπάρμπεκιου. Κι ακόμα...Λοιπόν, για να δούμε...πιροσκί μπάρμπεκιου, ή καλύτερα...ράμεν Κινέζικο μπάρμπεκιου...(πληθυντικός). Αφού τρώω αρκετά μπολ απ’αυτά κάθε μέρα, δεν είναι απορίας άξιο που παχαίνω έτσι.

Ωστόσο, δεν είναι ότι παχαίνω έτσι αβασάνιστα. Προσπάθησα να κάνω δίαιτα. Δίαιτα με λίγους υδρογονάνθρακες. Είχα ένα καθορισμένο εβδομαδιαίο διαιτολόγιο, αλλά μετά από μια ολόκληρη μέρα δίαιτας, το μόνο που μπορούσα να σκεφτώ ήταν το ρύζι. Στο μυαλό μου δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτός από ρύζι. Ήταν εκατό τοις εκατό γεμάτο από αυτό το λευκό, πηχτό, και πεντανόστιμο πράγμα. Είχα ένα τηλεφώνημα από τον εκδότη μου σχετικά με τη δουλειά, αλλά το μυαλό μου δεν λειτουργούσε και δε μπορούσα καν να του απαντήσω. Πεινασμένη και κλαίγοντας, πήγα να πάρω τηλέφωνο τη μητέρα μου...ήθελα να ακούσω τη φωνή της...Ε τότε, σταμάτησα. Μέχρι κι οι εκδότες μου μου είπαν «Έχει αρχίσει να επηρεάζει τη δουλειά σου, γι’αυτό σταμάτα το επιτέλους.» , έτσι κι εγώ σταμάτησα να καταπιέζομαι στο φαγητό. Δεν θέλω άλλα πικρά δάκρυα! Γι’αυτό επιβεβαίωσα ξανά την αγάπη μου για το ρύζι...Ε;!...Αγάπη, ρύζι...Rabu, kome…;...Αφού σκέφτηκα κάτι τέτοιο, ίσως να έπρεπε να το εξηγήσω έτσι...; Στο μυαλό μου;

Λοιπόν, σε όλους τους αναγνώστες που μου έμειναν πιστοί μέχρι τώρα! Για μια ακόμα φορά, από τα βάθη της καρδιάς μου, θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Σας αγαπάω όλους πάρα πολύ, θα ήθελα να μπορούσα να σας συστήσω όλους στην οικογένειά μου. Αν απολαμβάνετε έστω και λίγο τη δουλειά μου, αυτό με κάνει πολύ ευτυχισμένη. Επίσης, στον Yasu-sensei και τον εκδότη μου, ευχαριστώ που με φροντίζετε πάντα. Ελπίζω να συνεχίσουμε σαν ομάδα και στο μέλλον. Και τέλος, στην Kinoko Nasu-sensei που έβαλε το σχόλιο στο εξώφυλλο. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. Αν είναι για τη Nasu-sensei,  δε με πειράζει αν με δουν με την περίφημη κόμμωση (μαλλιά τραβηγμένα σε κότσο) που περνάει από γενιά σε γενιά στην οικογένεια Takemiya…


Yuyuko Takemiya