Editing Date A Live:Tom 1 Rozdział 3 (section)

===Część 4===

Siedział w wewnątrz klasy zasypywanej gradem kul, patrzył się na i rozmawiał z dziewczyną.

...Oczywiście to było jego pierwsze takie doświadczenie w życiu.

Prawdopodobnie dzięki zdolnościom Tohki niezliczone ilości naboi uderzały w szkołę jednocześnie omijając ich dwoje.

Pomimo tego, widok kul przelatujących obok ciebie nie jest codziennym doświadczeniem. Czuł, że jeśli za bardzo się wychyli to zostanie trafiony, dlatego Shidou pozostawał w idealnym bezruchu kiedy prowadził rozmowę 

Treść rozmowy była niczym specjalnym.

Tohka pytała się o rzeczy o które nie miała nigdy szansy się zapytać kogokolwiek, a Shidou jej odpowiadał. Taka prosta wymiana zdań, była wystarczająca aby Tohka się z przyjemnością uśmiechnęła.  

Po dłuższej chwili usłyszał głos Kotori w intekomie.

„<i>-Wartości się ustabilizowały. Jeśli to możliwe, spytaj się o to Shidou. Naprawdę potrzebujemy inofamcji o Duchach.<i>”

Po usłyszeniu tego, Shidou pomyślał chwilę i spytał się.

„Hej -Tohka.”

„O co chodzi?”

„Tak dokładnie... Kim ty jesteś?”

„Ja?”

Tohka zmarszczyła brwi, słysząc pytanie Shidou.

„-Nie wiem.”

„Nie wiesz?...”

„To prawda. Nic na nie poradzę. -Nie wiem jak dawno temu to było. Niespodziewanie urodziłam się tutaj. Tak było. Moje wspomnienia się rozmyte i nie jasne. Nie mam pojęcia kim naprawdę jestem.”

„Więc tak się to ma...?”

Powiedział Shidou drapiąc się po policzku, Tohka puściła focha i założyła ramie za ramię.

„Jest jak jest. Niespodziewanie narodziłam się na tym świecie i chwilę później grupa zmechanizowanych ludzi już tańczyła na niebie.”

„Grupa zmechanizowanych ludzi...?”

„To ci wkurzający ludzie kręcący się tutaj w około.”

Wygląda na to, że mówiła o AST. Mimowolnie Shidou krzywo się uśmiechnął. 

Wtedy z interkomu wydobył się elektroniczny dźwięk podobny do dźwięku kiedy udzielasz poprawną odpowiedź w teleturnieju.

„To twoja szansa, Shidou!”

„Hę...? Na co?”

„<i>Poziom nastroju Ducha przekroczył 70 procent. Teraz jest najlepsza okazja na twój ruch.”<i>

„Mój ruch...co chcesz aby zrobił?”

„<i>W porządku. Na tą chwilę... spróbuj ją zaprosić na randkę.</i>”

„Że co!?”

Słysząc słowa Kotori podniósł głos.

„Eee, coś się stało Shidou?”

W odpowiedzi na słowa Shidou Tohka popatrzyła na niego.

„-! Nie, nic się nie stała”

„...”

Pomimo że szybko odpowiedział, Tohka patrzyła się na Shidou z zaciekawieniem.

„<i>Zaproś ją wreszcie. Najlepszym sposobem aby się do siebie zbliżyli będzie właśnie to.</i>”

„...Nawet jeśli tak mówisz, w momencie kiedy ona się pojawia, już czeka na nią AST.”

„Tym bardziej powinieneś to zrobić. Jak się następnym razem pojawi. Uciekniesz z nią do jakiegoś ogromnego budynku. Oceanarium, teatr lub centru, handlowe, będzie dobre. Jeśli są tam podziemne piętra to tym lepiej. Jeśli to zrobisz, AST prawdopodobnie nie wejdzie do budynku bezpośrednio.”

„...M-mm.”

„Co tam mamrotałeś chwilę temu...! Czyli jednak planujesz mnie zabić? ”

„Mylisz się, Mylisz się! To nieporozumienie!”

Pośpiesznie powstrzymał Tohkę, który oczy nabrały dzikiego wyrazu, a świetliste kule pojawiły się nad jej palcami.

„Więc powiedz mi, co tam mów mówiłeś?”

„Yyy...”

Strugi potu przelewały się po twarzy Shidou, a w swoim prawym uchu słyszał ponaglający głos.

„<i>No dawaj, przestań się opierać. Randka! Randka!</i>”

W tym momencie załoga mostka również była podekscytowana, gdyż można było usłyszeć z drugiej strony głośne jak uderzenie pioruna wołanie. 

„<i>Ran●dka</i>”

„<i>Ran●dka</i>”

„<i>Ran●dka</i>”

„Argh, już rozumiem!”

Shidou się poddał i krzyknał.

W rzeczywistości to nie było tak, że nie rozumiał powodów Kotori, wiedział, że ważne jest przygotować grunt pod kolejne spotkanie...ale wiece był lekko zawstydzony.

„Hej, Tohka.”

„O co chodzi?”

„Eee... n-następnym razem. ”

„Mmm?”

„C-Czy nie poszła byś... ze mną na randkę?”

Tohka przyjęła twarz pozbawiona wyrazu.

„A co to randka?”

„T-To jest...”

Z jakiegoś powodu, Shidou czuł się naprawdę zawstydzony i odwrócił wzrok  od niej podrapał się po policzku.

Nagle usłyszał w prawym uchu nieco głośniejszy głos Kotori.

„<i>-Shidou! AST się przemieszcza!</i>”

„Co...!?”

Shidou wykrzyczał,  nie obchodziło go to że, Tohka może to usłyszeć.

Momentalnie- przed klasą, dokładnie w części klasy która od pewnego czasu była na świeżym powietrzu pojawiła się Origami.

„--!”

Natychmiastowo emocje Tohki nabrały mroczne wymiaru, i wystawiła rękę prze siebie.

Bez straty chwili, z nieopisanej maszynerii w ręku Origami pojawiło się świetliste ostrze, następnie ruszyła przed siebie i zaatakowała Tohkę.

Iskry wypełniły całe pomieszczenie.

„Ku-”

„-Ale prostacko!”

Wykrzyczała Tohka, odparowując cios Origami własną ręką. 

„...”

Lekko zaciskając zęby, Origami została odrzucona w tył. -Natychmiastowo poprawiła swoją pozycję i bezpiecznie wylądowała na podłodze podziurawionej przez kule.

„Szyyy- To znowu ty. ”

Lekko potrząsając ręką którą zatrzymała świetliste ostrze, powiedziała z nienawiścią Tohka.

Origami wpatrywała się w Shidou, a potem westchnęła z ulgą.

Jednakże, natychmiastowo po tym, przygotowała bliżej nieokreślony miecz, i ruszyła zaatakować Tohkę

„...”

Widząc jej stan, Tohka popatrzyła się na Shidou a potem uderzyła obcasem w podłogę.

"—<{{Furigana|King of Slaughter|Sandalphon}}>!"

Natychmiastowo podłoga w klasie się wybrzuszyła i wysunął się z niej tron.

„Co...”

„<i>Shidou, odwrót! <Fraxinus> cię przejmie, jeśli to możliwe, spróbuj opuścić klasę w całości!</i>” 

Shidou stał oszołomiony i wtedy usłyszał krzyk Kotori.

„Łatwiej powiedzieć niż...”

Tohka wyciągnęła miecz z oparcia tronu, i w pobiegła kierunku Origami.

Fala uderzeniowa wywołana przez miecz, bardzo łatwo porwała Shidou i wyrzuciła go poza szkołę.

„Ułaaaaaaa!?”

„<i>Świetnie!</i>”

W tym samym momencie kiedy Kotori to powiedziała, ciało Shidou doznało uczucia nieważkości.

Czując się jakby lewitował, Shidou został przeniesiony na <Fraxinus>.

<noinclude>