Editing Date A Live:Tom 2 Rozdział 2 (section)

===Część 5===


„……”

Origami była ubrana w pancerz bojowy i uzbrojona w broń automatyczną patrolowała niebo nas hipermarketem

Wokół niej byli pozostali członkowie AST z tym samym wyposażeniem, którzy wspierali się nawzajem.

AST – Anti-Spirit Team (Oddział do walki z Duchami) specjalna jednostka JGSDF (Wojsko Japońskie) był oddziałem który charakteryzował się posiadaniem wyspecjalizowanej i zaawansowanej technologi. 

Przy użyciu maszyny która mogła zmienić fikcję w rzeczywistość – Realizer, były oddział który został utworzony do przeciwstawienia się osobliwościom które mogą zniszczyć świat – Duchom. 

Jednakże tylko nie wielka liczba ludzi może używać Realizera w warunkach bojowych – to ograniczenie wymusiło rekrutacje niestandardowych ludzi jak Origami.

Mieszka ona poza garnizonem, ma pozwolenie na uczęszczanie do szkoły, wyrusza na akcje tylko w razie zagrożenia.

Pomimo specjalnego traktowania, jako członek JGSDF jest wysyłana na akcje bardzo często.

'……”

Deszcz cały czas padał i obmywał zewnętrzna powierzchnie Terytorium<ref group="2B">Terytorium – Strefa wytwarza przez Realizer w kształcie kuli, w środku niej dowolne wyobrażenia stają się rzeczywistością, możliwe jest naginanie praw fizyki.</ref>. Upłynęła już godzina od czasu kiedy [Pustelniczka] weszła do budynku.

Przebywała ona w nim cały czas, w ogóle się nie pokazując.

„-Wygląda na to jest, bardzo cierpliwa.”

Usłyszała w komunikatorze głos dowódczyni drużyny, Ryouko  Kusakabe.

„To jest niespotykane nawet dla [Pustelniczki] aby przebywała w jednym miejscu tak długo. Zwykle powinna powinna się przemieszczać z miejsca na miejsce co jakiś czas.”

Tak. [Pustelniczka] przeważnie tylko uciekała.

Za każdym razem jak Origami i pozostali przypuszczali atak, ona uciekała bez walki.

Ale jeśli dowiedziała się, że pozostanie w budynku przez dłuższy czas może spowodować [Zagubienie]<ref group="2B">Zagubienie - określenie wydarzenia kiedy Duch powraca do innego wymiaru</ref> – dla Origami to nie było nic zabawnego.

„Pozwolenie na atak?”

Zapytała się Origami, a Ryouko odpowiedziała tak, że można było wyczuć westchnienie w jej głosie. 

„-Pytałam się o pozwolenie, w razie czego, ale kazali nam pozostać w gotowości.”

„Nawet jeśli budynek się zawali, to można go odbudować.”

„...Cóż, jeśli o tym pomyśleć logicznie to na to wychodzi. Ale to nie jest takie proste. Ktoś musi zapłacić za naprawę, to nie jest za darmo -W sytuacji z [Księżniczką] jak ostatnio było to uzasadnione -Ale teraz mamy do czynienia, z tą słabiusieńką [Pustelniczką], wiesz? ”

„......”

[Księżniczka].

Na ten kryptonim, Origami zmarszczyła brwi.

Nie mając pełnych detali na co się z nią dokładnie później działo, miała jednak pewność, że teraz jest ona dziewczyną która nazywa – Tohka Yatogami która uczęszcza do tego samego liceum co Origami.

Oczywiście Origami po potwierdzeniu tożsamości Tohki, poinformowała o tym Ryouko.

Ale z jakiegoś powodu nie mogli wykryć obecności fal duchowych, i pozwolenie na atak nie zostało wydane. 

Pomimo najbardziej szczegółowego dochodzenia, nie znaleziono nic podejrzanego na rodzinę Yatogami.

Jednocześnie – Origami była ogromnie niezadowolona, ponieważ, była ona obywatelem japońskim, a tych obywateli Origami miała obowiązek chronić.

A więc -

"……?"

Origami zmrużyła oczy niespodziewane.

Przez chwilę, zdawało się, że katem oka zobaczyła mignięcie czarnych długich włosów

Tak. Zdawało jej się, że widziała Tohkę tam poniżej.

Popatrzyła na dół, rejon wydawał się nie zamieszkały; główna ulica była zalewana przez ciężką ulewę.

„......”

Ale nie była w stanie potwierdzić obecności Tohki.

Origami potrząsała głową niezauważalnie. To musiało być przewidzenie.

Jeśli pozwoliła by się Duchowi ot ta przemknąć, było by to zawstydzające. Origami wzięła  niewielki oddech, i skoncentrowała się i kontynuowała patrolowanie okolicy.