Editing Rozdział 3: Nowe Kościelne Trio (section)

===Część 2===
Po przybyciu do parku, który znajdował się niedaleko Akademii Kuou, usiadłem na ławce i wysłuchałem raportu od syna Xenovi, Zena.

– Dobrze, więc Kurenai ruszył na spotkanie z resztą waszego rodzeństwa, huh.

– Tak, wygląda na to, że przewidywany czas nieco się opóźnił, więc ruszył do okolic skorygowanych przez czasoprzestrzeń, jako miejsce lądowania.

Jeśli chodzi o nieobecność Kurenaia, to Zen wyjaśnił, że udał się na spotkanie z resztą rodzeństwa. Ze mną byli obecnie Zen, Shirayuki i Kurobara.

– Więc oprócz Shirayuki i Kurobary, które spotkaliśmy ostatniej nocy, macie jeszcze innych braci i siostry, których nie spotkałem – powiedziałem.

– Zgadza się – potwierdził Zen.

Skoro bitwa z Garvarudanem miała miejsce po spotkaniu z ich rodzeństwem, to dzisiaj zaaranżowano spotkanie z nimi w innym miejscu.

Po dziesięciu minutach oczekiwania, gdy zobaczyłem jak Zen patrzy na zegarek, domyśliłem się, że uzgodniony czas spotkania już minął.

Shirayuki i Kurobara, które siedziały obok siebie na ławce, zajadały się czekoladą, którą przyniosłem na wypadek głodu. Obie wpatrywały się przy tym we mnie.

– Słodkości z tych czasów są naprawdę dobre, miau.

– ……Un, pyszne.

Najwyraźniej im smakowało. Pod względem upodobań żywieniowych wdały się w matki.

– ……Spóźniają się, huh – powiedział Zen, ruszając w stronę wyjścia z parku.

Nagle najwyraźniej coś odkrył, bo stanął w miejscu. 

– O nie – powiedział, zakrywając dłonią usta. Wyglądał na zakłopotanego.

Ja, Shirayuki i Kurobara ruszyliśmy w jego stronę, aby zobaczyć, co go tak zmartwiło i spojrzeliśmy w tym samym kierunku co on.

– Hej, babciu, według mapy powinniśmy być już niedaleko.

Po przeciwnej stronie ulicy stała blondwłosa, młoda dziewczyna, która w jednej ręce trzymała mapę, a drugą trzymała za dłoń jakąś staruszkę, zza pleców której wyglądał jakiś kasztanowłosy chłopak. Podnosząc ręce do góry, cała trójka przeszła po „zebrze” na drugą stronę ulicy.

Wtedy młoda dziewczyna oraz chłopiec ukłonili się głęboko staruszce, mówiąc „Dziękujemy bardzo”.

Kiedy Zen upewnił się, że dziewczyna i kasztanowłosy chłopiec rozdzieli się ze staruszką, podszedł do nich, wzdychając jednocześnie.

– Nee-san! Nie powinnaś się tak eksponować w tych czasach! – powiedział.

Miał rację, wdawanie się w interakcję z ludźmi z przeszłości nie jest dobrą rzeczą. Nawet w przypadku tej staruszki wygląda na to, że pierwotnie zgubiła drogę. Skrócenie czasu, w którym się jej to przytrafiło, może mieć wpływ na historię. Nawet taka prosta zmiana może wywołać konsekwencje, albo nawet zakłócić bieg przyszłych wydarzeń. Cóż, akurat pomoc zgubionej staruszce nie wpłynie chyba jednak na naszą przyszłość…….

Na widok Zena, młoda dziewczyna uśmiechnęła się wesoło.

– Ara, ależ to Zen. Gdzie nas szukałeś? Nawet Shirayuki i Kurobara! Ara? A co z Kurenai nii-san?

Młoda dziewczyna najwyraźniej nie zwróciła większej uwagi na słowa Zena. Najwidoczniej była jego starszą siostrą.

– Nee-sama.

– Onee-chan miau‏♪

Obie kocie dziewczyny przytuliły się do niej, o ona przygarnęła je do piersi.

Zen był kompletnie zakłopotany, gdy próbował porozumieć się z młodą dziewczyną.

– ……Rany, nee-san jest……. Czy Kurenai nii-san robi co chce? – powiedział, po czym zwrócił się do kasztanowłosego chłopaka. – Shin, skoro ty jej towarzyszysz…… To jest to niemożliwe, huh?

Kasztanowłosy chłopiec o imieniu Shin, wzruszył tylko ramionami.

– ……To raczej niemożliwe, gdyż to w końcu Airi nee-san.

Chłopiec o imieniu Shin oraz dziewczyna nazywana Airi, zauważyli mnie. Zen wyjaśnił krótko kim jestem i po zrozumieniu sytuacji obydwoje przystąpili do prezentacji.

– Miło mi cię poznać Azazelu, Główny Naczelniku pierwszego pokolenia. Nazywam się Hyoudou Airi. Moją matką jest Hyoudou Asia…… um, w tych czasach nazywa się Asia Argento. Jestem najstarszą córką mojego ojca, Hyoudou Isseia – przedstawiła się dziewczyna.

Córka Asi! Aach, podejrzewałem to. Jest podobna do matki pod każdym względem, włącznie z kolorem oczu. Nawet długość ich włosów jest idealnie dopasowana. Jednak córka Asi nie wydaje się być taka żywiołowa jak ona…….

Teraz nadeszła kolej na kasztanowłosego chłopca, Shina. Nosił krzyżyk na piersi.

– Jestem dzieckiem Sekiryuuteia Hyoudou Isseia i Shidou Iriny; trzeci syn, Shidou Shin.

Więc był synem Iriny. Oprócz tego, że mieli ten sam kolor włosów, ich twarze także były podobne. Zdecydowanie można wyczuć, że jest synem tej dziewczyny.

Tak, spotkanie zaplanowane przez Zena miało mieć miejsce z córką Asi i synem Iriny, huh. Wraz z Zenem, niezależnie od tego, czy jest to zamierzone, czy też nie, lubią się równie mocno co ich matki, Asia, Xenovia, i Irina.

Kiedy wszyscy się tu zebrali, zdałem sobie sprawę, że nawet w tych czasach mają na sobie ubrania, które nie rzucają się w oczy. Oczywiście nie są one zwykłe, najwidoczniej to jakieś specjalne ciuchy, które mają zwiększyć obronę, jednakże……. Najwyraźniej zostali tak ubrani, aby nie wywołać zamieszania w historii, przez co myślę, że to ich rodzice przygotowali te ubrania w przyszłości.

Więc dobrze, dotąd spotkałem dzieci Rias, Asi, Akeno, Koneko, Xenovi, Iriny i Kuroki! W każdym razie postanowiłem zapytać o kolejność ich narodzin.

– Chwileczkę, chcę żebyście mi coś wytłumaczyli. Chciałbym znać wasz wiek oraz kolejność, w jakiej przychodziliście na świat wszyscy wy, których dotąd spotkałem, Kurenai, Zen, Ex, Shirayuki, Kurobara, a teraz Airi i Shin……

Sądzę że chyba zrozumieli, o co mi chodziło, nawet jeśli nie mówiłem płynnie.

– Kurenai nii-san jest najstarszy. Następna w kolejności starszeństwa jest Airi nee-san. Przyszli na świat w tym samym roku. Po nich jesteśmy ja, Shin i ktoś jeszcze. Następni są Ex i pewne inne osoby, zaś po nich są już tylko Shirayuki i Kurobara – odparł Zen.

Z tego co powiedział Zen, domyślam się że Ise ma jeszcze więcej dzieci! Oj oj oj, w takim razie ile ich jeszcze jest!?

– ……Zaraz zaraz, jeśli jest tak jak mówisz, to wygląda na to, że powinna być proporcjonalna liczba małych bachorów……

Zen przytaknął moim dociekaniom.

– Tak, nie są typami wojowników…… a może raczej powinienem powiedzieć, że dalej mamy pewną liczbę rodzeństwa, która wciąż jest młoda. Do tych czasów przybyli ci spośród nas, którzy osiągnęli już wiek, umożliwiający im wzięcie udziału w walce.

– Łącznie do tych czasów przybyło nas dziesięcioro – dodał Shin.

……Rozumiem, więc Isei i reszta poszli na całość. Diabły mają niski wskaźnik narodzin, więc w tym przypadku uczynili duży wkład do diabelskiego społeczeństwa. Ise z przyszłości płodził jedno dziecko za drugim, skoro stał się rodzicem dla tak wielu z nich.

Jednak w jaki sposób? Czy posiadanie dzieci z wieloma kobietami nie jest trudne? Nie ma wątpliwości, że to zaprząta umysł. Fufufu, już samo myślenie o tym było jak picie sake.

Kiedy czułem zdumienie i podziw, obok ucha Zena pojawił się miniaturowy magiczny krąg typu komunikacyjnego. Wygląda na to, że skomunikowało się z nim rodzeństwo.

– Hmm? Achh, to ty, hę. ……Co takiego!?

Zen był zdumiony sprawozdaniem, które otrzymał. Jednocześnie stworzył mały magiczny krąg w swojej dłoni i za jego pomocą wyświetlił mapę.

– Nie, zaczekaj Ex! Nie rób nic na własną rękę!! Czy nie zgodziliśmy się z tym wszyscy, kiedy przybyliśmy do tych czasów!? EJŻE!! Ex!!

Najwyraźniej Ex, syn Rias, skontaktował się z Zenem, który teraz darł się z wściekłości, gdy usłyszał słowa młodszego brata.

– Co się stało? Czy to Ex? – zapytała Airi Zena.

Zen przytaknął.

– Ex natknął się na ZFŻ-y. Przeciwnicy to tylko podwładni Fanatycznych Najeźdźców, ale ten gość powiedział, że sam się nimi zajmie……!! Nie chce nawet powiedzieć, gdzie jest!! Cholera!

Mimo że Zen był wściekły, to Airi po prostu wesoło się śmiała.

– Cóż, to zdecydowanie do niego pasuje. Dobrze więc, skontaktuję się z nim osobiście

Airi stworzyła magiczny krąg typu komunikacyjnego, który pojawił się obok jej ucha. Wygląda na to, że natychmiast połączyła się z Exem.

– Ex! To ja, Airi. Ponieważ też się tam udamy, to proszę, zaczekaj chwilę. Proszę, powstrzymaj się od robienia czegokolwiek na własną rękę.

W tym momencie Airi uwolniła ze swojego ciała ciche ciśnienie. Żeby taka dziewczyna jak ona była w stanie zrobić coś takiego!

Airi, która uśmiechała się tak samo jak Asia, rozmawiała intensywnym głosem przez magiczny krąg, ze swoim młodszym bratem.

– Nie słyszałeś co powiedziałam?

Widząc to, Shirayuki i Kurobara przytuliły się do siebie.

– Airi nee-san jest straszna……

– Miau…… nigdy nie doprowadzaj jej do wściekłości……

Nawet Zen i Shin pobladli.

……Ooch, pomyśleć że córka delikatnej Asi stanie się takim łobuzerskim dzieckiem……. Zdecydowanie coś się musiało stać w przyszłości.

Chwilę później twarz Airi rozjaśnił uśmiech.

– Teraz w porządku, jesteś takim dobrym dzieckiem, Ex. Poczekaj tam więc na nas.

Gdy rozmowa się skończyła, agresywny Ex najwyraźniej był zmuszony ustąpić.

– Zen, Shin, zbieramy się. Idziemy do Exa i razem rozgromimy te ZFŻ-y – powiedziała Airi do Zena i Shina.

– Tak – odpowiedzieli jednocześnie obaj bracia.

Airi pogłaskała po głowach Shirayuki i Kurobarę.

– Shirayuki i Kurobara powinny tu przez jakiś czas pozostać  w stanie gotowości. Proszę, dołączcie do nas po tym, jak dołączy do was Kurenai nii-san z resztą rodzeństwa.

Obie kocie dziewczyny przytaknęły:

– Tak.

– Zrozumiałam, miau.

Wygląd Airi, kiedy wydawała rozkazy, dawał silne poczucie jej starszeństwa. Żeby córka Asi była taką wyrazistą osobą, mimo że odziedziczyła wygląd po matce……. Kiedy zacząłem spotykać dzieci Iseia, pomyślałem że dzieci Asi będą takie ciche. Jednak w żadnym wypadku nie spodziewałem się czegoś takiego.

Doprawdy, ZDECYDOWANIE coś się musiało wydarzyć w przyszłości...

Kiedy się nad tym zastanawiałem, wpatrując się w twarz Airi, młoda dziewczyna najwyraźniej zdała sobie z tego sprawę, gdyż dotknęła policzka z zakłopotaną miną.

– ……O co chodzi? Mam coś na twarzy?

– Nie, jesteś po prostu bardzo energiczna, jak na córkę Asi – odparłem.

Kiedy to usłyszała, spojrzała na mnie bez wyrazu, po czym parsknęła śmiechem.

– Ha ha ha, ludzie zawsze mi to mówią. Chodzi o to, że była najbardziej głupiutka spośród wszystkich naszych matek, prawda? – powiedziała córka Asi z odważnym spojrzeniem zielonych oczu.

To bez wątpienie spojrzenie jej ojca, Iseia.

– Oczywiście powiedziałam „Ochronię Okaa-san!”, zanim odeszłam.

Córka Hyoudou Isseia.... Na coś takiego mogę się zgodzić. Czyż nie można powiedzieć, że ten gość spłodził wspaniałe dzieci?

Jednak kiedy się nad tym zastanawiałem, rodzeństwo Airi westchnęło.

– ……To doprawdy kłopotliwe, że takie rzeczy zawsze stają nam na drodze, Nee-chan.

– Jeśli wziąć pod uwagę wszystko to, co mówiono nam o czasach młodości naszego ojca, to pod pewnymi względami jest podobnie…….

Zen i Shin wymieniali się takimi właśnie opiniami.

– O czym wy mówicie? Czyż pierwsza linia nie jest moją działką? Nie byłabym kobietą, gdybym efektownie nie tańczyła – powiedziała Airi, uśmiechając się energicznie. Następnie zwróciła się do mnie – Chodź Główny Naczelniku Pierwszego Pokolenia, zabierz nas do miejsca, które wskazał nam Ex.

''Czyż pierwsza linia nie jest moją działką?''

Wygląda na to, że zrozumiem prawdziwe znaczenie słów Airi.