Editing High School DxDTurkish:Cilt 1 Life 1 (section)

===Bölüm 3===

Bir özel okul. Kuou Akademisi.

İşte o benim gittiğim okul.

Artık karma bir okul ana bir kaç sene önceye kadar bir kız lisesiydi, bu yüzdende erkekten çok kız var.

12. sınıflardan aşağı inildikçe erkek sayısı azalıyor ama gene de erkekten çok kız var.

Ben ikinci yıl öğrencisiyim ve kızların erkeklere oranı şu an 7'ye 3. Üçüncü yıl öğrencileri için bu oran 8'e 2.

Şu an bile kızların erkeklerden çok daha fazla,ayrıca okul meclisindeki öğrencilerin çoğu kız, hatta okul meclis başkanı da kız.

Erkeklerin çok inisiyatif alabildiği bir okul değil, ama gene de buraya geldim.

Çok basit bir sebebi var.

Bu okulda diğer okullardan daha çok kız var. Başlı başına bu sebep bile yeter!

Bu okulun gayet kazık olan giriş sınavlarını geçebilmemin sebebi, azgınlığın bana verdiği güçtü.

Kızlarla çevrili bir yerde okumak istiyordum--

Sadece bundan dolayı bu okuldayım.

Bunun neresi yanlış?!

Azgın olmanın nesi ayıp?

Bu benim hayatım! Size ne? Herkesin hayatına kimse karışamaz! Bu okulda harem kuracağım!

Bu okula ilk geldiğim zaman hedefim buydu.

Ama şu an duygusal açıdan baya kötü durumdayım. Bu okulda çoğunluğun kız olmasının bana 2 veya 3 kız arkadaş vereceğini zannedecek kadar safmışım.

Sadece bir grup yakışıklı eleman biraz popüler, onun dışında kızlar bana bakmıyor bile. Daha da net olmak gerekirse, bana yerdeki bir çöp gibi davranyorlar.

Hastir!

Bunlar benim planımda yoktu!

Saçmalık! Benim planıma göre bu okula girer girmez bir sevgilimin olması gerekiyordu!

Sonrasında ondan ayrılıp ötekine geçecektim ve zamanla bir sürü kız birbiriyle benim için ölesiye kavgalı olacaktı!

Bu gidişle hayallerim suya düşecek!

Bi saniye, peki şu an bir rüya olabilir mi?

Problem ne lan?! Yanlış çağda mı doğdum? Kanunlar mı acaba? Ya da...... bende bir problem mi var?!

Aaaaaahhhh! Bunun hakkında düşünmek bile istemiyorum!

Aklımdan her gün geçen düşünceler var.

Sınıfıma varırken bi of çektim, ve sırama oturdum.

"Naber dostum? Sana ödünç verdiğim DVD nasıldı? Sağlam parçaydı dimi?"

Benimle konuşan dazlak kafa 1 numaralı arkadaşım, Matsuda. Bir sporcu gibi gözükebilir ama o aslında kızları her allahın günü sözleriyle taciz eden birisi.

Ortaokulda sağlam bir şekilde spor yapıyordu, hatta birkaç rekor bile kırmıştı, ama şimdi Fotoğraf Külübü'ne üye. Kızların bedenlerinin her yerini fotoğraflamak onun herkese açıkça söylediği hayali.

Onun takma isimleri "Kel Sapık" ve "Tacizci Paparazzi"

"Offf.... bu sabah rüzgar da iyi esti be. Bunun sayesinde kızların etek-altı fotoğraflarını çekebildim."

Yanımdaki cool davranmaya çalışan dörtgöz de benim 2 numaralı arkadaşım, Motohama. "Gözcü" yeteneği sayesinde kızların ölçülerini bir bakışta çıkarabiliyor.Ancak gözlüklerini çıkardığı an yeteneği sıfıra iniyor.

Onun takma isimleri ise "Sapık Dörtgöz" ve "3 ölçü Gözcüsü". Ahanda bu ikisi benim şeyani yardakçılarım.

Ama cidden sabah bu ikisinin suratını artık görmek istemiyorum, midem kaldırmıyor.

"Elimde güzel şeyler var."

Matsuda çantasını açtı ve içindekileri tereddütsüz bi şekilde gösterdi.

Sıramın üzerindeki DVD ve kitaplar baya ilgi çekici başlıklara sahipti.

"Aaaaaaa!"

Uzaktaki bi kız çığlık attı.

Aslında, tabi ki öyle davranacak. Yani, böyle bi şey sabahın köründe gerçekleşiyor.

Daha sonra kızlardan şu şekilde yorumlar duyduk;"Hepinizden iğreniyorum." ve "Sapıklar, topunuz geberin gidin!"

"Susun! Bu bizim eğlencemiz! Kızlar ve çocuklar uslu olup bu tarafa bakmamalı! Bakarsanız hepinize aklımda tecavüz ederim!" *

Her zamanki gibi kaba konuşuyorsun, Matsuda-kun.

Daha önceden sıramın üstündeki yığılmış şeylere ışıldayan gözlerle bakıp “Oha.. bu güzellikleri nerden buldun bakalım!” diye haykırırdım. Ama artık sabahları kendimi kötü hissettim için pek havamda değilim.

Matsuda asık suratıma bakarak oflar.

“Hey hey hey.Önünde böyle hazineler varken neden böyle bir yüz ifadesi gösteriyorsun?”

“Bu aralar hiç keyfin yok. Bu tuhaf. oldukça tuhaf. Eskisi gibi değilsin”

Beni sıkıcı buluyormuş Motohamada gibi gözlüklerini düzelterek bana bunu der.

“Bende “Yuh! Bunları nerden aldın!? beni maymuna falan mı çevirmeye çalışıyorsun!?” demek isterdim ama bu aralar pek enerjim yok.”

“Hasta falan mısın yoksa? Yo öyle de olamaz. <i>Senin</i> gibi bütün cinsel arzuların vücut bulmuş hali gibi birisi nasıl hasta olabilir.<!-- sanırım burda bir yanlışlık olmuş olabilir -->

Motohama benimle ilgi terbiyesizce bir yorum yapar. Terbiyesiz.

Sonra Matsuda bir şeyin farkına varmış gibi eliyle bir hareket yapar.

“Hee, ondan mı? O gördüğün hayali kız arkadaş halüsünasyonun yan etkisi mi yoksa? Yuuma-chan dı dimi?”

“……Siz cidden hatırlamıyormusunuz Yuuma-chan'ı?”

İkiside soruma yönelik sempatik gözlerle bana bakar.

“Daha öncede söylediğimiz gibi, gerçekten onu tanımıyoruz. Gerçekten bir doktora görünmelisin, dimi Motohama?”

“Evet kendimiz tekrar edicem ama Yuuma-chan diye bir kızla bizi tanıştırmadın.”

……Yuuma-chan'ı her sorduğumda böyle garip davranıyorlar.

Benle sadece dalga geçiyorlar sandım.

Ama onlarla ciddi ciddi konuşunca öyle olmadığını anladım.

Ama kesinlikle onlara Yuuma-chan'ı tanıttığımı hatırlıyorum. “Böyle bir güzellik nasıl olurda Ise'yin sevgilisi olabilirrrrrrr!?” ve “Dünya herhalde error falan veriyor... Ise, yasadışı birşey yapmadın dimi?” gibi şeyler söyleyip başka ayıp ayıp yorumlar yaptıklarını hatırlıyorum.

Bi ara götüm kalkmıştı hatta ve “Sizde artık bir kız arkadaş edinin”. dediğimi hatırlıyorum

O zamanı çok iyi hatırlıyorum.

Ama onlar hatırlamıyor. (F.Ç. Tarafından çevrildi Türkçe kurallarına göre düzeltiniz.) Onlar Yuuma-Chan'ı hatırlamıyorlar.

Sanki Amano Yuuma hiç yaşamamış gibi.

Sanki Yuuma-chan ile geçirdiğim zaman hiç olmadı. Bu ikisinin dediğine göre bunları kendim kurguluyormuşum.

Ve kanıt olarak, cep telefonumda Yuuma'nın telefon numarası ve mail adresi yok. Hepsi gitmiş.

Hafızadanmı silindiler? Birisimi sildi? Bu olamaz! Silmem mümkün değil, peki kim yaptı!?

Ezberlediğim numarayı aradım ama telefon numarası kullanılmamakta.

Peki o hiç var olmadı mı? Bunların hepsi hayal gücüm mü? Ama bu şey saçma ve imkansız...

Onun olmamasını inkar etmek istiyorum ama hafızamda onun var olduğuna dair hiçbir kanıt yok.(F.Ç. Tarafından çevrildi Türkçe kurallarına göre düzeltiniz.)

Düşündümde, onun ev adresini bilmiyorum. O başka okuldan bir öğrenciydi. Onunla aynı okul kıyafetini giyen okulu buldum. Bu yüzdende ordaki öğrencilere Yuuma-chan'ı sordum. 

Ama onun tanımına uyan bir öğrenci yoktu orda. O orda değildi.  

O zaman kızarkadaşım kimdi?

Kiminle çıkıyordum ben?

Yani yaşadığım rüya aslında uydurduğum bir fantezimiydi?

Matsuda ve Motohama'ya gerçekmiş gibi bir rüya mı anlatıyordum? 

Neyim ben, bir sapık mı? 

Suratını çok iyi hatırlıyorum lan.  

……Bu işte çok büyük bir yalnışlık var. 

Geceliğin kazandığım tuhaf güç gibi. Birşey kesinlikle yanlış. 

Ama ne?

Geçen olayları düşünürken, Matsuda omuzuma kolunu attı. 

“Yani, ergenliğin ortasındayız ve o yüzden bunun gibi şeylerin başımıza gelmesi normal. Peki o zaman, okuldan sonra bize gelin. Gizli koleksiyonumu birlikte izleyelim.”

“Bu mükemmel bir fikir. Matsuda-kun bence kesinlikle Ise-kun'uda davet etmelisin.”

“Tabikide onu davet edeceğim, Motohama-kun. Sonuçta cinsel istekleri olan liseli erkekleriz biz. Eğer sapıkça hiçbir şey yapmazsak bizi doğuran ebeveyinlerimize saygısızlık etmiş oluruz.”

İkiside sapık düşüncelerle gülümser.

Sapıklar. Nerden baksan onlar sadece birer pis sapık. Ve malesef, bende onlardan biriyim. 

Neyse boşver. Bende böyle şeyler için yaşarım. 

“Tamam o zaman! Bugün kendimizi tutmayacağız! Biraz gazlı içecek ve cips alırız porno DVD'leri izlerken!”

Bunu düşünmekle uğraşamiyacağım için söyledim. 

“Ah! Evet, işte bu! Bu kesinlikkle bizim tanıdığımız Ise!”

“İşte bu. Şimdi gençliğimizin keyfini daha da çıkarmalıyız.”

Matsuda ve Motohama heyecanlanıyor.

Yuuma-chan meselesini şimdilik bir kenara koyacağım.  

Benimde bazen bir araya ihtiyacım var! Bugün o olayı unutacağım ve bizim yaşımıza uygun bir çocuk gibi pornoya bağımlı olacağım! 

Hemen akşam planımızı kurduktan sonra oldu. 

Dikkatimi çeken kızıl bir renk vardı. 

Muhteşem bir kızıl rengi—

Okul bahçesi sınıfın penceresinden gözükğyordu. Belli bir kızdan gözlerimi ayıramıyordum. 

Kızıl saçlı olan, o kız. Güzelliği insanüstü olan okul idolümüz. İnce orantıları bir japon kızınınkisi gibi değil. 

Tabiki de. Sonuçta o Japon değil. Bazıları onun Kuzey Avrupadan geldiğini söylüyordu. 

Görünüşe bakılırsa babasının işi nedeniyle bir Japon okuluna gidiyordu. 

Onun güzelliği karşısında herkesin kalbi onun tarafından kapılır. 

Rias Gremory.

O okulun 3. yıl öğrencisi. Yani benim büyüğüm. '''(Arda tarafından çevrildi, kısa yaptım ama yarın devam edeceğim.)'''

Farkına vardım da, bende dahil olmak üzere herkes de ona bakıyor, yani hem erkekler hemde kızlar. Matsuda ve Motohama da ona bakıyor.  

This happens every morning. Everyone looks at her when she walks past them. Some people stop walking. Others stop talking. Everyone turns around to look at her.

The wind gently blows her crimson hair while every student in this school watches her.

Her long crimson hair which comes down to her hips makes her surrounding look like it’s coloured in crimson as well when the wind blows her hair.

Her beautiful skin, which is white as snow, is remarkable.

Beautiful.

That’s the only word to describe her in one word. That’s the only word you need to describe her.

I was also fascinated by her beauty and noble atmosphere.

I'm so fascinated by her that I always stop what I'm doing every time I see her.

But lately, the way I see her has changed.

She is definitely beautiful. But she is too beautiful.

I start to feel a little bit scared of her beauty and fear her from the bottom of my heart.

I don’t know why I start to feel like this. But I've started to feel like this ever since Yuuma-chan’s disappearance.

Then, her eyes move. Her clear blue eyes grasps hold of me.

—!

I feel as if my heart is being grabbed by her.

What is this feeling? It’s that feeling you get when someone who is more superior to you is standing in front of you……

She narrows her blue eyes and it seems like she is smiling.

Is she looking at me?

It can’t be. I don’t have any connection to her.

Then, I suddenly remember something from the dream I had.

At the end of the dream, there was a person with crimson hair who spoke to me.

The person who seems to be gentle, but also cold.

While I'm comparing her with the person from my dream, she is already out of my sight.