Editing Utsuro no Hako - Türkçe: 2. Cilt Açılış

<b>
Sadece rüyalarımda hatırlayabildiğim bir manzara vardı etrafımda.
	
Bana dönük olan kişinin kim olduğunu biliyordum, ama bir <i>kutu’ya</i> sahip olmadan, burayı rüyalarım dışında kendi isteğimle anımsayamıyordum. Hatta, bu konuşmanın ne zaman gerçekleştiğini bile hatırlayamıyordum.
	
“Hatırlıyor musun, sana <i>seni</i> birey olarak ayırt edebildiğimi söylemiştim, ırkının hiçbir ayırt edici özelliği olmamasına rağmen.”
	
Bilmiyordum. Bunu sanki daha önceden duymuş gibiydim, ama aynı zamanda da duymamış gibiydim.
	
“Bu defa olan biten sayesinde, seni diğerlerinden niye ayırt edebildiğimin farkında varmaya başladım. Belki şöyledir, hiçbir şeyi reddetmediğin gibi, aynı zamanda hiçbir şey de kabul etmiyorsun.”
	
Bunların hepsi bana zırvalık<!--Semantics semantics diye bir deyim vardır ingilizcede, o yüzden anlambilimden çok saçmalık, zırvalık anlamı taşıyor galiba.--> gibi geliyordu.
	
“İlk başta, senin bahsetmekten sıkılmadığın şu <i>günlük hayat, </i>başkalarının algıladığı <i>günlük hayattan</i> farklı. <i>Günlük hayatında</i> algılarındaki kaybolanları da dahil ediyorsun, haksız mıyım? Bu, aslında, <i>günlük hayatın</i> yaygın olan tanımından farklıdır. Diğer insanlar <u>olanları olduğu gibi kabul edemezler</u>,” dedi O, yüzünde bir gülümsemeyle. “Bütün insanlar bozulmuş, ve günlük hayatları da bireysel değerleri tarafından çarpıtılmış.<!-- Bu anlama gelmiyorsa geri düzeltebilirsin --> <i>Kutuların</i> da bu çarpıklığı başkaları üzerine zorla oluşturduğu söylenebilir. Başkalarının <i>kutularından</i> meydana gelen <i>günlük hayatta</i> oluşan bu bükülmelere karşı hassassın—onları tiksinç buluyorsun. Haksız mıyım?”

Ne hakkında konuştuğuna dair gerçekten en küçük fikrim yoktu. Beni rahat bırak artık…

“Bu defa, bedenine doğrudan saldırıldı, ama buna rağmen, <i>sahibin</i> değerlerinden etkilenmeden ‘kendini’ muhafaza edebildin. Bunun sebebi başkalarının yarattığı bozulmaları sezgisel olarak fark ediyorsun. Ve bir şeyin bozulduğunu  bildiğinde, doğal olarak kabul etmezsin, değil mi? Fakat, bu çarpıklıkları sezme kabiliyetin sıradan insanlarınkinden kat kat daha fazla, ve bu yüzden—<u>hiçbir şey kabul edemiyorsun</u>.”
	
Yüzümü asmaktan kendimi alıkoyamadım, ama ısrarla devam etti.

“Görüş alanın benimkine göre aşırı kısıtlı. Ama o kabiliyetler… Aa, anladım. Sen belki de… beni andırıyorsun.”

<i>Lütfen dur.

Sen tiksinçsin.</i>

Bunu ona söylediğimde, gülüp o her daim uysal olan suratını oldukça tanıdık birininkine dönüştürdü.

Benim görünüşümü yansıtarak, O şunu söyledi:

“Bunu aynı şeyden hoşlanmamamız şeklinde yorumlayabilir miyim ?”<!-- Bundan da emin değilim -->

Öyle değildi!

Birbirimizi hiç andırmıyoruz!
</b>


<noinclude>
{| border="1" cellpadding="5" cellspacing="0" style="margin: 1em 1em 1em 0; background: #f9f9f9; border: 1px #aaaaaa solid; padding: 0.2em; border-collapse: collapse;"
|-
| Back to [[Utsuro no Hako - Türkçe: 2. Cilt Çizimleri|Roman Çizimleri]]
| Return to [[Utsuro no Hako to Zero no Maria|Main Page]]
| Forward to [[Utsuro no Hako - Türkçe: 2. Cilt 29 Nisan - Şoowa Devri Anma Günü|29 Nisan (Çarşamba) Şoowa Devri Anma Günü]]
|-
|}
</noinclude>