High School DxD (Ελληνικά) Τόμος 1 Ζωή 2

Ζωή 2: Ξεκινώ τη ζωή μου ως δαίμονας

1ο μέρος

"Αααααααααα!"

Είναι μεσάνυχτα και τρέχω με το ποδήλατο. Ο λόγος είναι απλός. Μοιράζω διαφημιστικά φυλλάδια με ευχρηστους μαγικούς κύκλους.

Πολλοί άπληστοι άνθρωποι τα παίρνουν για να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Τότε, εμείς, οι Δαίμονες, εμφανιζόμαστε μπροστά τους. Κοίταξα τη φορητή συσκευή στο χέρι μου που έδειχνε το χάρτη της περιοχής.

Υπήρχαν κόκκινα σημάδια που αναβόσβηναν. Κατευθυνόμουν προς τα εκεί. Έφτασα στο σημείο μπροστά σε ένα σπίτι.

Έβαλα το φυλλάδιο στη ταχυδρομική θυρίδα και συνέχισα στα άλλα σημεία. Επαναλάμβανα αυτή τη διαδικασία ξανά και ξανά.

"Γαμωτοοοοοοοοοοοοοοοο! Δε γίνεται! Αφού είμαι δαίμονας! Δε γίνεται!

Φώναξα ενώ έκανα ποδήλατο. ‍

*

Πρέπει να πάω πίσω σ' εκείνη την ημέρα, όταν έμαθα ότι είμαι Δαίμονας για να εξηγήσω την κατάστασή μου. Εκείνη τη μέρα έμαθα επίσης ότι είμαι κάτοχος ενός Ιερού Μηχανισμού. Εκείνη τη μέρα έμαθα ότι η Γιούμα Είναι Ξεπεσμένος Άγγελος. Και εκείνη τη μέρα έμαθα ότι η Ρίας είναι Δαίμονας.

Μιας και το 'φερε η κουβέντα, τα δαιμονικά φτερά μου εξαφανίστηκαν ξανά, λίγο μετά. Ήταν κάτι που θα γινόταν εμπόδιο στο τρόπο ζωής μου. Απ' ότι φαίνεται, μπορώ να τα χρησιμοποιήσω για να πετάξω αν τα συνηθίσω. Αηδιάζω στη σκέψη ότι έχω φτερά... αλλά η αίσθηση της κίνησής τους είναι εκπληκτική.

"Αν είσαι μαζί μου, η ζωή σου και το μέλλον σου θα λάμψουν."

Μου είπε η Ρίας κλείνοντάς μου το μάτι όταν με είδε στενοχωρημένο αφού έμαθα ότι είμαι δαίμονας. Όπως φαίνεται, έγινα υπηρέτης της όταν με ανέστησε ως δαίμονα, και έπρεπε να ζω έτσι απ 'δω και πέρα.

Οι άνθρωποι που αναστήθηκαν σε Δαίμονες γίνονται υπηρέτες του Δαίμονα που τους ανέστησε. Έτσι είναι ο νόμος των Δαιμόνων. Τι....εγώ; Υπηρέτης; Μπορεί να μην είναι κα τόσο κακό να είμαι υπηρέτης κάποιας τόσο όμορφης, αλλά ακόμη δεν μπορώ να το χονέψω.

"Η αλήθεια είναι ότι οι Δαίμονες έχουν βαθμούς. Ύπάρχουν κοινωνικές θέσεις, όπως έχω και εγώ. Το μέρος όπου γεννήθηκες και η οικογένειά σου παίζουν σημαντικό ρόλο, αλλά υπάρχουν και κάποιοι που ανεβαίνουν. Όλοι είναι αρχάριοι όταν ξεκινούν."

"Μπορείς να σταματήσεις να μιλάς σαν να είναι διαφήμηση; Είσαι σοβαρή; Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω."

Άρχισε να μου ψυθιρίζει στο αυτ΄ενώ παραπονιόμουν. Τι ωραία μρίζουν τα μαλλιά της. Νιώθω ότι ο εγκέφαλός μου θα παγώσει. Μήπως είναι μαγεία;

"Για να ξέρεις, μπορείς να ξεκινήσεις μια καινούρια ζωή όπου θα έχεις πέραση στα κορίτσια."

..! Αυτό που είπε μου καρφώθηκε στο μυαλό.

"Πώς;!"

Η λέξη βγήκε από το στόμα μου πριν προλάβω να το σκεφτώ.

Φαίνεται ότι οι πρόστυχες σκέψεις μου είναι αξεπέραστες, αφού είναι το μόνο που σκέφτομαι.

Περίμενε, αυτό πρέπει να είναι εξαιτίας της μαγείας που μου έκανε η Ρίας. Η έντασή μου ανεβαίνει.

"Οι περισσότεροι καθαρόαιμοι Δαίμονες πέθαναν σε έναν πόλεμο πριν από πολλά χρόνια. Εξαιτίας αυτόυ, αυτοί που μείναμε αρχίσαμε να παίρνουμε πολλούς υπηρέτες. Χάσαμε πολλή δύναμη, και δεν μπορόύμε να φτιάξουμε μεγάλους στρατούς όπως παλιά. Πρέπει, όμως, να αυξήσουμε τον αριθμό των Δαιμόνων. Όπως και οι άνθρωποι, οι Δαίμονες έχουν φύλα και μπορούν να αναπαράγονται. Με φυσιολογικές γεννήσεις, όμως, θα πάρει πολύ καιρο για να φτάσει ο πληθυσμός στα παλιά του επίπεδα. Οι δαίμονες έχουν χαμηλές

πιθανότητες αναπαραγωγής, που σημαίνει ότι δε θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τους Ξεπεσμένους Αγγέλους. Έτσι, βρίσκουμε ανθρώπους καλής ποιότητας και τους κάνουμε Δαίμονες. Γίνοται, φυσικά, υπηρέτες μας.

"Άρα είμαι όντως υπηρέτης."

"Α, μη στραβομουτσουνιάζεις. Τώρα θα μπω στο θέμα.Αφού έτσι ανεβαίνει μόνο ο αριθμός των υπηρετών, δεν ανεβαίνει ο αριθμώς των δυνατών Δαιμόνων. Γι' αυτό οι Δαίμονες έφτιαξαν έναν καινούριο κανόνα. Δίνονται ευκαιρίες σε δυνατούς ανεστημένους Δαίμονες, δηλαδή, σε αυτούς που ήταν πριν άνθρωποι.Οι ανεστημένοι ανεβαίνουν κοινωνική τάξη αν είναι δυνατοι. Γι' αυτό και υπάρχουν πολλοί Δαίμονες στην ανθρώπινη καινωνία. Υπάρχουν και Δαίμονες σαν εμένα που ζουν ανάμεσα σε ανθρώπους. Ίσε, μπορεί να μην το κατάλαβες, αλλά πιθανόν να συνάντησες μερικές φορές Δαίμονες τυχαία."

"Τι; Υπήρχαν Δαίμονες κοντά;"

"Ναι, αν και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να τους ξεχωρίσουν, και άνθρωποι που δεν μπορούν. Άνθρωποι που είναι πολύ άπληστοι ή που θέλουν τη βοήθειά μας, μας ξεχωρίζουν εύκολα. Συνήθως μας καλούν αυτοί που μας ξεχωρίζουν, μέσω του φυλλαδίου με το μαγικό κύκλο. Υπάρχουν άνθρωποι σαν εσένα που τους ξεχωρίζουν, αλλά δεν πιστεύουν στην ύπαρξή τους. Οι περισσότεροι πιστεύουν αφού δουν τις μαγικές μας δυνάμεις."

Τι; Δηλαδή ο λόγος που κάλεσα τη Ρίας είναι η απληστιά μου! Φαίνεται ότι υπάρχουν αλλαγές στη κοινωνία των Δαιμόνων. Πρέπει να είναι δύσκολο, αλλά δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι ότι έχω κι εγώ μια ευκαιρία!

"Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι με το σωστό τρόπο θα μπορέσω να πάρω τίτλο ευγενείας;"

"Ναι. Δεν είναι αδύνατο. Φυσικά θα σου πάρει πολύ χρόνο και κόπο."

"Ναααααααααααααααααααααααααι!"

Φώναζα μέσα στην τάξη.

"Μιλάς σοβαρά; Θα μπορώ να φτιάξω το δικό μου χαρέμι; Θα μπορώ και να κάνω σεξ με όλες, έτσι;"

"Ναι. Νομίζω ότι δεν πειράζει α είναι υπηρέτες σου."

Ένα σοκ διαπέρασε το σώμα μου. Αδιανόητο! Μπορεί να πραγματοποιηθεί κάτι τέτοιο;

Στον πραγματικό κόσμο, όταν είσαι άνθρωπος, είναι πολύ δύσκολο.

Αν ήμουν φυσιολογικός άνθρωπος, ό,τι και να έκανα δε θα μπορούσα να μαζέψω κορίτσια, στην τωρινή μου κατάσταση.

Δεν είχα ποτέ κορίτσι. Ή μάλλον είχα ένα, αλλά με σκότωσε. Τώρα όμως! Τώρα μπορώ...!

"Ω, ναι! Είναι τέλειο να είσαι Δαίμονας! Ναι! Δεν μπορώ να ηρεμήσω! Πιθανόν να ξεφορτωθώ τις τσόντες μου...!"

Σταμάτησα αυτό που ήθελα να πω, και άρχισα να σκέφτομαι την απόφαση που ετοιμαζόμουν να πάρω.

"Όχι. Όχι τα πορνοπεριοδικά. Όχι αυτά. Δεν μπορώ να τα πετάξω. Είναι ο θησαυρός μου. Μπορώ να τα χρησιμοποιώ μέχρι να τα βρει η Μαμά! Αυτό είναι άλλο θέμα. Ναι! Άλλο θέμα!

"Φουφουφου. Έχει πολλή πλάκα."

Η Ρίας γελάει σαν να με βρίσκει διασκεδαστικό.

"Πωπω. Είναι όπως το είπες πριν. Σε κάνει να νιώθεις σαν να είναι ο ηλίθιος αδερφός σου."

Ακόμη και η Χιμέτζιμα γελάει. Χαχαχα, λέει και κάπως κακά πράγματα για 'μένα...

"Όπως και να 'χει, Ίσε, δε σε πειράζει να είσαι υπηρέτης μου, έτσι; Αν το έχεις μέσα σου, θα ξεχωρίσεις. Και τότε θα λάβεις τίτλο."

Ναι, Ρίας!"

"Όχι έτσι. Από 'δω και πέρα θα με λες 'Προεδρο'."

Πρόεδρο; Να μη σε λέω αδερφή;"

Τα μυαλά μου πήραν αέρα και τη ρώτησα. Πάντα ήθελα μια μεγάλη αδερφή. Όχι ερωτικά, αλλά όλα τα αγόρια θελουν να έχουν μια όμορφη κοπέλα για μεγάλη αδερφή.

Η Ρίας το σκέφτηκε σοβαρά και κούνησε το κεφάλι της.

"Χμμμμμμ. Ακούγεται ωραίο, αλλά αφού θα βρισκόμαστε κυρίως στο σχολείο, ταιριάζει περισσότερο το 'Πρόεδρος'."

"Μάλιστα! Πρόεδρε! Μάθε μου πώς να γίνω Δαίμονας!"

Η Πρόεδρος χαμογέλασε με χαρά όταν με άκουσε.

"Καλή απάντηση. Είσαι καλό παιδί, Ίσε. Ωραία, θα σε κάνω άντρα."

Η Πρόεδρος έπιασε το πιγούνι μου με τα δάχτυλά της. Αδερφή μου! Είναι η αδερφή μου! Ο Δαίμονας μέσα μου θα ξυπνήσει τώρα που είμαι μαζί της!

Όχι! Θα σηκωθώ! Φαντάζομαι είναι εντάξει. Αφού δεν μπορώ να ξαναγίνω άνθρωπος, θα προχωρήσω μπροστά!

Έχω ήδη αποδεχτεί τη θέση μου.

Μπορεί να ακουστεί χαζό, αλλά μάλλον δεν πειράζει.Η φιλοδοξία μου ήταν πολύ πρόστυχη. Αυτός είναι και ο λόγος που είμαι σε υπερένταση.

Χαίρομαι που η δουλεύω για να πραγματοποιήσω το όνειρό μου που έχει σχέση με το σεξ! Άντι να σκεφτώ για το μέλλον μου, θα φροντίσω να περάσω καλά τώρα!

"Θα γίνω ο βασιλιάς του χαρεμιού μου!"

Όταν το σκέφτομαι ήρεμα, μπορεί να με ξεγέλασε η μαγεία της Προέδρου. Δεν πειράζει όμως αφού πρόκειται για χαρέμι.

Θα ήταν τέλειο αν μπορούσα να φτιάξω το δικό μου χαρέμι.

Έτσι, έγινα μέλος της Λέσχης Απόκφυφων Ερευνών.

*

Λίγες μέρες μετά ξεκίνησα τη ζωή μου ως Δαίμονας.

Έκανα πετάλι σαν τρελός. Από εκείνη την ημέρα έγινα υπηρέτης της Ρίας και ιδρώνω κάθε μέρα.

Πρώτον, Συναντιόμαστε στο παλιό σχολικό κτήριο κάθε βράδυ. Είναι επειδή οι Δαίμονες είναι δυνατότεροι τη νύχτα.

Το άγνωστο φαινόμενο που μου συνέβαινε ήταν η δύναμη του Δαίμονα. Αφού είμαστε Δαίμονες, η δύναμή μας αυξάνεται αισθητά εξαιτίας του σκοταδιού της νύχτας.

Ομοίως, γινόμουν πιο αδύναμος το πρωί. Οι Δαίμονες φοβούνται το φως. Όσο δυνατότερο είναι τόσο πιο θανάσιμο είναι για τα σώματά μας. Το φως είναι δηλητήριο. Αυτό μου είπε η Πρόεδρος. Τα πλάσματα που το χρησιμοποιούν σαν όπλο, οι Άγγελοι και οι Ξεπεσμένοι Άγγελοι, είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί μας.

Μου είπαν να τρέξω να σωθώ αν τους συναντήσω. Όπως φαίνεται, όταν το συνηθήσεις, δε σε πειράζει άλλο το πρωί. Ο λόγος που ένιωθα αδύναμος το πρωί ήταν ότι το σώμα μου δεν άντεχε το φως. Το θέμα είναι ότι θα το συνηθίσω σε λίγο καιρό.

Ο λόγος που δεν μου είπαν από την αρχή ότι έγινα Δαίμονας είναι επειδή ήθελαν να δω μόνος μου τις αλλαγές στο σώμα μου. Σκόπευε να μου πει την αλήθεια την κατάλληλη στιγμή. Την ημέρα, δηλαδή, που μου επιτέθηκε ο άντρας με το κοστούμι. Ήταν μοιραίο φαίνεται.

Όπως και να 'χει, δούλευα σκληρά ως προσωπικός υπηρέτης της Ρίας. Αφού μόλις είχα γίνει Δαίμονας, Έπρεπε να μελετήσω την κοινωνία των Δαιμόνων και τη λειτουργία της. Για εξάσκηση θα μοίραζα αυτά τα φυλλάδια. Σκέφτηκα ότι οι γονείς μου θα ανησυχούσαν αν έλειπα κάθε βράδυ.

Η Πρόεδρος, όμως μου είπε "Έκανα κάτι στους γονείς σου την ημέρα που τους γνώρισα, μην ανσησυχείς." χαμογελώντας. Ακόμα και όταν επιστρέφω στο σπίτι αργά, οι γονείς μου δε θυμώνουν, απλώς μου λένε "Καλωσήρθες".

Η μαγεία της Προέδρου είναι καταπληκτική. Το πιο εκπληκτικό είναι ο έλεγχος που ασκεί στην ακαδημία.

Αφού είναι μέσα στην περιοχή της, είναι ο κρυφός κυβερνήτης της ακαδημίας. Ο άνθρωπος με την υψηλότερη θέση στην ακαδημία έχει διασυνδέσεις με Δαίμονες και έτσι δεν μπορεί να εναντιωθεί στους Δαίμονες του Οίκου των Γκρέμορι.

Με άλλα λόγια, η ακαδημία είναι ουσιαστικά προσωπική περιουσία της Προέδρου. Χάρη σ' αυτό, μπορούμε να μπαίνουμε στο σχολείο τη νύχτα. *

Και τώρα πίσω στη δουλεία μου.

Κάθε μέρα τριγυρνάω με το ποδήλατο μοιράζοντας φυλλάδια σε γραμματοκιβώτια με μια ειδική συσκευή.

Είναι ένα ειδικό μηχάνημα που δμιουργήθηκε από την επιστήμη των Δαιμόνων. Μοιάζει με τις φορητές συσκευές παιχνιδιών νέας γενιάς με οθόνη αφής.

Έχει οθόνη, κουμπιά και πένα αφής. Το χρησιμοποιούσα όπως μου έδειξαν. Στην οθόνη βλέπω το χάρτη της πόλης, δηλαδή την περιοχή της Προέδρου. Κάθε Δαίμονας παίρνει μια συγκεκριμένη περιοχή, όπου έχει την άδεια να κάνει τη δουλειά του.

η δουλειά είναι έτσι:

Πρώτα μας καλούν κα κάνουμε συμβόλαιο.

Μετά ικανοποιούμε την ευχή τους.

Ως αμοιβή παίρνουμε κάτι που να ταιριάζει με την ευχή που έκαναν.

Μπορεί να είναι λεφτά, ένα αντικείμενο ή και η ζωή τους.

Τώρα τελευταία, βέβαια, κανείς δεν πλωρώνει με τη ζωή του. Ακόμη κι αν υπάρχει κάποιος, αν η αμοιβή δεν είναι ίση με την επιθυμία, η ευχή δεν πραγματοποιείται. Σύμφωνα με την Πρόεδρο, "η αξία κάθε αμθρώπου είναι διαφορετική".

Ναι, είναι δύσκολο. Και η οθόνη δείχνει τα σπίτια των πιο άπληστων ανθρώπων. Γι' αυτό πρέπει να πάω εκεί και να μοιράσω τα φυλλάδια με το μαγικό κύκλο. Όσο το σημείο υπάρχει στο χάρτη η δουλειά δεν είναι ολοκληρωμένη.

Επειδή είμαι Δαίμονας, οι περαστικοί και η αστυνομία δε με προσέχουν. Αφού είμαι ενεργός ως Δαίμονας, οι άνθρωποι δεν παρατηρούν την παρουσία μου οταν δυολεύω. Τρέχω με το ποδήλατο κάθε μέρα, αλλα τα σημεία στο χάρτη δε λιγοστεύουν.

Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι είναι πολύ άπληστα όντα. Αφού κάνεις μια ευχή, εθίζεσαι και κάνει κι άλλες. Το συμβόλαιο μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο τη νύχτα, επειδή οι Δαίμονες μπορούν να δουλεύουν μόνο τη νύχτα. Η μέρα είναι η ώρα των Αγγέλων και του Θεού. Αυτό ακόμη δεν το καταλαβαίνω.

Τα φυλλάδια είναι μιας χρήσεως, και πρέπει να ξαναμοιραστούν. Με άλλα λόγια, η δουλειά μου δεν τελειώνει ποτέ. Χάρη σ' εμένα η Πρόεδρος και οι υπόλοιποι μπορούν να συνεχίσουν τη δουλειά τους και οι πόντοι ανεβαίνουν. Όσο ολοκληρώνουμε συμβόλαια ο βασιλιάς των Δαιμόνων μας επαινεί. Έτσι έχουν τα πράγματα.

Αν συνεχίσουμε να δουλεύουμε έτσι, ο βασιλιάς των Δαιμόνων θα μου δώσει τίτλο! Καλύτερα να συνεχίσω τη δουλειά μου. Θέλω να τα καταφέρω! Θέλω και να κάνω συμβόλαιο!

"Ναιιιιιι! Θέλω να ζω ανάμεσα σε κορίτσια!"

Για τώρα, όμως, πρέπει να κάνω υπομονή και να συνεχίσω τη δουλειά που μου ανατέθηκε. Πόσο ακόμα πρέπει να τη συνεχίσω........