Editing High School DxD:Tom DX6 Bonusowy Żywot 2 (section)

===Część 3===
– Zaczęła znikać!? Nobuna!?

''Klub Okultystyczny, w Akademii Kuou.''

Ramiona Yoshiharu przeszły przez ciało Nobuny. 

– Co masz na myśli, Sagaro Yoshiharu? To zjawisko to coś, czego nie można zrozumieć, nawet dzięki europejskiej nauce, którą opanowała Simon – powiedziała głośno Kanbei. 

– Cholera, spóźniliśmy się! To już….

– Nie! Nadal mamy czas!

''Buuuuuuuuuuuuuuuuummmmmmm!''

– Ri, kyu? Ciało Ody Nobuny zostało zatrzymane. Przestało też być przeźroczyste.

– Co to takiego?

– To moc Gaspera-kun, Yoshiharu-kun!

– Zatrzymałem Nobunę-san moim Zakazanym Widokiem Balora! Jednak nie będzie to trwało długo! Dlatego musimy się pospieszyć i użyć tej techniki przywołującej!

– Ach, racja! Osoba która była wewnątrz pudła! Jest tutaj uczennica w szkolnym mundurku, której nie spodziewałem się już zobaczyć do końca mojego życiaaaaa!

– Przepraszam, ale jestem chłopakiem. Noszenie dziewczęcych ubrań to moje hobby.

– To jest złe! To smutne! Nawet jeśli trafiłem do innego świata, to spotykam samych facetów! Czy to ma zbalansować fakt, że w okresie Sengoku wszystkimi przywódcami wojskowymi są kobiety!?

– Hii! Nie musisz płakać. Przepraszam, że nie spełniam twoich oczekiwań!

– Yoshiharu-kun, mamy mało czasu. Zacznijmy technikę Stylu Miyamy Zero.

– Tak! Magiczny krąg został już narysowany. Polegamy na was, Kanbei, Rikyu.

– Niestety, jest ładna pogoda i nic nie zapowiada burzy – odparła Kanbei.

– Ri, kyu nie ma tu słynnych przyborów do ceremonii parzenia herbaty – dodała Rikyu, krzyżując ramiona. 

– W porządku. W tym pokoju klubowym nie mam takich przyborów do herbaty, ale możemy użyć naszych Boskich Darów do aktywacji techniki. Poprzednio też to zrobiliśmy.

– Boskich Darów? Gdzie są te rzeczy, Kiba?

– W naszych ciałach.

– W waszych ciałach?

– Już dłużej nie dam rady! Nobuna-san zaraz znów zacznie się ruszać. Pospieszcie się!

– W każdym razie trzeba zaczynać! Jeśli Oda Nobuna wróci do czasów Sengoku, jej unicestwienie zostanie powstrzymane, prawda? Dzięki temu osiągnięciu, otrzymam w lenno miasto Kitakiusiu! – powiedziała Kanbei, po czym zaczęła inkantację techniki przywołującej.

– Gotycka, Gotycka, Loli, Loli – Rikyu śpiewała coś głosem bohaterki anime i tańczyła jakiś tajemniczy taniec.

Inuchiyo usiadła wyprostowana przed magicznym kręgiem, jedząc pastę z czerwonej fasoli.

– Zaczęło się, Kanbei, dobra robota! W środku magicznego kręgu pojawił się słup światła.

– Na naszej Kurodzie można polegać! Ha ha ha ha ha!

– Jest zbyt jasne i nie widzę dobrze, ale po drugiej stronie tego słupa światła jest świątynia Honnoji z czasów epoki Sengoku! Spróbuję przez to przejść! C-co? Dziwne, nie mogę przejść. Zupełnie jakby przeszkadzała mi niewidzialna ściana światła?!

– Niedobrze, Yoshiharu-kun! Nie ma wystarczającej mocy wyjściowej, aby połączyć oba światy! Brakuje nam Boskich Darów Iseia-kuna i Asi-san, które zostały wezwane do okresu Sengoku. Mając moce tylko moje i Gaspera-kuna... 

– Hiiiiii, już dłużej nie dam radyyyyyyy!

– Żartujesz, prawda?? Proszę, pozwólcie mi tam wejść! Nobuna zniknie!

Nagle, Inuchiyo zerwała się na nogi i przybrała postawę ze swoją włócznią.

– Zobaczyłam cień kota po drugiej stronie słupa światła. Jestem pewna, że to koci potwór.

– Cień kota? Ja nic nie widzę.

– Koty są istotami, które psy powinny pokonać. Psy to ostateczne istoty!

''BUUUUUUMMMM!''

Przeżuwając pastę z czerwonej fasoli, Inuchiyo pchnęła włócznią słup światła.

''ŁUP!''

To był atak zadany z całą jej mocą….!

– Trafiłam coś!

''TRZASK!''

Ostrze włóczni trafiło w czyjąś twardą niczym skała pięść.

Siła ciosu spowodowała zawalenie się ściany światła i w słupie ukazała się właścicielka pięści, która znajdowała się w pokoju urządzonym w japońskim stylu, w świątyni Honnoji.

– ...Ja...uwielbiam koty.

Koneko powiedziała, że wyczuła obecność psa po przeciwnej stronie słupa światła i uderzyła z całą mocą, przeżuwając słodką galaretkę ryżową. 

W świątyni Honnoji, która była atakowana przez Akechi Mitsuhide, użyli słynnych przyborów do parzenia herbaty, aby aktywować technikę Stylu Miyamy Zero i sprowadzić z powrotem Nobunę, która trafiła do Akademii Kuou. 

Jednak wydajność była niewystarczająca! Ściana światła była nie do przebycia! Bez mocy błyskawicy było to niemożliwe! Kiedy armia Akechi Mitsuhide wszystkich otoczyła, Koneko wzięła nagle słup światła na cel i uderzyła go, mówiąc „Psy są istotami, których przeznaczeniem jest zostanie pokonanymi przez koty”.

– Nie jestem pewna co się dzieje, ale potężne ciosy Koneko-san i Maedy Inuchiyo-dono, unicestwiły ścianę światła, która rozdzielała oba światy! Dam waszej dwójce najwyższy wynik!

– Ara, ara, ufufu. Brutalna nienawiść pomiędzy psami i kotami wystarczyła, aby przekroczyć czas i przestrzeń. Może od teraz te uczucia zmienią się w przyjaźń.

– Słodka ryżowa galaretka jest pyszna.

– Pasta z czerwonej fasoli też.

Kot i pies wymienili się pomiędzy sobą smakołykami.

Koneko i Inuchiyo. Zrządzone przez los starcie obu zwierząt skończyło się wspaniałym zwycięstwem obu stron.

– Wydajność magicznych kręgów słabnie. Pospieszcie się i zamieńcie miejscami! – powiedział głośno Kiba.

Wtedy Issei i jego grupa wskoczyli w słup światła, który zaczął znikać i trafili do pokoju klubowego. Kiedy Yoshiharu i jego grupa zaczęli się znów materializować, wrócili do świątyni, popychając naprzód Nobunagę, która była zakłopotana i pytała co się dzieje.

Jak mówi przysłowie, „Bohater pozna bohatera, gdy go spotka.”

Kiedy Issei i Yoshiharu się mijali, mruknęli do siebie „Co za drań ze zboczoną twarzą” oraz „To pierwszy raz, kiedy widzę drania z gębą miłośnika cycków”, gdy skrzyżowali ramiona, aby powiedzieć „Do widzenia”.

Jednak Yoshiharu nie mógł tego zaakceptować.

Ponieważ nie byłoby przesadą stwierdzić, że Rias, która wydawała się być dziewczyną Isseia, przekraczała wszelkie standardy pięknej dziewczyny i miała tak wielkie piersi, że wkraczały wręcz na terytoria olbrzymich.

Nobuna z kolei, wprawdzie była najpiękniejszą dziewczyną epoki Sengoku, ale jej rozmiar biustu był raczej skromny. Dodatkowo, gdyby Yoshiharu powiedział to na głos, to Nobuna natychmiast by go zabiła, więc nie mógł nawet narzekać z tego powodu, albo żartować. Jednak jego skargi nie dotyczyły tylko tego.

– Nic ci nie jest, Ise?! Trafiło cię wiele ognistych strzał. Nawet jeśli nie mogłeś używać swojego Boskiego Daru, to dalej byłeś moją tarczą... Jesteś ranny?

– Ise-san, zajmę się tobą!

– Ara ara. Jeśli trzeba uleczyć Iseia-kun, to sama to zrobię.

– Jesteś Hyoudou Issei, prawda? O co chodzi z tymi dziewczynami z twojego klubu? Jesteś popularny? Nie zadowala cię to, nawet jeśli dziewczyny się ze sobą dogadują? Dlaczego o ciebie nie walczą? Naprawdę masz swój harem! Myślałem że w Japonii istnieje monogamia? Naucz mnie, jak być Królem Haremu, żeby moja dziewczyna nie dostawała furii z zazdrości! To naprawdę pilne!

– To ty jesteś Królem Haremu, Sagaro Yoshiharu? Służysz Klanowi Oda w okresie Sengoku i robisz co chcesz, a ponadto jesteś otoczony przez najróżniejsze księżniczki będące przywódczyniami wojskowymi. Powinien być jakiś limit łamania zasad!

– Miecz zazdrosnej Nobuny ciągle wisi nad moją głową! Nawet jeśli zostałem panem na zamku, to bez przerwy grozi mi śmierć. Dla mnie, harem to odległe marzenie!

– O mnie Rias też jest zazdrosna, ale Oda Nobunaga jest zła, jak to ona.

– Nie! Moja dziewczyna to Oda Nobuna. Oda Nobunaga to fikcyjna postać utrwalona w historii!

– Powiedziałeś to! Żegnaj przyjacielu, dajmy z siebie wszystko dla haremu!

– Tak! Dla haremu!

Kiedy każda grupa wróciła na swoje miejsce, słup światła zniknął.

– Co? Nobuna-sama? To jacyś buntownicy cię nie pokonali?

''W świątyni Honnoji.''

– Pomszczę Nobunę-sama! Wróg jest w świątyni Honnoji! – powiedziała Akechi Mitsuhide, gdy wkroczyła do pokoju z arkebuzem w garści.

Kiedy jednak zobaczyła, że Nobuna siedziała spokojnie pośrodku magicznego kręgu i piła herbatę, zamarła ze zdumienia. 

– T-t-t-t-t-ty żyjesz!? Już byłam pewna że ktoś...!

– Co takiego? Czyżbyś doszła do pochopnego wniosku, że zostałam zaatakowana i zabita w świątyni Honnoji? Rany, są jakiś granice bycia bezmyślnym. Bez obaw, nie dam się pokonać, dopóki nie zjednoczę kraju, jasne?

– Niech bogom będą dzięki, Nobuna-samaaa!

– Nie, prawie pokonała mnie armia Mitsuhide, widzisz? Nie ukarzesz jej za to, że wywołała całe to zamieszanie? – zapytała Katsuie, gdy pojawiła się z kilkoma strzałami wbitymi w zbroję.

– Nie ważne co się stało, grunt że księżniczka przeżyła – powiedziała Nagahide i uderzyła Katsuie w ramię z gorzkim uśmiechem.

– Witajcie z powrotem, Kanbei-san. Martwiłam się o was ''kaszel''.

– Z drugiej strony wydaje się, że byłaś otoczona w świątyni Honnoji, Hanbei. Nie idzie ci dobrze bez pomocy Simon. Ha ha ha!

– Ri, kyu, chciałam zbadać te Boskie Day z innego świata, ale nie mieliśmy czasu.

– Powinnam zapytać tę kotkę, jak się robi pastę z czerwonej fasoli.

Nobuna i pozostali świętowali, że wreszcie znów się ze sobą zeszli.

Żołnierze armii Akechi rozmawiali tymczasem ze sobą. 

– Co się właściwie stało?

– Najwyraźniej nasza księżniczka myślała że wybuchł bunt, a ostatecznie była to tylko jej pomyłka.

– Na szczęście wielka generał Nobuna nie kazała jej popełnić seppuku.

– Rany, może dzięki temu wydarzeniu, cały incydent w świątyni Honnoji nigdy się nie wydarzy – mruknął Yoshiharu, kiedy leżał na werandzie. 

– ''Kaszel''. Nie sądzę, aby się to wydarzyło. Jednak ten incydent może być punktem odniesienia dla przyszłości. Nie zidentyfikowaliśmy jeszcze sprawcy. To może nawet nie był bunt wywołany przez czyjeś ambicje. Istnieje możliwość, że incydent w świątyni Honnoji był spowodowany przez nieporozumienie, tak jak w naszym przypadku. Powinniśmy uwzględnić i taką możliwość – powiedziała Hanbei, po czym usiadła przy Yoshiharu i położyła sobie jego głowę na udach. – Proszę.

– H-H-H-H-Hanbei? Co ty robisz? To zawstydzające, więc nie musisz tego robić! To łaskocze!

– Dziewczyny z Akademii Kuou nauczyły mnie, że chłopak zostaje uleczony, gdy poleży z głową na udach dziewczyny. Nie mogę użyć moich mocy leczniczych, skoro nie jestem już okultystką, ale mogę pozwolić ci poleżeć z głową na moich udach zawsze, kiedy będziesz tego potrzebował, Yoshiharu-san.

– Jesteś taka delikatna, Hanbei. ...Uuch, w dodatku taka asertywność u ciebie to nowość!

– Rias-san powiedziała, że jeśli ma się duże piersi, to wtedy leczenie przebiega sprawniej, ale niestety, moje są małe. Dowiedziałam się jednak, że mogą mi urosnąć, jeśli będę codziennie piła krowie mleko, dlatego będę nad tym ciężko pracowała! Zrobię to, aby uleczyć duszę Yoshiharu-san, który zawsze naraża swoje życie na polu bitwy!

– Fuhhaa~~! Rias-san naprawdę jest aniołem. A raczej diabłem, prawda?

– Tak. Najwyraźniej jej straszy brat to Maou-sama.

– Ach! Ja też chcę przestać być człowiekiem i zostać diabłem! Gdyby tylko Nobuna miała tak wielkie piersi jak Rias-san. Ma wprawdzie smukłe ciało, ale jej piersi są znacznie większe, niż Nobuny. Gdyby tylko urosły jej o jedną miseczkę, byłaby idealna. Racja, Nobuna też powinna zacząć pić krowie mleko!

– Fufu. To dobry pomysł. Sprowadźmy więc dużo krów do świątyni Honnoji.

Gogogogogogo!

Ora, najwyraźniej coś płonie za moimi plecami. Co to takiego?

– ...Jeśli chcesz Maou, to wiesz że jest tu jeden? Szósty Maou, który beztrosko spalił górę Hiei<ref>Na górze Heiei znajdował się buddyjski kompleks klasztorno-świątynny, który został zniszczony przez Odę Nobunagę w 1571 roku, aby stłumić rosnącą potęgę mnichów-wojowników.</ref> dla swoich własnych ambicji.

Co za bałagan. Zastanawiam się, czy pewnego dnia będę w stanie zostać Królem Haremu. Yoshiharu zamknął oczy i przylgną do ud Hanbei. 

– Hej, Yoshiharu? Nawet jeśli ja, twoja pani, byłam w krytycznej sytuacji, to co ty robisz z tym dzieckiem? No i...czyje piersi są małe? Na pewno nie moje. Nie moje! Jaką zboczoną małpą jest ten chłopak!

– ''Kaszel, kaszel''. Uspokój się, Nobuna-sama. To nie zdrada, a tylko leczenie stylem Akademii Kuou...

– Hanbei, zostałaś oszukana przez te diabły! Małpo! Zostajesz skazany na śmierć, za mówienie grzesznych słów o tym, że piersi twojej pani są małe! Masz popełnić seppuku! Seppuku!

–  Hii~~?! Zaczekaj, Nobuna! Nie wymachuj tak tą kataną! Jeśli mnie zabijesz, to nie będę mógł popełnić samobójstwa!

– Hej! Nie uciekaj! Zatrzymaj się natychmiast!

„Ciekaw jestem, czy istnieje magia, która mogłaby coś zrobić z zazdrością Nobuny?” pomyślał Yoshiharu.
<noinclude>