Editing Date A Live:Tom 4 Rozdział 10 (section)

===Część 5===

„Co to......było......”

Trzymając się ręką za głowę, Shidou zmarszczył brwi.

W momencie kiedy Shidou pocałował Kotori, [Wspomnienia] wpłynęły do jego umysłu razem z mocami Duchowymi Kotori.

To było coś innego niż doświadczył kilka dni temu.

To nie były wspomnienia Shidou. To były wspomnienia Kotori, to była zapis wydarzeń widziany jej oczyma, pięć lat temu. I teraz zostały współdzielone z Shidou poprzez pocałunek.

„Pamiętam...... teraz. Wtedy, ja......[Ktoś]......”

Powiedziała Kotori. W tym momencie, kimono Kotori zamieniło się w świetliste kuleczki i rozwiało się na wietrze, ukazując w ten sposób białą skórę Kotori, która jednocześnie zemdlała.

„----”

Suknia Astralna to zmaterializowana moc duchowa. Jeśli się ją straci, to naturalne jest to, że się ona zniknie. To samo działo się z Tohką i Yoshino wcześniej. Pomimo, że był przygotowany, że tak się stanie, to nadal wprawiło go to w osłupienie.

Nagie ciało Kotori zostało odsłonięte przez znikającą Suknię Astralną, było ono strasznie piękne.

Jednakże, myśli Shidou o tym, szybko się ulotniły.

Miniaturowa rakieta leciała prosto w stronę Kotori.

„Cho......!”

Shidou złapał Kotori  i zręcznie zrobił unik.

„......!”

Natychmiast, kiedy rakieta uderzyła w ziemię gdzie Kotori wcześniej była, straszna fala uderzeniowa zaatakowała Shidou.

Palący ból rozszedł się po jego plecach. Shidou upadł na ziemię. Z Kotori było w porządku, ale plecy Shidou były w tragicznym stanie.

„Aaaaaaa--”

„…...Shidou!”

Tą osoba która go zawołała była Origami. Wylądowała ona pośpiesznie przy Shidou.

„Czemu –musimy znaleźć jakiś sposób aby opatrzyć twoje plecy......”

Kiedy to mówiła, Origami szeroko otwarła oczy.

To było zrozumiałe, z racji tego, że na plecach Shidou pojawiły się płomienie, które uleczyły jego rany.

Shidou sprawdził ręka swoje plecy i po potwierdzeniu, że nie ma ran, wstał powoli.

A następnie się odwrócił, w stronę Origami która zszokowany wyraz twarzy.

„C-Co..... to było?”

„--No właśnie. Origami. Jak już wspomniałaś wcześniej. Twoim wrogiem jest Ognisty Duch <Ifryt>, a nie Kotori Itsuka która jest człowiekiem.”

„Nie masz powodu aby już zabijać Kotori. Kotori jest moją młodszą siostrzyczką, ona jest tylko człowiekiem......! Chcesz zabić <Ifryta>? Więc –zabij mnie? Teraz to ja jestem <Ifrytem>!”

„Co..... co powie......”

Powiedziała Origami zakłopotana.

Nic na to nie da się poradzić. Skoro moce duchowe, niespodziewanie przeszły na Shidou.

„Jednakże--”

Shidou, kontynuował. Miała zamiar opowiedzieć o wspomnieniach, które sobie przed chwilą przypomniał.

„Zanim cokolwiek zrobisz wysłuchaj mnie --wrzeszczcie sobie przypomniałem. Wydarzenia sprzed pięciu lat. Co wtedy robiłem. I co Kotori wtedy robiła......1 ”

„Pięć lat temu...... <Ifryt> --moich rodziców......”

Shidou pokręcił w ciszy przecząco głową. „Od momentu kiedy Kotori otrzymała moce duchowe do momentu zapieczętowania ich, ktoś jeszcze z nami był! To prawda, że ten piekielny pożar wywołała moc <Ifryta>. Jednakże, rozprzestrzenianie ognia nie było wolą Kotori w ogóle......! Nie mówiąc już o zabijaniu ludzi, to było po prostu niemożliwe......!”

„Co ty...... mówisz......”

Powiedział szczerze Shidou. Origami zszokowana odpowiedziała.

„To jest...... niemożliwe! Ta osoba to na pewno był Duch!”

„Racja......Skoro go widziałaś. Ale czy na pewno to była Kotori......!”

Powiedział Shidou, a Origami zmarszczyła brwi.

„......Więc, jak to wyjaśnisz? Dzień w którym zabito moich rodziców był--”

„Tam......! Wtedy! Był jeszcze ktoś kto zamienił Kotori w Ducha......!”

„Co......”

No właśnie. Według wspomnień Shidou ktoś tam jeszcze był, choć bardziej powinien powiedzieć, że była sylwetka kogoś nadludzkiego. Kiedy opowiedział Origami historię, ona przygryzła wargę z niedowierzania.

„Prosisz mnie...... abym uwierzyła w to co powiedziałeś?”

„.....Tak.”

Shidou kiwnął głową. Wszystko co miał do powiedzenia, przekazał Origami. Jedyne co mu zostało to..... mieć nadzieje, że Origami w to uwierzy.

Jednakże, Origami zamachnęła się świetlistym mieczem raz jeszcze.

„Chciałabym ci uwierzyć, że mówisz prawdę. Ale, po prostu nie mogę tego zrobić. Jak może istnieć taki Duch. Robisz to tylko aby ochronić <Ifryta>, kłamiesz aby ochronić Kotori Itsuka......!” 

Jednakże Shidou nie mógł się teraz poddać. Shidou kleknął i zrobił ukłon.

„--Błagam cię. Proszę uwierz mi. Jeśli nie chcesz, to możesz zabić <Ifryta> czyli mnie. Kotori nie ma z tym już nic wspólnego, jest teraz tylko zwykłym człowiekiem......!”

„Takie......rzeczy--”

„Origami. Powiedziałaś kiedyś wcześniej, że nie chcesz aby ktoś doświadczył tego co ty, dlatego wstąpiłaś do AST.”

„......To......”

Shidou podniósł głowę i spojrzał prosto w oczy Origami. 

Natychmiast po tym --na twarzy Origami pojawił się ból, świetlne miecze zamigotały i zgasły, a cała pozostała broń upadła na ziemię, zapewne odzyskały właściwa wagę. 

Wychodziło na to, że Terytorium Origami wyłączyło się. Upadła ona na kolana, odczuwając ból.

„Cho...... Terytorium? Czemu akurat teraz--”

„Origami--” Jednakże Origami wyciągnęła pistolet kalibru 9mm z kabury na lewej nodze. Nie była to żadna anty-duchowa broń, tylko zwykły pistolet. Ale pomimo tego, nadal był zdolny do zadania śmiertelnych obrażeń Kotori w obecnym stanie. 

„Błagam cię......! Nie zabieraj mi Kotori. Ona mnie ocaliła. Jeśli nie ona, to by mnie tutaj dziś nie było. Proszę......! Możesz to potraktować jako moje ostatnie życzenie! Proszę...... uwierz mi......!”

„............”

Po kilku chwilach wahania się, Origami upadła nieprzytomna na ziemię.


<noinclude>
==Przypisy==

<references group="4E" />
</noinclude>


<noinclude>
{{Navigation
    | Date A Live Polski
    | [[Date A Live:Tom 4 Rozdział 9|Rozdział 9]]
    | [[Date A Live:Tom 4 Epilog|Epilog]]
}}
</noinclude>