High school DxD Tom 5 - prolog
Proszę, bądź łagodnym i potężnym Sekiryuutei.
Żywot.0
Nastało lato, a jak to latem bywa – myśli wszystkich licealistów zmierzały ku wakacjom.
Ciekawe, co ludzie robią podczas takich wakacji? Ja obecnie jestem unieruchomiony z “pewnego” powodu.
Leżę oto sobie w łóżku, a po moich obu stronach leżą Asia i Buchou! Obie śpią tak spokojnie! Pozycja, w jakiej śpimy przypomina kanji 川 ze mną w środku! Nie wyobrażam sobie większej przyjemności na tym świecie! Ta zmysłowa sytuacja jest błogosławieństwem o wiele większym niż zasługuję, ale… ktoś właśnie zakrada się do nas delikatnie wijąc pod bawełnianym kocem!
Obudziłem się kiedy poczułem lekki dyskomfort i okazuje się, że ten „dyskomfort” to coś niezwykle gładkiego i elastycznego! Ale zaraz? Co to za niezwykła miękkość!? To coś podeszło aż do mojej klatki piersiowej, a kiedy tylko podniosłem koc…
“Ufufu. Dzieńdobry Isseczku.”
Piękność z długimi czarnymi włosami — Akeno była pod moim koceeeem!?
Himejima Akeno. Vice-przewodnicząca Klubu Okultystycznego do którego należę i 3-cio klasistka. Była kolejną z moich ulubionych dziewczyn w typie „starszej siostry”. Jeszcze poprzedniego dnia zostało postanowione, że zamieszka w moim domu. Powiedzmy, że z różnych powodów…
Ach! Zazwyczaj ma włosy spięte w kucyka… Teraz jednak ma je rozpuszczone i wygląda na jeszcze seksowniejszą niż zwykle!
Akeno miała założoną yukatę z cienkiego materiału. Delikatnie podpełzła trochę bliżej i cichutko przytuliła się do mojego boku! Ogarnęło mnie takie uczucie elastyczności i miękkości kobiecego ciała, które rozpościerało się od jej ud aż do piersi! A ponieważ jej kimono było cieniutkie, praktycznie czułem jej puls! Cholera! Jej ciało jest najmięksiejsze!
A żeby było lepiej to jeszcze jej temperatura ciała powodowała, że mój mózg topił się z rozkoszy!
Jednak gdy tylko przybliżyła swoją twarz do mojej przestała się ruszać.
“Przybyłam Isseczku…”
Gdy tylko Akeno wyszeptała te słówka objęła mnie swymi rękoma!
Uwaaah! Jej włosy pachną tak zniewalająco i stymulująco!
Chuu.
—! Zostałem zaatakowany z zaskoczenia pocałunkiem w szyję! Zaraz… Pocałunkieeem!?
Akeno przylgnęła do mnie jeszcze mocniej, a mój mózg zaczął sygnalizować jego zbliżającą się eksplozję ze szczęścia! Wszystkie odczucia jej ciała były przekazywane centralnie do mojego mózgu!
Nasze nogi delikatnie się splatały! Nie, raczej to jej nogi oplątały moje! Uhee! Jej uda są takie sprężyste i mięciutkie!
Palce naszych dłoni również delikatnie się splotły! Niewiarygodne! To prawie jak sceny łóżkowe młodych par, które widzisz tylko w mandze i filmach!
Akeno głaskała swymi smukłymi paluszkami całe moje ciało. Aż przeleciały mnie ciarki!
“Twoje ciałko stało się takie krzepkie dzięki treningowi z Rias. Ufufu, skóra mężczyzny jest o wiele milsza w dotyku niż myślałam. A może to tylko, dlatego, że to twoje ciało? Hej, Ise… Czy moje ciało też jest takie miłe w dotyku?”
Dmuchnęła leciutko w ucho mojego unieruchomionego ciała! Fatality! Rozkoszowała się moim cierpieniem! Cierpieniem kogoś, kto nie może się ruszyć mimo takiej okazji!
“T-tak! Twoje ciało jest najlepsze!”
“Ufufu, to dobrze. Ale wiesz, możesz cieszyć się nim jeszcze bardziej jeżeli tylko zechcesz… Ja także chciałabym wiedzieć więcej o twoim ciałku. —Choć musimy uważać, gdyż straszna onee-san śpi tuż obok, więc nie możemy szaleć. Choć z drugiej strony, taki dreszczyk emocji również jest wspaniały…”
S! S-wersja Akeno pojawia się z samego rana! Zaprawdę powiadam wam, nawet taki ero-diabeł jak ja nie może przejść obojętnie koło czegoś takiego!
Akeno podniosła się i uklękła nad moim ciałem. Patrzyła się na mnie z góry, a jej długie włosy delikatnie opadły na moje ciało.
Wtedy jej twarz zaczęła zbliżać się do mojej… Czyżby chciała…?
“Miło byłoby jakby wszystko wokół nas zatrzymało się… Coś tak romantycznego byłoby niezwykle miłe, ale jednak to niemożliwe—”
Kiedy tylko moje usta miały zetknąć się z jej usłyszałem “jej” głos.
“Akeno. Co ty wyprawiasz? Kiedy weszłaś do tego pokoju?”
—! …Nieśmiało odwróciłem głowę w kierunku głosu. Szkarłatno-włosa onee-sama patrzyła się na nas swymi na wpół otwartymi oczyma wzrokiem pełnym niezadowolenia. Buchou, jesteś straszna! Rias-onee-sama, jesteś przerażająca!
Akeno odwróciła się do niej i pokazała nasze splecione dłonie.
“To jest prawdziwa czułość. Pomyślałam, że rozpocznę ten dzień od poranka z moim uroczym Isseczkiem, więc przyszłam. Mimo wszystko spanie samemu jest nudne.”
Brwi Buchou zmarszczyły się kiedy tylko usłyszała ten jeden wyraz z ust Akeno! Uwaaaaah, pękła!
“[Moim]? Od kiedy jesteś jego mistrzynią?”
Jej całe ciało drżało z gniewu. Zrobiła się nawet czerwona na twarzy!
“Nawet jeśli nie jestem jego mistrzynią, to nadal jestem jego senpai. A to już obowiązek każdego senpai by być blisko ze kouhai, czyż nie?”
Buchou powoli zbliżyła swoją twarz do twarzy Akeno i powiedziała głosem pełnym złości:
“Senpai… Acha… Więc tak to sobie tłumaczysz? Ten pokój to moje i tylko moje sanktuarium! To jedyne miejsce w którym mogę wypocząć. Poza Asią nie zniosę tu nikogo więcej! Ten pokój jest tylko dla mnie i Isseia!”
Od kiedy mój pokój jest też twoim pokojem!? Akeno lekko uśmiechnęła się na jej słowa.
“Ara-ara. Panienka ma silne tendencje na monopolizację, czyż nie? Czyżby się Panienka bała, iż będzie on wolał mnie?”
“… Widzę, że muszę to z tobą omówić raz jeszcze.”
Uwaaaah! Ciało Buchou zaczęło wydzielać szkarłatną aurę! Czyżby chciała walczyć!?
“Ara, wydzielasz nader agresywną aurę jak na zwykłą dyskusję, nie sądzisz?”
Z uśmiechem na twarzy całe ciało Akeno otoczyła złota aura! Co żesz-! Ona też!?
“To tylko dyskusja. Nic więcej”
Buchou i Akeno patrzyły się z taką intensywnością aż poleciały iskry… Uwaaah, walka kobiet i to z samego rana!? Czyżby to dlatego, że nie jestem dla nich niczym więcej jak tylko maskotką!?
Czułem zarazem radość i przerażenie! Ale jeżeli tak dalej pójdzie moje ciało samo skuli się ze strachu!
“…Unyuu, to już ranek…? Zieeeew…”
Asia wstała przecierając oczy!
“Asia, możesz jeszcze trochę pospać…”
Delikatnie pogłaskałem jej głowę. Aach, moja urocza Asia!
“Ach, Isze… Skoro tak mówisz to szię pszytulę i jeszcze trochę poszpię w twoich ramionaaaach…”
Półprzytomna Asia próbowała znowu zasnąć i się we mnie wtulić! Uu, byłaś niezwykle urocza, ale nie czas teraz na to!
Bofu! Bofu! Bofun!
Kiedy odwróciłem się w stronę tych dziwnych odgłosów zobaczyłem jak Buchou i Akeno walczyły poduszkami! Onee-sama, co wy wyprawiacie tak wcześnie z rana!?
“Od zawsze nienawidziłam jak nie możesz się powstrzymać i zawsze próbujesz natychmiast dotknąć moje ulubione rzeczy!”
Buchou rzuciła poduszkę z całej siły i trafiła Akeno prosto w twarz! Ale nawet kiedy poduszka opadła Akeno nadal miała na twarzy swój uśmiech—tak myślałem dopóty nie zobaczyłem jej oczu!
“Ara, troszkę chyba mogę! Jesteś naprawdę skąpa Rias!”
Akeno podniosła poduszkę, a następnie wbiła ją prosto w twarz Buchou! Uwaa! Uderzenie krytyczne!
Buchou zabrała poduszkę z swojej twarzy, a w jej oczach widać było małe łezki!
“Dopiero co wyremontowano ten dom i nie pozwolę byś robiła w nim to co chcesz!”
W końcu odrzuciła wszystko to co było w niej dostojne i eleganckie, a następnie rzuciła poduszką z głosem i wyrazem zwykłej dziewczyny w jej wieku. Akeno uniknęła „pocisk” i rzuciła moją poduszką w Buchou!
“Lord Sirzechs powiedział, że powinniśmy wszyscy żyć w zgodzie!”
“To dom mój i Isseia! Ty i mój brat tylko stoicie na naszej drodze i już dłużej tego nie wytrzymam!”
Te słowa naprawdę sprawiają mi radość Buchou! Po moich policzkach spłynęły łzy radości! Dostałem więcej niż taka podróbka diabła jak ja zasługuje! Ale te słowa były jednak tylko zachciankami młodej Milady, czyż nie?
“Nie zgadzasz się ze słowami Lorda Sirzechsa!? A więc cenisz Isseia bardziej niż Maou? —Pożycz mi go chociaż raz na jakiś czas!”
“Nie! Za żadne skarby!”
Dwie onee-sama toczyły właśnie kłótnię, jaką zwykle toczą zwykłe dziewczyny w ich wieku.
H-Hmmm. Odkąd żyjemy razem przyzwyczaiłem się do prawdziwych oblicz Akeno i Buchou, ale… Dla wielu to dwie wielkie onee-sama od których bije pewien powiew szlachectwa i dostojeństwa. Wszyscy je podziwiali. Także i ja.
Jednakże w rzeczywistości są one zwykłymi dziewczynami, które nie różnią się zwykle od innych w ich wieku. Nie żeby to było coś niezwykłego bądź szokującego. Raczej byłem… szczęśliwy. Ich “szlachetne i dostojne” wersje są wspaniałe, ale to dziewczęce zachowanie także ma w sobie coś uroczego. W sumie, to nawet wolę je w takiej postaci! Hmm? Ale zaraz… Czy ja przypadkiem czegoś nie przeoczyłem?
…Dom był wyremontowany…?
Jak teraz tak patrzę to mój pokój wydaje się jakiś większy… Od kiedy moje łóżko było na tyle duże, że Buchou i Akeno mogły spokojnie rzucać się poduszkami?
Arerere!? Jakim cudem mieszczą się na nim cztery osoby i mimo to nadal zostaje miejsce!? Zaraz… Czy to jest baldachim!?
Kiedy spokojnie rozejrzałem się po pokoju uświadomiłem sobie, że mój pokój jest o wiele bardziej przestronny niż zwykle… Huh!? Od kiedy jest taki przestronny!? Mój pokój miał co najwyżej 8 mat tatami szerokości![1]! A teraz jest on dwa razy większyyyy!?
Nawet telewizor się zmienił! Mój stary kineskopowy telewizorek zamienił się w wielgachną plazmę?!
Aaaaach! Są tu nawet najnowsze konsole do gier! Rzeczy na które w życiu nie byłoby mnie stać z samego kieszonkowego stoją teraz w moim pokoju!
Szybko wybiegłem z pokoju! Jeszcze wczoraj to był najzwyczajniejszy ze zwyczajnych domów!
Hę!? Korytarz był 2x większy niż przedtem! Zaraz… Czy to so schody!? i do tego prowadzą zarówno na górę jak i na dół?! Mój dom był jednopiętrowy, więc nie powinien mieć drugiego piętra! Ale kiedy spojrzałem w górę wydawało mi się, że te schody wcale się nie kończą na 2 piętrze!
Kiedy zbiegłem na dół znalazłem się w wiatrołapie wielkości salonu!
Wziąłem głęboki wdech i wybiegłem przed dom—.
Jak to możliwe!? M-mój dom!? Całkowicie innyyyyyyy!? “C-co to do cholery jeeeeest!?”
Mój krzyk dało się słyszeć w całej okolicy.
To zrozumiałem. Mój dom— oprócz dwukrotnie większej działki stał się 6 piętrową rezydencją.
Odnośniki tłumacza
- ↑ Pomieszczenia w Japonii zazwyczaj mierzy się w ilości mat tatami niż metrach kwadratowych. Standardowo mata taka ma 180cm x 90cm x 5cm, więc możecie sobie obliczać jego teoretyczną powierzchnię.
| Cofnij do ilustracji | Powróć do strony głównej | Przejdź do rozdziału I |
