High School DxD (Ελληνικά) Τόμος 1 Ζωή 3

Ζωή 3 Κάνω έναν φίλο

1ο μέρος

"Αααα... Ο δρόμος για μια επιτυχιμένη καριέρα είναι πολύ δύσκολος."

Ήμουν στο δωμάτιό μου και κοίταζα το ταβάνι κάνοντας φασαρία.

"Στρατιώτης."

Αυτή είναι η ειδικότητα και η θέση μου. Φίλε, ο στρατιώτης είναι ο κατώτερος... Θα πρέπει να στοχεύσω ψηλά από 'δω και πέρα... Ο δρόμος για την καταξίωση ξεκινάει ανώμαλα. Η πορεία μου για να γίνω σωστός Δαίμονας έχει πολλούς μπελάδες. Παρεπιπτόντως, υπάρχει κάποιος άλλος που είναι ο αξιωματικός της Προέδρου. Μου το είπε την ημέρα που έμαθα ότι είμαι υπηρέτης.

"Έχω ήδη αξιωματικό. Αλλά δεν είναι εδώ. Είναι αλλού, υπό άλλες διαταγές, δουλεύοντας για εμένα. Αν βρεθεί η ευκαιρία θα σου τον γνωρίσω."

Αυτό είπε. Ποιος είναι αυτός; Ίσως να τον γνωρίσω σύντομα. Ελπίζω να είναι κορίτσι. Οπότε με έκαναν στρατιώτη, αφού είχε περισέψει. Ααα, υπάρχουν πολλές δυσκολίες να ξεπεράσω.

Όταν το σκέφτομαι, ήμουν πραγματικά εντάξει με αυτό; Με σκότωσε ένας Ξεπεσμένος Άγγελος, λόγω της συσκευής Δράκοο-χα, του Ιερού Μηχανισμού. Χρησιμοποίησαν επίσης τα συναισθήματα αγάπης μου. Στη συνέχεια, μετά από αυτό, μετατράπηκα σε Δαίμονα. Με πήρε ένας όμορφος Δαίμονας ο οποίος μου είπε ότι ήμουν "υπηρέτης" της και στη συνέχεια με έκανε να πιστέψω ένα γλυκό όνειρο του να φτιάξω το δικό μου χαρέμι. Κάθε μέρα ξεθεώνομαι στη δουλειά ως υπηρέτης της Προέδρου. Μοιράζω φυλλάδια και κάνω συμβόλαια. Αλλά η μαγική δύναμη μου είναι χαμηλή, οπότε δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το μαγικό κύκλο για να τηλεμεταφερθώ στο χώρο του πελάτη. Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ πριν. Ο χειρότερος Δαίμονας που υπήρξε ποτέ. Αυτός είμαι. Εισέπνευσα λίγο αέρα. Αν το σκεφτώ, δεν είχα ποτέ οποιαδήποτε ειδικά χαρακτηριστικά, ακόμη και προτού να μετατραπώ σε Δαίμονα. Δοκίμασα πολλά πράγματα για να γίνω δημοφιλής μεταξύ των κοριτσιών, αλλά τελικά, δεν μπορώ να κερδίσω τους πιο όμορφους. Δεν είχα ποτέ κανένα όνειρο πριν μετατραπώ σε Δαίμονα. Εντάξει, ίσως και είναι καλό που έχω μετατραπεί σε Δαίμονα επειδή έχω ένα όνειρο τώρα. Περιμένε, είναι καλό από μόνο του το να μετατραπείς σε Δαίμονα; Λοιπόν, αν δε με έσωζε η Πρόεδρος τότε, η ζωή μου θα είχε τελειώσει. Έτσι, δεν είχα χρόνο για να απολαύσω τα νιάτα μου. Καλά, είναι κάπως .... διασκεδαστικό. Περιβάλλομαι από πολλά όμορφα κορίτσια και όλοι είναι ευγενικοί. Τουλάχιστον, για Δαίμονες. Η Ρίας είναι όμορφη. Η Ακένο είναι εντάξει εφ 'όσον εγώ δεν την τσαντίσεις ...... νομίζω. Η Κονέκο επίσης, δεν είναι πρόβλημα αν φέρομαι κανονικά. Ο Κίμπα με τσαντίζει, αλλά μου μιλάει κανονικά. Είναι πραγματικά καλός, ακόμα κι αν είναι ένας όμορφος άντρας. Χμμμ, δεν μπορούμε να κρίνουμε τους ανθρώπους από την εμφάνισή τους. Φαίνεται όι η αποψή μου για τους όμορφους τύπους αλλάζει. Τότε θυμήθηκα για την όμορφη ξανθιά αδελφή Άσια. Ήταν ένα καλό κορίτσι. Εάν μπορούσα να βρω μια κοπέλα ...... Τότε σταμάτησα και σκέπασα το πρόσωπό μου. Περιμένε, μόλις πέρασα από αυτή τη σκληρή ανεκπλήρωτη αγάπη. Γαμώτο, έπαιξες με τα συναισθήματά μου ..... Yuuma-chan, σε αγάπησα πραγματικά. Να πάρει. Γιατί η ζωή μου πάντα ελέγχονται από κάποιον άλλο; Ίσως έτσι λειτουργεί η ζωή. Πολλά μυστήρια πράγματα συνέβησαν γύρω μου, έτσι έχω την αίσθηση ότι κάποιος άλλος με τράβηξε σ' αυτά.

H αδελφή ....... Ασία. Το άτομο που στέκεται απέναντί μου. Μάλλον δεν θα την συναντήσω ποτέ ξανά. Εμείς απλά έτυχε να είμαστε υπηρέτης του Διαβόλου και υπηρέτης του Θεού. Εμείς απλά συναντηθήκαμε τυχαία. Μάλλον δεν πρέπει ξανασυναντηθούμε, αλλιώς μπορεί να οδηγηθούμε σε μια ατυχή μοίρα. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα κάτι τέλειο. "Αααα, ναι, ναι, είμαι απλώς ένα αδύναμο πιόνι. Δεν έχω καλό, έτσι μπορώ να γίνω ευγενής; Τι λες, Σατανά; Λοιπόν, είναι μάλλον άχρηστη συζήτηση αυτή με τον Σατανά, έτσι κι αλλιώς."

Γέλασα πικρά με τον εαυτό μου. Το έχω αποφασίσει. Έχω ένα στόχο. Αυτό είναι. Πρώτα απ 'όλα, ο στόχος μου είναι να χρησιμοποιήσω το μαγικό κύκλο για να μεταφερθώ. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα μου. Ναι, όλα ξεκινούν εδώ. Ναι! Έχω πάρει φωτιά. Τέλειωσε η ώρα του κλάματος. Έχω μετατραπεί σε ένα Δαίμονα, και δεν μπορεί να αλλάξει. Θα πρέπει να ζήσω ως Δαίμονας, και θα κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Ακόμα κι αν δεν μπορώ, θα εργαστώ σκληρά για να το πετύχω. Ναι! Μπορώ να το κάνω! Ναι, μπορώ!

2ο μέρος

Είναι αργά το βράδυ και είμαι με το ποδήλατό μου και κατευθύνομαι προς ένα συγκεκριμένο σπίτι. Όχι ένα αρχοντικό ή ένα διαμέρισμα, αλλά απλώς ένα συνηθισμένο σπίτι. Είναι η πρώτη μου φορά, τι να κάνω; Εφόσον ο πελάτης δεν μένει μόνος, δεν θα με δει η οικογένεια του πελάτη; Άλλωστε, πρέπει να επισκεφτώ το σπίτι για να κλείσω συμβόλαιο. Μου είπαν πριν από αυτό ο απλός άνθρωπος δεν μπορεί να με εντοπίσει, αλλά ισχύει για αυτήν την κατάσταση επισης? Ανησυχώ αλλά το συνειδητοποιώ όταν πρόκειται να πατήσω το κουδούνι. Η πόρτα της εισόδου είναι ανοιχτή. ……Σοβαρά, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στη μέση της νύχτας. ΧΤΥΠΟΣ ΚΑΡΔΙΑΣ Ξαφνικά ένιωσα άβολα. Τι είναι αυτό? Έχω ένα πολύ άσχημο συναίσθημα. Αλλά μπαίνω ήδη στο σπίτι. Κοιτάζω μέσα από την είσοδο. ……Ναι, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Δεν νιώθω καμία παρουσία άνθρωπου. Κοιμούνται; Αδύνατο. Τότε δεν θα νιώθα αυτή την ανησυχία. Βγάζω τα παπούτσια μου στην είσοδο και τα κουβαλάω στο χέρι. Μπαίνω στο δωμάτιο χωρίς να κάνω ήχο. Είμαι διάβολος, όχι κλέφτης. Σκέφτομαι μια τέτοια δικαιολογία. Κοιτάζω μέσα στο δωμάτιο από την πόρτα που είναι ελαφρώς ανοιχτή, και τη φωτεινότητα οφείλεται στα κεριά. "……Χαίρετε. Είμαι ένας ο διάβολος από το σπίτι του Γκρέμορυ… Χμ, είναι ο πελάτης εδώ;» Ρωτάω ήσυχα, αλλά δεν υπάρχει απάντηση. Οπότε μπαίνω στο δωμάτιο. Είναι ένα σαλόνι και υπάρχει μια τηλεόραση, ένας καναπές, ένα τραπέζι και άλλα. Φαίνεται σαν ένα συνηθισμένο σαλόνι—. Μετά σταματάω την αναπνοή μου. Τα μάτια μου είναι κολλημένα στον τοίχο. Ενας τοίχος. Υπάρχει ένα πτώμα καρφωμένο στον τοίχο. Είναι ανάποδα. ……Ενας άνθρωπος. είναι αρσενικό. Είναι το άτομο που μένει εδώ; Μα γιατί……? Το πτώμα έχει κοπεί μοχθηρά. Κάτι που μοιάζει με εντόσθια βγαίνουν από τις πληγές…… «Γκοφ». Κάνω εμετό τα πράγματα μέσα στο στομάχι μου βγηκαν επί τόπου. Δεν έκανα εμετό όταν είδα αυτό το τέρας, αλλά το σώμα μου αντέδρασε βλέποντας αυτό πτώμα. Δεν υπάρχουν φώτα στο διάδρομο. Υπάρχει μια σκάλα που οδηγούσε στο δεύτερο όροφος, αλλά δεν ανάβουν φώτα. Υπάρχει μόνο ένα δωμάτιο στο τέλος του πρώτου ορόφου με μερικά φώτα αναμμένα, και ένα αχνό φως. Δεν αντέχω άλλο να κοιτάω αυτό το πτώμα. Το πτώμα στερεώνεται στον τοίχο με βίδες, κάνοντας το σχήμα ενός σταυρού ανάποδα. Υπάρχουν μεγάλες και χοντρές βίδες που βιδώνονται στην παλάμη κάθε χεριού, μέσα στα πόδια, και στη μέση του κορμού του. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Καθόλου φυσιολογικό! Δεν μπορείς κάποιος να σκοτώνει έναν άνθρωπο με κανονικό μυαλό! Υπάρχει μια λακκούβα αίματος στο πάτωμα από τις σταγόνες αίματος που πέφτουν στο πτώμα. Υπάρχει εγραφή στον τοίχο. «Τι είναι αυτό……;» «Είναι γραμμένο «Τιμωρία για όσους έκαναν κακές πράξεις!». Μόλις δανείστηκα η πρόταση από κάποιον σημαντικό». Ξαφνικά ακούγεται η φωνή ενός νεαρού άνδρα από πίσω μου. Όταν γυρίζω, είναι ένας άντρας με άσπρα μαλλιά. Φαίνεται να είναι ο ξένος και μοιάζει σαν να είναι ακόμα έφηβος. Ντύνεται σαν ιερέας. Βλέποντάς με, ο παπάς κάνει ένα κακό χαμόγελο. «Χμ χμμ. Λοιπόν, Λοιπόν, δεν εισαι δαιμονας» Φαίνεται να είναι πραγματικά χαρούμενος. Μετά, απο αυτό που μου είπε, μου έρχεται ξανά στο μυαλό μου αυτο που μου ειπε η Προεδρος. —Μην εμπλακείτε με ανθρώπους της Εκκλησίας. Ειδικά με Εξορκιστές. Είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Μπορούν εύκολα να μας εξαφανίσουν επειδή οι δυνάμεις τους υποστηρίζονται από την ευλογία του Θεού. Είναι ιερέας, επομένως έχει σχέση με την Εκκλησία. Αυτό είναι κακό…… Ξέρει μάλιστα ότι είμαι Διάβολος, άρα είμαι πάλι στη χειρότερη κατάσταση που υπάρχει; «Είμαι ιερέας~♪ Ένα αγόρι ιερέας~♪ κόβω ανθρώπους που μοιάζουν με διάβολο~ και γελάω Αυτούς~♪ Κόβω το κεφάλι σας Διαβόλους και λαμβάνω το γεύμα μου~♪» Ο παπάς αρχίζει να τραγουδά. Δεν τον καταλαβαίνω. Τι πρόβλημα εχει αυτός ο τύπος! «Το όνομά μου είναι Freed Zelzan. Ανήκω σε μια συγκεκριμένη οργάνωση Εξορκισμού. Αχ, Το ότι συστηνόμουν τον εαυτό μου δεν σημαίνει ότι πρέπει. δεν θέλω θυμήσου το όνομά σου στη μνήμη μου, γι' αυτό σε παρακαλώ μην το κάνεις. Δεν πειράζει, αφού πρόκειται να πεθάνει σύντομα. Θα το βεβαιωθώ. Μπορεί να πονέσει στην αρχή, αλλά αργότερα εσύ θα νιώσεις τόσο καλά που θα κλάψεις. Τώρα ας ανοίξουμε τη νέα πόρτα. Δεν έχω ξανασυναντήσει κάποιον σαν αυτόν. Τα λόγια του δεν έχουν κανένα νόημα. Αυτός ο τύπος λοιπόν είναι Εξορκιστής. Είμαι σε μπελάδες τώρα. Αλλά υπάρχει κάτι που θέλω να του πω. Καταπιά και τον ρώτησα. «Γεια, εσύ ήσουν; Αυτός που σκότωσε αυτό το άτομο;» "Ναι ναι. Τον σκότωσα. Διότι~, ήταν ένας τακτικός εγκληματίας που κάλεσε τους Διαβόλους, οπότε έπρεπε να τον σκοτώσω». Ε-Τι δικαιολογία είναι αυτή!; «Ε; Είσαι σοκαρισμένος; Δεν τρέχεις; Αυτό είναι περίεργο? Πραγματικά Περίεργο. Εννοώ ότι οι άνθρωποι που κάνουν συμφωνία με τους Διαβόλους είναι αποβράσματα. Αποβράσματα όντως. Δεν μπορείς να το καταλάβεις; Οχι? Είναι έτσι; Λοιπόν είσαι ένα απόβρασμα Διάβολος. Αυτός ο τύπος είναι τρελός! Δεν μπορείς να κάνεις καν μια κανονική συζήτηση μαζί του! Αλλά θα πω αυτό που πρέπει! «Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να σκοτώσει έναν άλλον άνθρωπο, λοιπόν!; Δεν πρέπει μόνο να σκοτώνεις τους δαίμονες;» «Χααααα; Τι στο διάολο είναι αυτό; Ένας απλός δαίμονας σαν εσένα μου κάνει διαλέξεις; Χαχαχα. Θα γελάσω με αυτό. Πιθανότατα θα μπορούσες να λάβετε μια ανταμοιβή για την ύπαρξη σου σαν αστείος. Εντάξει τότε, άκου προσεκτικά ρε δαίμονα. Οι δαίμονες χρησιμοποιούν επίσης ανθρώπους» απληστία για επιβίωση. Το να βασίζεσαι σε έναν δαίμονα αποδεικνύει ότι δεν είσαι πια άνθρωπος. είναι το τέλος. Γι' αυτό τον σκότωσα~. Βγάζω τα προς το ζην σκοτώνοντας δαίμονες και αυτούς που είναι συμβεβλημένοι με έναν δαίμονα. Αυτή είναι η δουλειά μου». «Ακόμη και οι δαίμονες δεν θα το πήγαιναν τόσο μακριά!» «Χαα~~; Για τι πράγμα μιλάς? Οι δαίμονες είναι σκουπίδια. Ξέρεις ότι είναι μια σκατό ύπαρξη; Ξέρεις ότι αυτό είναι κοινή λογική; δεν το ξέρεις; Σοβαρά,θα πρέπει να σε σκοτώσω! Χαχαχαχα. Είναι φοβερό, έτσι δεν είναι; Είναι το καλύτερο, έτσι δεν είναι;» Ο ιερέας βγάζει ένα ξίφος που δεν είχε λεπίδα και ένα όπλο. ΜΠΟΥΜ. Ένας ήχος δονείται στον αέρα. Το ξίφος που έχει μόνο λαβή μετατρέπεται σε κάτι σαν σπάθη. Τι ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ? Μοιάζει με σπάθη από το Gundam. «Με εκνευρίζεις κάπως, οπότε μπορώ να σε κόψω; Μπορώ να σε πυροβολήσω; Είναι εντάξει? Τώρα θα μαχαιρώσω την καρδιά σου με αυτή τη λεπίδα φωτός και θα να ανατινάξω το κεφάλι σου με αυτό το όμορφο όπλο! Φίλε, θα το κάνω σοβαρά ερωτεύομαι!" ΤΑΧΥΣ! Ο παπάς ήρθε με ταχύτητα προς το μέρος μου!