High School DxD (Ελληνικά) Τόμος 1 Ζωή 3
Ζωή 3 Κάνω έναν φίλο[edit]
1ο μέρος[edit]
"Αααα... Ο δρόμος για μια επιτυχιμένη καριέρα είναι πολύ δύσκολος."
Ήμουν στο δωμάτιό μου και κοίταζα το ταβάνι κάνοντας φασαρία.
"Στρατιώτης."
Αυτή είναι η ειδικότητα και η θέση μου. Φίλε, ο στρατιώτης είναι ο κατώτερος... Θα πρέπει να στοχεύσω ψηλά από 'δω και πέρα... Ο δρόμος για την καταξίωση ξεκινάει ανώμαλα. Η πορεία μου για να γίνω σωστός Δαίμονας έχει πολλούς μπελάδες.
Παρεπιπτόντως, υπάρχει κάποιος άλλος που είναι ο αξιωματικός της Προέδρου. Μου το είπε την ημέρα που έμαθα ότι είμαι υπηρέτης.
"Έχω ήδη αξιωματικό. Αλλά δεν είναι εδώ. Είναι αλλού, υπό άλλες διαταγές, δουλεύοντας για εμένα. Αν βρεθεί η ευκαιρία θα σου τον γνωρίσω."
Αυτό είπε. Ποιος είναι αυτός; Ίσως να τον γνωρίσω σύντομα. Ελπίζω να είναι κορίτσι. Οπότε με έκαναν στρατιώτη, αφού είχε περισέψει. Ααα, υπάρχουν πολλές δυσκολίες να ξεπεράσω.
Όταν το σκέφτομαι, ήμουν πραγματικά εντάξει με αυτό; Με σκότωσε ένας Ξεπεσμένος Άγγελος, λόγω της συσκευής Δράκοο-χα, του Ιερού Μηχανισμού. Χρησιμοποίησαν επίσης τα συναισθήματα αγάπης μου. Στη συνέχεια, μετά από αυτό, μετατράπηκα σε Δαίμονα. Με πήρε ένας όμορφος Δαίμονας ο οποίος μου είπε ότι ήμουν "υπηρέτης" της και στη συνέχεια με έκανε να πιστέψω ένα γλυκό όνειρο του να φτιάξω το δικό μου χαρέμι.
Κάθε μέρα ξεθεώνομαι στη δουλειά ως υπηρέτης της Προέδρου. Μοιράζω φυλλάδια και κάνω συμβόλαια. Αλλά η μαγική δύναμη μου είναι χαμηλή, οπότε δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το μαγικό κύκλο για να τηλεμεταφερθώ στο χώρο του πελάτη.
Κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ποτέ πριν. Ο χειρότερος Δαίμονας που υπήρξε ποτέ. Αυτός είμαι. Εισέπνευσα λίγο αέρα. Αν το σκεφτώ, δεν είχα ποτέ οποιαδήποτε ειδικά χαρακτηριστικά, ακόμη και προτού να μετατραπώ σε Δαίμονα. Δοκίμασα πολλά πράγματα για να γίνω δημοφιλής μεταξύ των κοριτσιών, αλλά τελικά, δεν μπορώ να κερδίσω τους πιο όμορφους. Δεν είχα ποτέ κανένα όνειρο πριν μετατραπώ σε Δαίμονα.
Εντάξει, ίσως και είναι καλό που έχω μετατραπεί σε Δαίμονα επειδή έχω ένα όνειρο τώρα. Περιμένε, είναι καλό από μόνο του το να μετατραπείς σε Δαίμονα; Λοιπόν, αν δε με έσωζε η Πρόεδρος τότε, η ζωή μου θα είχε τελειώσει. Έτσι, δεν είχα χρόνο για να απολαύσω τα νιάτα μου. Καλά, είναι κάπως .... διασκεδαστικό.
Περιβάλλομαι από πολλά όμορφα κορίτσια και όλοι είναι ευγενικοί. Τουλάχιστον, για Δαίμονες. Η Ρίας είναι όμορφη.
Η Ακένο είναι εντάξει εφ 'όσον εγώ δεν την τσαντίσεις ...... νομίζω. Η Κονέκο επίσης, δεν είναι πρόβλημα αν φέρομαι κανονικά. Ο Κίμπα με τσαντίζει, αλλά μου μιλάει κανονικά. Είναι πραγματικά καλός, ακόμα κι αν είναι ένας όμορφος άντρας.
Χμμμ, δεν μπορούμε να κρίνουμε τους ανθρώπους από την εμφάνισή τους. Φαίνεται όι η αποψή μου για τους όμορφους τύπους αλλάζει. Τότε θυμήθηκα για την όμορφη ξανθιά αδελφή Άσια.
Ήταν ένα καλό κορίτσι. Εάν μπορούσα να βρω μια κοπέλα ...... Τότε σταμάτησα και σκέπασα το πρόσωπό μου. Περιμένε, μόλις πέρασα από αυτή τη σκληρή ανεκπλήρωτη αγάπη.
Γαμώτο, έπαιξες με τα συναισθήματά μου ..... Yuuma-chan, σε αγάπησα πραγματικά. Να πάρει. Γιατί η ζωή μου πάντα ελέγχονται από κάποιον άλλο; Ίσως έτσι λειτουργεί η ζωή. Πολλά μυστήρια πράγματα συνέβησαν γύρω μου, έτσι έχω την αίσθηση ότι κάποιος άλλος με τράβηξε σ' αυτά.
H αδελφή ....... Ασία. Το άτομο που στέκεται απέναντί μου. Μάλλον δεν θα την συναντήσω ποτέ ξανά. Εμείς απλά έτυχε να είμαστε υπηρέτης του Διαβόλου και υπηρέτης του Θεού. Εμείς απλά συναντηθήκαμε τυχαία. Μάλλον δεν πρέπει ξανασυναντηθούμε, αλλιώς μπορεί να οδηγηθούμε σε μια ατυχή μοίρα. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα κάτι τέλειο. "Αααα, ναι, ναι, είμαι απλώς ένα αδύναμο πιόνι. Δεν έχω καλό, έτσι μπορώ να γίνω ευγενής; Τι λες, Σατανά; Λοιπόν, είναι μάλλον άχρηστη συζήτηση αυτή με τον Σατανά, έτσι κι αλλιώς."
Γέλασα πικρά με τον εαυτό μου. Το έχω αποφασίσει. Έχω ένα στόχο. Αυτό είναι. Πρώτα απ 'όλα, ο στόχος μου είναι να χρησιμοποιήσω το μαγικό κύκλο για να μεταφερθώ. Αυτό θα είναι το πρώτο βήμα μου.
Ναι, όλα ξεκινούν εδώ. Ναι! Έχω πάρει φωτιά. Τέλειωσε η ώρα του κλάματος. Έχω μετατραπεί σε ένα Δαίμονα, και δεν μπορεί να αλλάξει. Θα πρέπει να ζήσω ως Δαίμονας, και θα κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Ακόμα κι αν δεν μπορώ, θα εργαστώ σκληρά για να το πετύχω. Ναι! Μπορώ να το κάνω! Ναι, μπορώ!
2ο μέρος[edit]
Είναι αργά το βράδυ και είμαι με το ποδήλατό μου και κατευθύνομαι προς ένα συγκεκριμένο σπίτι.
Όχι ένα αρχοντικό ή ένα διαμέρισμα, αλλά απλώς ένα συνηθισμένο σπίτι.
Είναι η πρώτη μου φορά, τι να κάνω; Εφόσον ο πελάτης δεν μένει μόνος, δεν θα με δει η οικογένεια του πελάτη; Άλλωστε, πρέπει να επισκεφτώ το σπίτι για να κλείσω συμβόλαιο.
Μου είπαν πριν από αυτό ο απλός άνθρωπος δεν μπορεί να με εντοπίσει, αλλά ισχύει για αυτήν την κατάσταση επισης?
Ανησυχώ αλλά το συνειδητοποιώ όταν πρόκειται να πατήσω το κουδούνι.
Η πόρτα της εισόδου είναι ανοιχτή. ……Σοβαρά, αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή στη μέση της νύχτας.
ΧΤΥΠΟΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
Ξαφνικά ένιωσα άβολα. Τι είναι αυτό? Έχω ένα πολύ άσχημο συναίσθημα.
Αλλά μπαίνω ήδη στο σπίτι. Κοιτάζω μέσα από την είσοδο.
……Ναι, σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. Δεν νιώθω καμία παρουσία άνθρωπου.
Κοιμούνται; Αδύνατο. Τότε δεν θα νιώθα αυτή την ανησυχία.
Βγάζω τα παπούτσια μου στην είσοδο και τα κουβαλάω στο χέρι.
Μπαίνω στο δωμάτιο χωρίς να κάνω ήχο. Είμαι διάβολος, όχι κλέφτης. Σκέφτομαι μια τέτοια δικαιολογία.
Κοιτάζω μέσα στο δωμάτιο από την πόρτα που είναι ελαφρώς ανοιχτή, και τη φωτεινότητα οφείλεται στα κεριά.
"……Χαίρετε. Είμαι ένας ο διάβολος από το σπίτι του Γκρέμορυ… Χμ, είναι ο πελάτης εδώ;»
Ρωτάω ήσυχα, αλλά δεν υπάρχει απάντηση. Οπότε μπαίνω στο δωμάτιο.
Είναι ένα σαλόνι και υπάρχει μια τηλεόραση, ένας καναπές, ένα τραπέζι και άλλα
Φαίνεται σαν ένα συνηθισμένο σαλόνι—. Μετά σταματάω την αναπνοή μου. Τα μάτια μου είναι κολλημένα στον τοίχο.
Ενας τοίχος. Υπάρχει ένα πτώμα καρφωμένο στον τοίχο. Είναι ανάποδα.
……Ενας άνθρωπος. είναι αρσενικό. Είναι το άτομο που μένει εδώ; Μα γιατί……? Το πτώμα έχει κοπεί μοχθηρά. Κάτι που μοιάζει με εντόσθια βγαίνουν από τις πληγές……
«Γκοφ».
Κάνω εμετό τα πράγματα μέσα στο στομάχι μου βγηκαν επί τόπου.
Δεν έκανα εμετό όταν είδα αυτό το τέρας, αλλά το σώμα μου αντέδρασε βλέποντας αυτό πτώμα.
Δεν υπάρχουν φώτα στο διάδρομο. Υπάρχει μια σκάλα που οδηγούσε στο δεύτερο όροφος, αλλά δεν ανάβουν φώτα.
Υπάρχει μόνο ένα δωμάτιο στο τέλος του πρώτου ορόφου με μερικά φώτα αναμμένα, και ένα αχνό φως.
Δεν αντέχω άλλο να κοιτάω αυτό το πτώμα. Το πτώμα στερεώνεται στον τοίχο με βίδες, κάνοντας το σχήμα ενός σταυρού ανάποδα. Υπάρχουν μεγάλες και χοντρές βίδες που βιδώνονται στην παλάμη κάθε χεριού, μέσα στα πόδια, και στη μέση του κορμού του. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Καθόλου φυσιολογικό!
Δεν μπορείς κάποιος να σκοτώνει έναν άνθρωπο με κανονικό μυαλό!
Υπάρχει μια λακκούβα αίματος στο πάτωμα από τις σταγόνες αίματος που πέφτουν στο πτώμα. Υπάρχει εγραφή στον τοίχο.
«Τι είναι αυτό……;»
«Είναι γραμμένο «Τιμωρία για όσους έκαναν κακές πράξεις!». Μόλις δανείστηκα η πρόταση από κάποιον σημαντικό».
Ξαφνικά ακούγεται η φωνή ενός νεαρού άνδρα από πίσω μου.
Όταν γυρίζω, είναι ένας άντρας με άσπρα μαλλιά. Φαίνεται να είναι ο ξένος και μοιάζει σαν να είναι ακόμα έφηβος.
Ντύνεται σαν ιερέας. Βλέποντάς με, ο παπάς κάνει ένα κακό χαμόγελο.
«Χμ χμμ. Λοιπόν, Λοιπόν, δεν εισαι δαιμονας» Φαίνεται να είναι πραγματικά χαρούμενος. Μετά, απο αυτό που μου είπε, μου έρχεται ξανά στο μυαλό μου αυτο που μου ειπε η Προεδρος.
—Μην εμπλακείτε με ανθρώπους της Εκκλησίας. Ειδικά με Εξορκιστές.
Είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας. Μπορούν εύκολα να μας εξαφανίσουν επειδή οι δυνάμεις τους υποστηρίζονται από την ευλογία του Θεού.
Είναι ιερέας, επομένως έχει σχέση με την Εκκλησία. Αυτό είναι κακό…… Ξέρει μάλιστα ότι είμαι Διάβολος, άρα είμαι πάλι στη χειρότερη κατάσταση που υπάρχει; «Είμαι ιερέας~♪ Ένα αγόρι ιερέας~♪ κόβω ανθρώπους που μοιάζουν με διάβολο~ και γελάω Αυτούς~♪ Κόβω το κεφάλι σας Διαβόλους και λαμβάνω το γεύμα μου~♪» Ο παπάς αρχίζει να τραγουδά.
Δεν τον καταλαβαίνω. Τι πρόβλημα εχει αυτός ο τύπος!
«Το όνομά μου είναι Freed Zelzan. Ανήκω σε μια συγκεκριμένη οργάνωση Εξορκισμού. Αχ, Το ότι συστηνόμουν τον εαυτό μου δεν σημαίνει ότι πρέπει. δεν θέλω θυμήσου το όνομά σου στη μνήμη μου, γι' αυτό σε παρακαλώ μην το κάνεις.
Δεν πειράζει, αφού πρόκειται να πεθάνει σύντομα. Θα το βεβαιωθώ. Μπορεί να πονέσει στην αρχή, αλλά αργότερα εσύ θα νιώσεις τόσο καλά που θα κλάψεις.
Τώρα ας ανοίξουμε τη νέα πόρτα. Δεν έχω ξανασυναντήσει κάποιον σαν αυτόν. Τα λόγια του δεν έχουν κανένα νόημα.
Αυτός ο τύπος λοιπόν είναι Εξορκιστής. Είμαι σε μπελάδες τώρα. Αλλά υπάρχει κάτι που θέλω να του πω.
Καταπιά και τον ρώτησα.
«Γεια, εσύ ήσουν; Αυτός που σκότωσε αυτό το άτομο;»
"Ναι ναι. Τον σκότωσα. Διότι~, ήταν ένας τακτικός εγκληματίας που κάλεσε τους Διαβόλους, οπότε έπρεπε να τον σκοτώσω».
Ε-Τι δικαιολογία είναι αυτή!;
«Ε; Είσαι σοκαρισμένος; Δεν τρέχεις; Αυτό είναι περίεργο? Πραγματικά Περίεργο. Εννοώ ότι οι άνθρωποι που κάνουν συμφωνία με τους Διαβόλους είναι αποβράσματα. Αποβράσματα όντως. Δεν μπορείς να το καταλάβεις; Οχι? Είναι έτσι; Λοιπόν είσαι ένα απόβρασμα Διάβολος. Αυτός ο τύπος είναι τρελός! Δεν μπορείς να κάνεις καν μια κανονική συζήτηση μαζί του! Αλλά θα πω αυτό που πρέπει!
«Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να σκοτώσει έναν άλλον άνθρωπο, λοιπόν!; Δεν πρέπει μόνο να σκοτώνεις τους δαίμονες;»
«Χααααα;
Τι στο διάολο είναι αυτό; Ένας απλός δαίμονας σαν εσένα μου κάνει διαλέξεις; Χαχαχα. Θα γελάσω με αυτό.
Πιθανότατα θα μπορούσες να λάβετε μια ανταμοιβή για την ύπαρξη σου σαν αστείος.
Εντάξει τότε, άκου προσεκτικά ρε δαίμονα. Οι δαίμονες χρησιμοποιούν επίσης ανθρώπους»
απληστία για επιβίωση.
Το να βασίζεσαι σε έναν δαίμονα αποδεικνύει ότι δεν είσαι πια άνθρωπος, είναι το τέλος.
Γι' αυτό τον σκότωσα~. Βγάζω τα προς το ζην σκοτώνοντας δαίμονες και αυτούς που είναι συμβεβλημένοι με έναν δαίμονα.
Αυτή είναι η δουλειά μου».
«Ακόμη και οι δαίμονες δεν θα το πήγαιναν τόσο μακριά!»
«Χαα~~;
Για τι πράγμα μιλάς? Οι δαίμονες είναι σκουπίδια. Ξέρεις ότι είναι μια σκατό ύπαρξη;
Ξέρεις ότι αυτό είναι κοινή λογική; δεν το ξέρεις;
Σοβαρά,θα πρέπει να σε σκοτώσω!
Χαχαχαχα.
Είναι φοβερό, έτσι δεν είναι; Είναι το καλύτερο, έτσι δεν είναι;»
Ο ιερέας βγάζει ένα ξίφος που δεν είχε λεπίδα και ένα όπλο.
ΜΠΟΥΜ.
Ένας ήχος δονείται στον αέρα.
Το ξίφος που έχει μόνο λαβή μετατρέπεται σε κάτι σαν σπάθη.
Τι ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ? Μοιάζει με σπάθη από το Gundam.
«Με εκνευρίζεις κάπως, οπότε μπορώ να σε κόψω; Μπορώ να σε πυροβολήσω;
Είναι εντάξει?
Τώρα θα μαχαιρώσω την καρδιά σου με αυτή τη λεπίδα φωτός και θα να ανατινάξω το κεφάλι σου με αυτό το όμορφο όπλο!
Φίλε, θα το κάνω σοβαρά ερωτεύομαι!
ΤΑΧΥΣ!
Ο παπάς ήρθε με ταχύτητα προς το μέρος μου!
Επιτίθεται με το ξιφός του πάνω μου.
Ω σκατά!
Μόλις το απέφυγα, αλλά έντονος πόνος διαπερνά το πόδι μου.
Από το όπλο του ιερέα βγαίνουν καπνοί. με πυροβόλησε;
Αλλά δεν άκουσα πυροβολισμό. Ύστερα ξαφνικά ένιωσα έναν πόνο το πόδι μου.
«Γκουαααα!»
Έπεσα στα γόνατα ενώ πόναγα.
Αυτή τη φορά, με πυροβόλησαν στην αριστερή γάμπα!
Πονάει! Αλλά τον ξέρω αυτόν τον πόνο!
"Πως είναι! Η ειδική σφαίρα φτιαγμένη για τους Εξορκιστές, η σφαίρα του φωτός!
Και δεν βγάζει κανέναν ήχο.
Ο πόνος του φωτός. Ναι, αυτός είναι ο πόνος του φωτός. Για έναν Διάβολο, το φως είναι δηλητηριώδες. Μόλις χτυπηθείς, ο πόνος περνάει σε ολόκληρο σώμα σου.
«Πέθανε, πέθανε, δαίμονα! Γίνετε σκόνη και εξαφανισου! Όλα αυτά είναι για μένα ψυχαγωγία!"
Ο παπάς γελάει τρελά και κοντεύει να με αποτελειώσει.
"Παρακαλώ σταματήστε!"
Στη συνέχεια, υπάρχει μια φωνή μιας γυναίκας με την οποία γνωρίζω.
Ο ιερέας πάγωσε τη στάση του εκεί που ήταν έτοιμος να μου επιτεθεί και κοιτάζει προς την κατεύθυνση από όπου ήρθε η φωνή.
Κι εγώ κοιτάζω προς την ίδια κατεύθυνση.
Το κορίτσι είναι εκεί και την ξέρω.
"Ασία"
Ναι, η ξανθιά αδερφή στέκεται εκεί.
«Λοιπόν, τι είναι βοηθέ μου, Ασία. Τι συνέβη? Τελείωσες το φράγμα;»
"!Οχιιιιι!»
Η Ασία ουρλιάζει αφού είδε το πτώμα που είναι καρφωμένο στον τοίχο.
«Σε ευχαριστώ για την αξιολάτρευτη κραυγή!
Ω ναι, αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπετε ένα πτώμα σαν αυτό, έτσι δεν είναι, Ασία; Μετά κοιτάξει προσεκτικά.
Έχουμε τους ανθρώπους που μαγεύονται από έναν δαίμονες και έτσι πεθαίνουν έτσι».
«……Όχι……»
Στη συνέχεια με κοιτάζει και σοκάρεται όταν με βλέπει.
«……Πατερά Freed……αυτό το άτομο……»
Η Ασία με κοιτάζει κατευθείαν.
Οχι όχι. Αυτό εδώ το σκατό είναι ένας δαίμονας.
Χαχαχα ειναι παρεξήγηση?"
Ο Ise-san είναι ένας……δαίμονας…;
Φαίνεται να είναι σοκαρισμένη όταν ανακάλυψε την αλήθεια και δεν ήξερε τι να πει.
Τι τι?
Παιδιά γνωρίζετε ο ένας τον άλλον;
Ουάου.
Τώρα αυτό είναι μια μεγάλη έκπληξη.
Είναι η απαγορευμένη αγάπη ανάμεσα σε έναν δαίμονα και μια αδελφή; Σοβαρά? Είσαι σοβαρός?
Ο Freed, ο ιερέας, κοιτάζει και την Ασία και εμένα.
……Δεν ήθελα να το μάθει.
Έπρεπε να μείνει έτσι.
Καλύτερα που δεν ήξερε, δεν σχεδίαζα όταν την ξαναβλέπω.
Ήθελα απλώς να με σκέφτεται ως μια ευγενικό μαθητή γυμνασίου που μένει σε αυτή την πόλη.
Φίλε, δεν ξέρω τι να πω.
Τι σάπιο πεπρωμένο.
Τα μάτια της Ασίας με κάνουν νιώθω άσχημα.
Συγγνώμη.
Λυπάμαι που είμαι δαίμονας.
«Αχαχα!
Διάβολοι και άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να συνυπάρξουν!
Ειδικά οι άνθρωποι από την Εκκλησία και οι δαίμονες είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί!
Επίσης, είμαστε μια ομάδα από αιρετικούς που ξέχασε ο Θεός.
Η Asia και εγώ είμαστε άνθρωποι που δεν μπορούμε επιβιώσουμε χωρίς την υποστήριξη του έκπτωτου αγγέλου μας.
Έκπτωτος άγγελος?
Τι εννοεί αυτός? Οι ιερείς και οι καλόγριες δεν εργάζονται για τον Θεό;
Λοιπόν τώρα, αφήνοντας αυτό κατά μέρος, πρέπει να σκοτώσω αυτό το σκουπίδι εδώ, διαφορετικά δεν θα μπορώ τελειώσω τη δουλειά μου, οπότε έρχομαι. Είσαι έτοιμος?
Ο ιερέας σπρώχνει ξανά το σπαθί του προς το μέρος μου.
Αν με μαχαιρώσει στο στήθος μου, θα σκοτωθώ…… Ακόμα κι αν επιζήσω, θα καταλήξω σαν τον πελάτης που είναι καρφωμένος στον τοίχο.
Το αίσθημα φόβου ελέγχει το σώμα μου όταν το σκέφτομαι. Αυτό είναι κακό. Αυτή η κατάσταση είναι πολύ άσχημη!
Θα σκοτωθώ χωρίς να μπορώ να κουνήσω το σώμα μου!
Ενώ το σκεφτόμουν, η ξανθιά αδελφή περπατά ανάμεσα στον ιερέα και σε εμένα.
Στάθηκε μπροστά μου με τα χέρια ανοιχτά σαν να με προστατεύει.
Ο ιερέας ρίχνει μια αυστηρή ματιά όταν το βλέπει αυτό.
«……Χει. Είσαι σοβαρή? Ασία, ξέρεις τι κανεις?
"Πατέρα Freed, σε ικετεύω. Συγχωρήστε αυτό το άτομο. Παρακαλώ αφήστε τον."
Έμεινα άφωνος όταν την άκουσα.
Η Ασία? Με προστατεύει;
«Δεν αντέχω άλλο…… Δεν μπορείς να σκοτώνεις ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή γοητεύονται από έναν δαίμονα και επίσης δεν μπορείς να σκοτώνεις δαίμονες. Είναι λάθος!
«Χααααααααααααααααααα!
Μη λες μαλακίες, σκύλα! Μάθε το και εσύ.
Οι δαίμονες είναι σκουπίδια για την Εκκλησία! Σοβαρά, κάτι δεν πάει καλά με το μυαλό σου!?
Ο Freed έχει τώρα μια αγωνιώδη έκφραση.
«Υπάρχουν καλοί άνθρωποι, ακόμα και ανάμεσα σε δαίμονες!»
«Δεν υπάρχουν, ειλικρινά!»
«Αυτό νόμιζα μέχρι πρόσφατα…
Αλλά ο Ise-san είναι καλός άνθρωπος.
Αυτό το γεγονός δεν αλλάζει ακόμα και όταν έμαθα ότι είναι δαίμονας! να σκοτώνεις κάποιον είναι ασυγχώρητο!
Αυτού του είδους η πράξεις!
Ο Θεός δεν θα τις επιτρέψει!
Είδε το πτώμα και ανακάλυψε ότι είμαι δαίμονας, θα έπρεπε να είναι σοκαρισμένη.
Αλλά η Asia δεν υποχωρεί για να πει τα πιστεύω της στον ιερέα.
Τι ισχυρή θέληση.
Αυτό το κορίτσι είναι καταπληκτικό.
ΜΠΑΚΗ!
«Κιάα!»
Ο μπάσταρδος ιερέας χτύπησε την Ασία με το πλαϊνό του όπλο του.
Η Ασία έπεσε στο έδαφος.
«Ασία!»
Πήγα στην Ασία που χτύπησε.
……Υπάρχει ένα σημάδι μελανιάς στο πρόσωπό της. Αυτό το κάθαρμα την χτύπησε πραγματικά.
«……Η εκπωτος αγγελος μου είπε πολύ έντονα ότι δεν μπορώ να σε σκοτώσω.
Αλλά τσαντίζομαι λίγο.
Αφού δεν μπορώ να σε σκοτώσω, μπορώ να σε βιάσω ή κάτι άλλο?
Αν δεν το κάνω, δεν θα μπορέσω να γιατρέψω την καρδιά μου.
Αλλά πριν από αυτό, πρεπει να σκοτώσω τα σκουπίδι εκεί πέρα.
Ο ιερέας μου δείχνει πάλι τη λεπίδα του φωτός.
……Δεν μπορώ να σκάσω αφήνοντας την Ασία εδώ.
Δεν μπορώ να την αφήσω εδώ με αυτόν που μόλις μίλησε για τρομακτικά πράγματα!
Αν το σκάσω, τότε θα είναι με την Ασία.
Πρέπει λοιπόν να παλέψω……
Μπορώ να πολεμήσω χρησιμοποιώντας το Sacred Gear μου;
Παρόλο που δεν ξέρω την επίδρασή του;
Είμαι επίσης το πιο αδύναμο κομμάτι [Πιόνι].
Έχω ελάχιστες πιθανότητες να κερδίσω.
Αλλα πρεπει……
Δεν μπορώ να αφήσω ένα κορίτσι που μόλις με υπερασπίστηκε, έτσι!
Έκανα μια μαχητική στάση μπροστά στον ιερέα.
Ο ιερέας σφυρίζει και φαίνεται πολύ χαρούμενος.
«Ε; Ε;
Σοβαρά? Σοβαρά?
Θα με πολεμήσεις;
Θα πεθάνεις?
Θα πεθάνεις με πολύ πόνο;
Δεν έχω σκοπό να σε σκοτώσω ανώδυνα, εντάξει;
Τώρα. Ας δούμε αν μπορώ να σε κάνω κιμάς!
Μιλάει πάλι για κάτι ανατριχιαστικό.
Αλλά δεν μπορώ να συμπεριφέρομαι αξιολύπητα μπροστά στην Ασία!
Ο ιερέας πηδά ψηλά, — τότε το πάτωμα λάμπει σε μπλε και άσπρο χρώμα.
"Τι είναι αυτό?"
Ο ιερέας γίνεται καχύποπτος όταν το πάτωμα λάμπει. Το μπλε φως αρχίζει να σχηματίζεται ένα σχήμα.
Είναι ένας μαγικός κύκλος.
Και τον έχω ξαναδεί αυτόν.
Ο μαγικός κύκλος του ομάδα Gremory! Είναι αυτό……!
ΛΑΜΨΗ!
Ο μαγικός κύκλος που εμφανίστηκε στο πάτωμα λάμπει.
Μετά οι άνθρωποι που ξέρω εμφανίζονται από αυτόν.
Δηλαδή, δαίμονες.
«Hyoudou, ήρθαμε να σε σώσουμε».
Ο Κίμπα μου χαμογελάει.
«Άρα αρά. Αυτό είναι απαίσιο.”
"……Εξορκιστής."
Akeno και Koneko!
Ναι σύντροφοι μου.
Ήρθαν να με σώσουν!
Είμαι τόσο συγκινημένος που μου έρχεται να κλάψω! Κάτι τέτοιο στην πραγματικότητα συμβαίνει!?
Ορίστε ένα δώρο για την ομάδα δαιμόνων!
Ο ιερέας αρχίζει να κόβει με το σπαθί του.
Ο ήχος του μετάλλου αντηχεί στο δωμάτιο.
Ο Kiba μπλοκάρει τον ιερέα επιθέσεις με το σπαθί του.
Συγγνώμη.
Είναι ένας από εμάς!
Δεν μπορούμε να σε αφήσουμε να τον ακουμπήσεις!».
Ωχ Ώχ!
Κιαλος δαίμονας που ανησυχεί για τον σύντροφό του;
Τι είστε παιδιά? οι Devil Rangers;
Αυτό είναι ωραίο.
Μπορώ να νιώσω τη ζέστη.
Αρχίζω να ανάβω!
Πώς είναι λοιπόν;
Είσαι αυτός που το κολλάει και είναι αυτός αυτός που λυγίζει;
Είστε λοιπόν παιδιά σε τέτοιου είδους σχέση;
Ανταλλάσσουν ξίφη, αλλά ο παπάς γίνεται αλαζονικός και κολλάει στα δικά του βγάζοντας τη γλώσσα κουνώντας την και το κεφάλι του.
Αυτός ο τύπος μας κοιτάζει εντελώς από ψηλά!
Ακόμα και ο Kiba έχει μια έκφραση αγωνίας.
Ναι, αυτός ο τύπος είναι σίγουρα αηδιαστικός.
«……Τι χυδαίο στόμα. Είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι είσαι ιερέας…… Ω, γι' αυτό είσαι «αδέσποτος εξορκιστής», σωστά;»
"Ναι ναι!
Είμαι χυδαίος!
Συγνώμη για αυτό!
Κι αυτό γιατί ξέφυγα!
Εγώ Εκδιώχθηκα!
Γι' αυτό, Γράφω το Βατικανό!
Είμαι εντάξει όσο καταφέρνω να κόβω τους δαίμονες όποτε μου αρέσει!
Και οι δύο ανταλλάσσουν ακόμα τα ξίφη τους.
Ο Kiba έχει μια ήρεμη έκφραση, αλλά τα μάτια του έχουν ήδη αιχμαλωτίσει τον εχθρό του.
Το αγόρι ιερέας, ο Φριντ, εξακολουθεί να γελάει και να απολαμβάνει τον αγώνα.
Είσαι ο τύπος που είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσεις.
Κάποιος που ζει σκοτώνοντας δαίμονες……αυτός που προκαλεί το μεγαλύτερο κακό σε μας.
«Χααααα!?
Ξέρεις, δεν θέλω να μου πει ένας δαίμονας;
Προσπαθώ να ζήσω τώρα όπως και οι άλλοι άνθρωποι!
Δεν είμαι σε θέση τα παράσιτα όπως εσύ να μου μίλανε!
«Ακόμη και οι δαίμονες έχουν κανόνες».
Η Akeno-san χαμογελάει, αλλά τα μάτια της είναι σοβαρά.
Δείχνει σημάδι θέλησης για μάχη και εχθρότητας προς τον Φριντ.
"Ομορφη.
Μου αρέσουν αυτά τα παθιασμένα μάτια.
Είσαι ο καλύτερη.
Μπορώ να νιώσω το δική σου παρόρμηση να θέλει να με σκοτώσει.
Ειναι αγαπη?
Όχι.
Νομίζω ότι πρόκειται για πρόθεση δολοφονίας!
Υπέροχα!
Αυτό είναι υπέροχο!
Μου αρέσει το συναίσθημα της πρόθεσης να με σκοτώσεις.
«Τότε χασου».
Το πρόσωπο που εμφανίζεται στο πλευρό μου είναι το κατακόκκινο κορίτσι, — Ριας!
«Ise, λυπάμαι.
Δεν περίμενα ποτέ ότι ένας Αδέσποτος Εξορκιστής θα επισκεπτόταν αυτόν τον πελάτη στο σπίτι του.
Η Προεδρος, που μου ζητάει συγγνώμη, βλέποντας με τα μάτια τις πληγές μου.
«……Ise. Πληγώθηκες;»
«Α, συγγνώμη…… με πυροβόλησαν……»
Προσπαθοντας να την ξεγελάσω γελώντας.
Α, φαίνεται ότι θα μου φωνάξει μετά.
Συγγνώμη που είμαι αδύναμος, πρόεδρε.
Αλλά η Προεδρος δεν μου είπε τίποτα και δίνει μια ψυχρή έκφραση στον παπάς.
«Φαίνεται ότι φρόντισες τον χαριτωμένο μου υπηρέτη;»
Η φωνή της είναι χαμηλή και ακούγονταν τρομακτική.
Πω πω, ο Πρόεδρος τσαντίστηκε. Είμαι ο λόγος;
"Ναι ναι.
Έχω παίξει με αυτόν.
Σχεδίαζα να κόψω το σώμα του, αλλά με διέκοψαν και τελείωσε σαν όνειρο».
ΚΑΛΟ!
Ένα τμήμα των επίπλων πίσω από τον ιερέα εκτοξεύτηκε μακριά.
Είναι η Πρόεδρος. Η Πρόεδρος εκτόξευσε μια μπάλα δαιμονικής δύναμης.
«Φροντίζω να μην συγχωρώ ποτέ αυτούς που βλάπτουν τους υπηρέτες μου, ειδικά δεν μπορώ συγχώρεσω εναν άνθρωπο όπως εσύ που βλάπτεις τα προσωπικά μου υπάρχοντα».
Η έντασή της κάνει την ατμόσφαιρα να παγώνει.
Η δολοφονική της πρόθεση περιτριγιριζει το δωμάτιο.
Υπάρχει κάτι που μοιάζει κύματα δαιμονικής δύναμης που περιβάλλουν την Πρόεδρος.
Πρόεδρε, φαίνεται να έρχονται έκπτωτοι άγγελοι και κατευθύνονται σε αυτό το σπίτι. Σε αυτό θα είμαστε σε μειονεκτική θέση».
Φαίνεται ότι ο Akeno εντόπισε κάτι και μας ενημερώνει.
Έκπτωτοι Άγγελοι;
Αυτοί οι τύποι με τα μαύρα φτερά;
Ο Πρόεδρος ρίχνει άλλο ένα βλέμμα στον ιερέα.
«……Akeno, θα επιστρέψουμε στα κεντρικά μας γραφεία μόλις ανακτήσουμε τον Ise.
Προετοιμάζω για τηλεμεταφορά.
"Ναί."
Η Akeno αρχίζει να κάνει ένα ξόρκι μόλις η Προεδρος την παροτρύνει.
Τηλεμεταφορά;
Ξεφεύγουμε;
Στη συνέχεια κοιτάζω την Ασία.
Πρόεδρε!
Πρέπει να την πάρουμε και αυτήν!».
Το λέω στην Πρόεδρο.
"Είναι αδύνατο.
Μόνο οι δαίμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν τον μαγικό κύκλο για μεταφορά.
Επίσης, αυτό ο μαγικός κύκλος μπορεί να τηλεμεταφέρει μόνο εμένα και τους υπηρέτες μου».
Ο-Όχι……
Τα μάτια μου και τα μάτια της Ασίας συναντήθηκαν.
Απλώς μου χαμογελουσε.
"Ασία!"
«Ise, ας βρεθούμε ξανά».
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που ανταλλάξαμε σε αυτό το μέρος.
Την επόμενη στιγμή, η Akeno τελειώνει το ξόρκι και ο μαγικός κύκλος στο πάτωμα αρχίζει να λάμπει ξανά μπλε.
«Σιγά μην σας αφήσω να ξεφύγετε!»
Ο ιερέας ήρθε να μας τσακίσει, αλλά η Koneko πέταξε τον καναπέ πάνω του.
Τη στιγμή που ο ιερέας αποκρούει τον καναπέ με το σπαθί του, είχαμε ήδη τηλεμεταφέρθει στην αίθουσα του κλαμπ.
Δεν έχω το χρόνο να σκεφτώ την εντύπωση της πρώτης μου τηλεμεταφοράς μέσα από τον μαγικό κύκλο, και θυμάμαι μόνο το χαμόγελο που μου χάρισε τελευταία η Ασία.
3ο μέρος[edit]
«Υπάρχουν δύο τύποι Εξορκιστών».
Ακούω την εξήγηση της Προέδρου ενώ θεραπεύει τα πόδια μου.
«Οι πρώτοι είναι οι Εξορκιστές που λαμβάνουν την ευλογία από τον Θεό να εκτελούν εξορκισμούς στο όνομα της δικαιοσύνης.
Αυτή η ομάδα των Εξορκιστών δανείζεται τη δύναμή τους από τον Θεό και τους αγγέλους για την εξάλειψη των δαιμόνων. Και υπάρχει άλλοι.
«Οι Περιπλανώμενοι Εξορκιστές».
"Περιπλανώμενοι?"
Η Πρόεδρος γνέφει στην ερώτησή μου.
Πάλι με εκείνον το Περιπλανώμενο.
«Ο εξορκισμός είναι μια ιερή τελετή που τελείται στο όνομα του Θεού.
Αλλά μερικές φορές, υπάρχουν Εξορκιστές που αρχίζουν να απολαμβάνουν την πράξη της δολοφονίας των δαιμόνων.
Είναι όντα που την έχουν βρει το να σκοτώνουν δαίμονες ως χαρά και να έχει νόημα η ζωή τους.
Έτσι διώχνονται από την Εκκλησία χωρίς εξαίρεση ή παίρνουν διαγράφη επειδή κρίθηκαν ένοχοι».
«Διαγράφη… έτσι τους σκοτώνουν».
«Αλλά υπάρχουν και αυτοί που επιβιώνουν.
Τι πιστεύετε ότι συμβαίνει με αυτους τους Εξορκιστές;
Είναι απλό. Πηγαίνουν στους έκπτωτους αγγελους.
«Οι έκπτωτοι άγγελοι είναι αυτοί με μαύρα φτερά, σωστά;»
Ναί.
Παρόλο που οι έκπτωτοι άγγελοι είναι όντα που εκδιώχθηκαν από το παράδεισο, έχουν ακόμα τη δύναμη του φωτός, — τη δύναμη να εξαλείφουν τους δαίμονες.
Οι έκπτωτοι άγγελοι έχασαν επίσης πολλούς από τους συντρόφους τους και τους άνδρες τους στο προηγούμενος πόλεμος.
Γι' αυτό άρχισαν να μαζεύουν υπηρέτες, όπως κι εμείς.
Κατάλαβα την κατάσταση μόλις μου είπε τόσα πολλά.
«Έτσι οι έκπτωτοι άγγελοι που την βρίσκουν να ενοχλούν τους δαίμονες και οι Εξορκιστές που θέλουν να σκοτώνουν δαίμονες έχουν τον ίδιο στόχο, σωστά;»
Ναί.
Γι' αυτό ονομάζονται «Περιπλανώμενοι Εξορκιστές».
Οι επικίνδυνοι εξορκιστές που εθίστηκαν στο κυνήγι των δαιμόνων άρχισαν να επιτίθενται στους δαίμονες και στους άνθρωπους με συνδέονται με δαίμονες δανειζόμενοι δυνάμεις από τους έκπτωτους Άγγελους.
Ο παπάς από παλιά είναι ακριβώς αυτό. Είναι ένας «Περιπλανώμενος εξορκιστής» που ανήκει σε οργάνωση με την υποστήριξη των εκπτωτων Αγγέλων.
Αυτοί δεν είναι σωστοί Εξορκιστές, αλλά εξακολουθούν να είναι επικίνδυνοι όπως οι άλλοι.
Οχι, δεδομένου ότι δεν έχουν περιορισμούς σε αυτά, είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστούν από τους πραγματικούς Εξορκιστές.
Δεν είναι έξυπνο να τους αντιμετωπίσεις.
Ετσι λοιπόν η Εκκλησία πήγε πριν δεν ανήκει στον Θεό αλλά στους έκπτωτους Αγγέλους».
……Ήξερα ότι ήταν απειλή.
Κατάλαβα πόσο επικίνδυνοι είναι όταν πάλευα με αυτόν τον ιερέα.
Ηταν πραγματικά κακός. Σκέφτοταν μόνο να πολεμήσει και χαιρόταν να σκοτώνει Δαίμονες.
Είναι επικίνδυνο να εμπλακείτε με την ομάδα τους.
Το ξέρω αυτό. Πραγματικά το ξερω.
Αλλά. Αλλά!
Οπότε πρέπει να το πω στην Πρόεδρο.
«Πρόεδρε, πρέπει να σώσω αυτό το κορίτσι, την Ασία!»
"Είναι αδύνατον. Πώς θα τους πολεμήσεις;
Είσαι δαιμονας. Και αυτή είναι μια υπηρέτης των εκπτωτων Αγγέλων. Είναι δύο είδη που δεν μπορούν να συνυπάρχουν. Σώζοντάς την σημαίνει να κάνεις τους έκπτωτους Άγγελους εχθρούς σου.
……Αν συμβεί αυτό, εμείς θα έπρεπε επίσης να πολεμήσουμε.
«……………»
Δεν μπορούσα να της απαντήσω τίποτα.
Θα δημιουργήσω μπελάδες στην Πρόεδρο και στους άλλους λόγω του εγωισμού μου.
Σύγκρινα την Ασία με την Πρόεδρο και τους άλλους.
Αλλά δεν μπορώ να βρω την απάντηση. Ποιο είναι πιο σημαντικό;
Αυτό……αυτό θα είναι……
Συνειδητοποίησα πόσο μικρός άνθρωπος είμαι, γιατί δεν μπορώ να βρω τη σωστή απάντηση.
Δεν μπορώ να σώσω ούτε ένα κορίτσι.
Είμαι πολύ αδύναμος.
4ο μέρος[edit]
Μεσημέρι.
Έχω παραλείψει το σχολείο σήμερα και αυτή τη στιγμή κάθομαι σε ένα παγκάκι σε μια παιδική χαρά.
Οι πληγές που έλαβα από τον ιερέα στο πόδι μου χθες δεν έχουν θεραπεύτει πλήρως.
Σύμφωνα με την Πρόεδρο, Ο Έκπτωτος Άγγελος που έδωσε τη δύναμή του σε εκείνον τον ιερέα πρέπει να έχει μια πυκνή δύναμη φωτός», οπότε φαίνεται ότι θα είναι ενοχλητικοί για εμάς τους δαίμονες αφού το φως είναι δηλητηριώδες για εμάς.
Με το πόδι μου ετσι, δεν μπορώ να κάνω τη δουλειά των δαιμόνων για λίγο, οπότε μου είπαν να κάνω ενα διάλειμμα.
Η Προεδρος μάλλον έχει ήδη μιλήσει με τον δάσκαλο, οπότε πρέπει να είναι καλά. Αυτό είναι γιατί η Πρόεδρος ελέγχει το σχολείο από τις σκιές.
GUU~
Το στομάχι μου γουργουρίζει.
Τώρα που το σκέφτομαι, δεν έχω φάει τίποτα από πρωί.
Σκεφτόμουν την Ασία και την καριέρα μου ως δαίμονας όλη την ώρα.
Πώς μπορώ να σώσω την Ασία;
Πριν από αυτό, αρέσει στην Ασία η τρέχουσα κατάστασή της;
Αυτό, δεν το ξέρω.
Αλλά έχω κάνει τη δική μου υπόθεση ότι δεν θα της αρέσει να δουλεύει στο ίδιο μέρος με έναν ψυχοπαπά που θα τη χτυπάει.
Εμμ.
Αν κάνω πράγματα μόνος μου, θα δημιουργήσω πολλά προβλήματα στην Πρόεδρο και στους υπόλοιπους.
……Θέλω να γίνω πιο δυνατός.
Αυτό είναι το μόνο πράγμα στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή.
Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε μόνοι αν είστε δυνατοί. Στο δικό μου σύντομη ζωή ως Δαίμονας, αυτό είναι το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρος.
Φαίνεται ότι πρέπει να είμαι πιο δυνατός για να πετύχω το όνειρό μου.
Από τότε,που έμαθα πώς να χρησιμοποιήσω Sacred Gear μου εμφανίζεται όποτε θέλω.
Αλλά επειδή δεν ξέρω πώς να το χρησιμοποιήσω, είναι κρίμα.
Αλλά ίσως στηρίζομαι στο Sacred Gear με κάνει αδύναμο.
Εντάξει. Μόλις επουλωθούν οι πληγές μου, θα αρχίσω να χτίζω μυς!
Θα ρωτήσει επίσης την Πρόεδρο και την Akeno πώς να χρησιμοποιήσουν τις δαιμονικές δυνάμεις.
……Δεν είμαι χαρούμενος, αλλά μπορεί να ζητήσω από τον Kiba να με διδάξει πώς να χρησιμοποιώ το σπαθί.
Τέλος πάντων, τώρα έχω τα σχέδιά μου.
Θα γίνω πιο δυνατός από αυτόν τον σκατό ιερέα.
Όχι, πρέπει να είμαι δυνατός αρκετά για να ξεφύγω μόνος μου από τον έκπτωτο άγγελο.
Είμαι Πιόνι, αλλά μπορώ να το κάνω αρκεί να δουλέψω σκληρά.
Θέλω να το πιστεύω αυτό.
Ναι, αφού έχω νέο σχέδιο, θα αγοράσω μεσημεριανό κάπου και θα πάω σπίτι!
Όταν σηκώθηκα από τον πάγκο, ενα χρυσό χρώμα φαίνεται στα μάτια μου.
Όταν κοιτάζω προσεκτικά, υπάρχει ένα ξανθό κορίτσι που γνωρίζω.
Με παρατηρεί κι αυτή. Και οι δύο είμαστε συγκλονισμένοι από αυτή τη συνάντηση.
“……Asia?”
“……Ise?”
5ο μέρος[edit]
Εεεεε!
Είναι ένα περίεργο θέαμα.
Μια αδελφή να μπερδεύεται μπροστά στο ταμείο.
«-Τι θα θέλατε να παραγγείλετε……;»
Ακόμη και ο εργαζόμενος δεν ξέρει πώς να χειριστεί αυτήν την κατάσταση.
Η ώρα του μεσημεριανού γεύματος και πήγα με την Ασία σε ένα εστιατόριο γρήγορου φαγητού.
Φαίνεται ότι η Ασία δεν είχε έρθει ποτέ ξανά σε αυτό το είδος φαγητού, οπότε δυσκολεύεται να επιλέξει το γεύμα της.
Πρόσφερα τη βοήθειά μου, αλλά μου είπε περήφανα: «Είμαι μια χαρά, θα τα καταφέρω κάπως», έτσι την παρακολουθούσα όλη την ώρα……
Σκεπτόμενος προσεκτικά, δεν μπορείς να μιλήσει ιαπωνικά.
Βλέποντας την ευκαιρία, τη βοηθάω.
Συγνώμη. Θέλω την ίδια παραγγελία με εμένα.
Εντάξει.
Ο υπάλληλος παίρνει την παραγγελία.
Η Ασία από την άλλη είναι σοκαρισμένη.
Ντρέπομαι. Δεν μπορώ να αγοράσω ούτε ένα χάμπουργκερ μόνη μου……
«Λοιπόν, πρώτα πρέπει να συνηθίσεις τα Ιαπωνικά».
Κατευθυνόμασταν προς το άδειο τραπέζι μόλις πήραμε τα παραγγελία μας, ενώ εγώ ενθαρρύνω την Ασία που νιώθει πεσμένη.
Ενώ κινούμαστε μέσα στο εστιατόριο, οι περισσότεροι άνδρες πελάτες κοιτάζουν την Ασία.
Είναι επειδή είναι καλόγρια, αλλά και επειδή είναι πραγματικά χαριτωμένη.
Λοιπόν, οποιοσδήποτε τύπος θα την χάζευε αν την είχε δει.
Καθίσαμε ο ένας απέναντι στον άλλον, αλλά η Ασία κοιτάζει πολύ καλά χάμπουργκερ και δεν το τρώει.
Μάλλον, ξέρει πώς να το φάει;
Ουάου, τι περίεργη εξέλιξη.
«Πριγκίπισσα, μπορείς να το φας αυτό βγάζοντας το περιτύλιγμα έτσι».
Της έδειξα πώς να το κάνει χαμογελώντας.
«Υπάρχει πραγματικά τρόπος να τρως έτσι!;
Καταπληκτικό!»
……Τι αντίδραση. Είσαι πολύ χαριτωμένη, Ασία.
«Της πατάτες έτσι τις τρώνε».
"Ω θεέ μου!"
Η Ασία με κοιτάζει να τρώω τις πατάτες με πολύ έντονα μάτια.
«Όχι όχι, τρως κι εσύ, Ασία».
«Ναι-Ναι».
Παίρνει μια μικρή μπουκιά από το burger.
Αρχίζει να το τρώει.
“D-Delicious! Αυτό το burger είναι πολύ νόστιμο!»
Αυτό το κορίτσι το λέει ενώ τα μάτια της λάμπουν. Τι τρώει συνήθως;
«Δεν έφαγες ποτέ burger πριν;
Οχι. Το έχω δει συχνά στην τηλεόραση, αλλά είναι η πρώτη μου φορά που το τρώω. Είναι νόστιμο!
«Ω. Τι τρώτε λοιπόν συνήθως;»
«Κυρίως ψωμί και σούπα. Τρώω επίσης λαχανικά και ζυμαρικά».
Τόσο απλό φαγητό.
Είναι η Εκκλησία έτσι;
"Είναι έτσι, φάτε το προσεκτικά για να θυμάσε τη γεύση."
"Ναί. Θα το φάω με χαρά».
Η Ασία αρχίζει να το τρώει.
Αλλά γιατί ήταν σε εκείνο το πάρκο;
Είπε ότι έχει ελεύθερο χρόνο, αλλά φαίνεται σαν να τρέχε μακριά.
Όταν με είδε, φάνηκε ανακουφισμένη.
Ήθελα να τη ρωτήσω, αλλά αυτή μπορεί να ήταν μια άστοχη ερώτηση.
Πιθανώς πρέπει να περιμένω μέχρι να νιώσει άνετα να μου το πει η ίδια.
Θα τη βοηθήσω ανά πάσα στιγμή.
Υπάρχει και το θέμα της Προέδρου και των άλλων.
Αλλά δεν μπορώ να της το πω αυτό.
Είναι τόσο εκνευριστικό.
Λοιπόν, αφού απολαμβάνει τρωγοντας το χάμπουργκερ της, αισθάνομαι άσχημα και της λέω.
Ναι, αυτό είναι. Μόνο για σήμερα, θα ξεχάσουμε τα πάντα.
Αυτή ήταν η απάντηση που πήρα.
"Ασία."
«Ναι-Ναι».
«Να πάμε και θα διασκεδάσουμε τώρα».
«Ε;»
«Πάμε στο κέντρο παιχνιδιού».
«Ο θρυλικός ταχύτερος οδηγός στην κατηφόρα, Ise!»
Μπουοοομ!
Βάζω το πόδι μου στο γκάζι και αλλάζω γρήγορα ταχύτητα!
Μετά πέρασα και τα δύο αυτοκίνητα!
Γρήγορα! Είσαι τόσο γρήγορος Ise-san!
Fufufu, με παρακολουθείς Ασία; Τώρα ερωτεύσου την οδήγησή μου!
Ακριβώς έτσι, έπαιζα ένα παιχνίδι αγώνων στο κέντρο παιχνιδιών.
Παρόλο που μοιάζω έτσι, δεν μπήκα σε κανένα σχολικό κλαμπ πριν γίνω μέλος της Λέσχη αποκρυφιστικής έρευνας.
Οι τρεις μας, ο Motohama, ο Matsuda και εγω έχουμε δοκιμάσει όλα τα παιχνίδια στο κέντρο παιχνιδιών.
Αγωνιστικό παιχνίδι ή όχι, μπορώ να νικήσω οποιοδήποτε παιχνίδι!
[ΝΙΚΗ!]
Το σημάδι που δείχνει τη νίκη μου εμφανίζεται στην οθόνη μου.
Ναι, φαίνεται ότι έκανα νέο ρεκόρ και πάλι…… Κάπως έτσι, περηφανεύομαι για τον εαυτό μου.
Μετά έχασα από τα μάτια μου την Ασία. Όταν κοίταξα, στέκεται μπροστά στον γερανό παιχνίδι.
"Τι είναι?"
«Χάου! O-Όχι…… Εγώ-Δεν είναι τίποτα.»
Όταν τη ρωτάω, προσπαθεί να το κρύψει.
«Υπάρχει κάτι που θέλεις;»
Όταν κοιτάζω μέσα στο παιχνίδι του γερανού, υπάρχει μια κούκλα "Raichu" μέσα του.
Μια χαριτωμένη μασκότ βασισμένη σε ένα ποντίκι.
Αν θυμάμαι καλά αυτός ο χαρακτήρας κατάγετε από την Ιαπωνία, αλλά είναι δημοφιλές σε όλο τον κόσμο.
Γι' αυτό το γνώριζε και η Ασία.
«Άσια, σου αρέσει ο Raichu;»
«Ε; Ο-Όχι, δ-δηλαδή……”
Το πρόσωπο της Ασίας κοκκινίζει και κουνάει το κεφάλι της ντροπαλά.
"Εντάξει. Θα σου το πάρω!»
«Ε; Μ-Μα……!»
«Δεν πειράζει, θα το πάρω».
Πράξε όσο προλαβαίνεις. Έβαλα αμέσως το κέρμα και ξεκίνησα τον έλεγχο του γερανού.
Παρόλο που μοιάζω έτσι, είμαι αρκετά καλός στα παιχνίδια με γερανούς, ξέρετε;
Λοιπόν, αυτό σκέφτηκα, αλλά δυσκολεύτηκα να το αποκτήσω.
Στην πρώτη μου προσπάθεια έριξα την κούκλα σε μια καλή τοποθεσία και στη δεύτερη προσπάθεια μου έχασα τελείως.
Στην τρίτη και τέταρτη προσπάθεια μου το έχασα επίσης, αλλά όταν η Ασία ανησύχησε στην πέμπτη μου προσπάθεια, τελικά τα κατάφερα!
"Ναι!"
Έκανα μια πόζα νίκης και πήρα τον Raichu το οποίο μόλις έβγαλε έξω.
Τον έδωσα στην Ασία.
«Ορίστε, Ασία».
Η Ασία έγινε τόσο χαρούμενη και κράτησε την κούκλα στο στήθος της.
«Ευχαριστώ πολύ, Ise. Θα φροντίζω αυτή την κούκλα».
«Αν μια κούκλα σαν κι αυτή σε κάνει χαρούμενη, τότε θα σε πάρω κι άλλες ξανά."
Αυτό της είπα, αλλά κούνησε το κεφάλι της.
«Όχι, αυτό το Raichu που μου έδωσες αντιπροσωπεύει την υπέροχη μέρα που γνώρισα εσένα.
Επειδή σήμερα είναι η μέρα που σε γνώρισα, θα φροντίσω καλά αυτή την κούκλα.
……Τα λόγια της με κάνουν ντροπαλό.
Αλλά, όταν το λέει αυτό το κορίτσι, στην πραγματικότητα φαίνεται φυσικό.
Καλά δεν πειράζει!
Εντάξει! Δεν ξεκινήσαμε ακόμα! Ασία, θα παίζουμε όλη μέρα σήμερα!
Ακολούθησέ με!
«Ν-Ναι!»
Πήρα το χέρι της Ασίας και πήγαμε περα στο κέντρο των παιχνιδιών.
6ο μέρος[edit]
«Α, παίξαμε πολύ σήμερα».
«Ναι……Είμαι λίγο κουρασμένη……»
Περπατάμε στο δρόμο γελώντας.
Είναι ήδη απόγευμα.
Χαχαχα, παρέλειψα το σχολείο σήμερα και διασκέδασα μέχρι το σούρουπο.
Κατέληξα να είμαι κουρασμένος. Και η Ασία και εγώ.
Ήταν διασκεδαστικό να βλέπω την αντίδραση της Ασίας όταν πήγαμε στο κέντρο παιχνιδιών και στα άλλα καταστήματα.
Μάλλον, το σχέδιο γνωριμιών που είχα φτιάξει για τη Yuuma-chan έχει αποδειχθεί να είναι καλής χρήσης.
Πραγματικά δεν μπορείς να ξέρεις τι θα σου συμβεί στη ζωή αφού εγώ ποτέ δεν περίμενα να μου γίνει χρήσιμο.
«Ω.»
Παραλίγο να σκοντάψω λόγω της άβολης αίσθησης στο πόδι μου.
"Ωχ."
Μετά ένιωσα και λίγο πόνο.
Είναι η πληγή από χθες. Το μέρος όπου με πυροβόλησε ο ιερέας με πονάει ακόμα.
Φαίνεται ότι η μέρα που θα θεραπευτεί είναι πολύ μακριά από τώρα.
«……Ise, είσαι τραυματισμένος; Είναι από χθες……”
Η έκφραση της Ασίας θολώνει.
Νομίζω ότι μπέρδεψα. Περνούσαμε καλά, αλλά την έκανα να θυμηθεί κάτι οδυνηρό.
Όμως η Ασία σκύβει και αρχίζει να ελέγχει τα τραύματά μου.
«Μπορείς σε παρακαλώ να σηκώσεις το μπατσάκι σου;»
"Βέβαιός."
Σηκώνω το μπατσάκι μου για να εκτεθεί η γάμπα μου. Το σημάδι από τη σφαίρα είναι ακόμα εκεί.
Η Asia τοποθετεί τότε την παλάμη της εκεί.
Ένα ζεστό και απαλό φως λάμπει στη γάμπα μου.
Είναι πραγματικά ένα ζεστό φως.
Είναι ένα πράσινο φως.
Είναι σαν τα μάτια της Ασίας και έτσι φαίνεται πανέμορφη.
Νιώθω ότι η καλοσύνη της είναι μέσα στο φως της.
"Πως είναι?"
Η Ασία σταματά το φως της και με προτρέπει να κινηθώ.
Κουνώ λίγο το πόδι μου.
Ουάου. Αυτό είναι καταπληκτικό!
Δεν νιώθω πια άβολα! δεν νιώθω καθόλου πόνο!
Τρέχω λίγο.
Η Ασία χαμογελάει χαρούμενη όταν με βλέπει.
Είσαι καταπληκτική, Ασία.
Η θεραπευτική δύναμη, είναι μια απίστευτη δύναμη.
Αυτό είναι ένα Sacred Gear, σωστά;
"Ναι είναι."
Όπως ακριβώς νόμιζα.
«Για να σας πω την αλήθεια, έχω και εγώ ένα Sacred Gear. Ωστόσο, δεν είναι πολύ χρήσιμο. Αυτή τη στιγμή, δηλαδή».
Η Ασία εμφανίζει ένα σοκαρισμένο πρόσωπο αφού άκουσε την ομολογία μου.
«Ise, έχεις ένα Sacred Gear; Δεν το κατάλαβα καθόλου».
«Χαχαχα, δεν ξέρω καν την επίδρασή του.
Και για να το συγκρίνουμε, Ασία, η δύναμή σου είναι φοβερή.
Το δικό σου μπορεί να θεραπεύσει ανθρώπους, ζώα, αλλά και διαβόλους σαν εμένα, σωστά;»
Πήρε μια περίπλοκη έκφραση, μετά ένα θλιμμένο πρόσωπο.
Αμέσως μετά, μια σταγόνα δάκρυ έπεφτε από τα μάτια της.
Τότε και άλλα δάκρυα αρχίζαν να τρέχουν από τα μάτια της.
Στη συνέχεια άρχισε να κλαίει.
Δεν ξέρω τι να κάνω, οπότε την πήγα σε ένα σημείο όπου μπορούμε να καθίσουμε.
Καθόμαστε στο παγκάκι στην άκρη του δρόμου.
Μετά, μου είπε μια ιστορία για ένα κορίτσι που κάποτε ονομαζόταν «Αγία Παρθένα".
Σε μια συγκεκριμένη περιοχή της Ευρώπης, υπήρχε ένα κορίτσι που την πέταξαν οι γονείς του.
Μεγάλωσε σε μια εκκλησία κοντά από μια μοναχή μαζί με άλλα ορφανά.
Το κορίτσι που ήταν ισχυρός οπαδός της Εκκλησίας έλαβε μια ιδιαίτερη δύναμη στην ηλικία των 8.
Θεράπευσε ένα τραυματισμένο κουτάβι και ένα άτομο από την Καθολική Εκκλησία το είδε τυχαία.
Από εκεί και πέρα, η ζωή της άλλαξε.
Το κορίτσι μεταφέρθηκε στην κύρια καθολική εκκλησία και το συμβολίσαν πολλοί ως «Αγία Παρθένα» λόγω της θεραπευτικής της δύναμης.
Χρησιμοποίησε τη δύναμή της για να θεραπεύσει πολλούς πιστούς και τους είπαν ότι ήταν δύναμη της θείας προστασίας.
Οι φήμες έφεραν φήμες και τη σεβάστηκαν ως «Αγία Παρθένα».
Ακόμη και χωρίς την έγκρισή της.
Δεν είχε καμία δυσαρέσκεια για το πώς της φερόνταν. Άνθρωποι της Εκκλησίας ήταν ευγενικοί και δεν μισούσε να θεραπεύει ανθρώπους.
Αντίθετα, ήταν χαρούμενη που η δύναμή της ήταν χρήσιμη.
Το κορίτσι ήταν ευγνώμων στη δύναμή της που της δόθηκε από τον Θεό.
Αλλά ήταν λίγο μόνη.
Δεν είχε φίλους με τους οποίους θα μπορούσε να ανοιχτεί.
Όλοι της φέρθηκαν καλά και ήταν ευγενικοί μαζί της. Αλλά δεν υπήρχε κανείς πρόθυμος να γίνει φίλο της.
Κατάλαβε γιατί.
Ήξερε ότι έβλεπαν τη δύναμή της ως κάτι ακανόνιστο.
Δεν την έβλεπαν ως άνθρωπο αλλά ως πλάσμα που θα μπορούσε να θεραπεύσει ανθρώπους.
Αλλά μια μέρα, άλλαξε.
Κατά σύμπτωση, υπήρχε ένας δαίμονας κοντά και τον θεράπευσε.
Ένας πληγωμένος δαίμονας.
Το κορίτσι δεν μπορούσε να το αγνοήσει.
Σκέφτηκε ότι ακόμα κι αν ήταν δαίμονας, έπρεπε να τον γιατρέψει αν ήταν τραυματισμένος.
Ήταν η καλοσύνη της που την έκανε να κάνει μια τέτοια ενέργεια.
Αλλά αυτό άλλαξε τη ζωή της για πάντα.
Ένας από τους ανθρώπους της Εκκλησίας είδε αυτό το περιστατικό και ειδοποίησε όλους.
Οι λειτουργοί της Εκκλησίας σοκαρίστηκαν απ' αυτό.
«Μια δύναμη που μπορεί να θεραπεύσει δαίμονες!;»
«Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο παράλογο!»
«Η δύναμη της θεραπείας μπορεί να θεραπεύσει μόνο τους οπαδούς του Θεού!»
Ναι, υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι που είχαν τη δύναμη να θεραπεύσουν.
Αλλά δύναμη να θεραπεύει ένα δαίμονα ήταν εκτός συζήτησης.
Οι άνθρωποι της Εκκλησία θεώρησε ότι με κοινή λογική ότι η δύναμη της θεραπείας δεν λειτουργεί για τους Έκπτωτους Αγγέλους και τους δαίμονες.
Όπως φαίνεται, παρόμοιο περιστατικό είχε συμβεί και στο παρελθόν.
Η δύναμη να θεραπεύεις Έκπτωτους Αγγέλους και δαίμονες που δεν προστατεύονταν από τον Θεό.
Αλλά αυτό φοβόντουσαν ως τη δύναμη μιας «μάγισσας».
Έτσι ο κόσμος την έβλεπε ως αιρετική.
«Καταραμένη μάγισσα που θεραπεύει δαίμονες!»
Το κορίτσι που σεβόταν ως Αγία Παρθένα τώρα την φοβόντουσαν ως «μάγισσα» και η Καθολική Εκκλησία την εγκατέλειψε.
Δεν είχε πού να πάει και η οργάνωση των «Περιπλανώμενων Εξορκιστών» τη μάζεψε.
Με άλλα λόγια, έπρεπε να λάβει θεϊκή προστασία από τους Έκπτωτους Αγγέλους.
Αλλά το κορίτσι ποτέ δεν ξέχασε να προσεύχετε στον Θεό.
Επίσης, ποτέ δεν ξέχασε να ευχαριστεί τον Θεό.
Ακόμα κι έτσι, το κορίτσι εγκαταλείφθηκε.
Ο Θεός δεν την έσωσε.
Αυτό που τη συγκλόνισε περισσότερο ήταν ότι δεν υπήρχε ούτε ένα άτομο μέσα στην Εκκλησία που ήταν πρόθυμο να την υπερασπιστεί.
Δεν υπήρχε κανείς που να νοιαζόταν για εκείνη.
«……Είναι επειδή δεν προσευχήθηκα αρκετά.
Είναι επειδή είμαι αδέξιος.
Είμαι τόσο ηλίθια που δεν μπορώ να φάω ούτε ένα μπέργκερ μόνη μου».
Η Ασία, σκουπίζει τα δάκρυά της γελώντας.
Δεν ήξερα τι να της πω.
Δεν ήξερα τι να πω αφού έμαθα το καταστροφικό παρελθόν της.
Όπως έδειξε πριν, είναι κάτοχος του Sacred Gear που έχει την δύναμη να θεραπεύει ακόμη και δαίμονες.
«Είναι κι αυτή μια δοκιμασία που μου έδωσε ο Θεός.
Αφού είμαι μια αδέξια καλόγρια, ο Θεός μου έδωσε αυτή τη δοκιμασία.
Οπότε πρέπει να το αντέξω».
Γελούσε οταν να μιλούσε στον εαυτό της.
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο……
«Είμαι σίγουρη ότι μια μέρα θα κάνω πολλούς φίλους. Εχω ένα όνειρο.
Θέλω να πάω αγοράσω λουλούδια με έναν φίλο, αγοράσω βιβλία και……να μιλάμε……”
Είναι γεμάτη δάκρυα.
Δεν μπορώ να την κοιτάξω άλλο.
Πρέπει να το κράταγε όλη την ώρα μέσα της.
Όλη την ώρα περίμενε να τη σώσει ο Θεός και έκρυβε τα συναισθήματά της διαρκώς.
Ε!
Ε Θεέ!
Τι νόημα έχει αυτό!
Γιατί δεν σώζεις αυτό το κορίτσι!
Έχει την λαχτάρα για τη βοήθειά σου!
Σε σέβεται περισσότερο από τον καθένα!
Τι κάνεις!?
Γιατί δεν κάνεις τίποτα!?
Δεν ξέρω τίποτα για εσάς και επίσης δεν πιστεύω σε καμία θρησκεία.
Πάνω από αυτό, είμαι δαίμονας!
Αλλά ακόμα και ένας δαίμονας σαν εμένα μπορεί να της μιλήσει!
Δεν ήσουν εσύ που μας έδωσε τα Sacred Gears;
Αυτό! Αυτό είναι λάθος!
Α, το ξέρω.
Αυτό θα κάνω!
Πρόσεχε με Θεέ!
Της έπιασα το χέρι.
Και της λέω κοιτώντας την κατευθείαν στα μάτια που είναι υγρά από τα δάκρυά.
«Άσια, θα γίνω φίλο σου.
Όχι, είμαστε ήδη φίλοι».
Η Ασία στέκεται εκεί και κοιτάζει σαστισμένη.
«Είμαι δαίμονας, αλλά όλα εντάξει.
Δεν θα πάρω τη ζωή της Ασίας και δεν θα πάρω οποιαδήποτε τιμή!
Μπορείς να με καλέσεις όποτε θέλεις!
Α, και θα δώσω και τον αριθμό του κινητού μου.
Έβαλα το χέρι μου στην τσέπη μου για να βγάλω το κινητό μου.
"……Για ποιον λόγο?
«Δεν είναι για ποιο λόγο!
Ασία, έπαιζες μαζί μου όλη μέρα σωστά;
Μιλήσαμε σωστά?
Γελάσαμε μαζί σωστά;
Τότε εγώ και εσύ είμαστε φίλοι!
Άνθρωπος, δαιμόνιας ή Θεός δεν έχει σημασία! Είμαστε φίλοι!
«……Είναι συμφωνία με έναν δαιμόνια;»
"Δεν είναι!
Η Asia και εγώ θα γίνουμε πραγματικοί φίλοι!
Θα βάλουμε όλα τα πράγματα στην άκρη!
Θα μιλάμε όποτε θέλουμε, θα παίζουμε όποτε θέλουμε, και ναι, θα πάω και εγώ για ψώνια μαζί σου!
Είτε είναι για βιβλία είτε για λουλούδια, εμείς θα πας για ψώνια όσο θέλεις!
Εντάξει?
Ακόμα κι εγώ νομίζω ότι είναι χάλια η συζήτηση. Δεν είναι καν ρομαντικό.
Kiba πιθανώς ξέρει το σωστό να πει σε μια τέτοια στιγμή.
Αλλά η Ασία έβαλε το χέρι της στο στόμα της και για άλλη μια φορά αρχίζει να κλαίει.
Αν και, αυτή τη φορά, τα δάκρυά της δεν έμοιαζαν λυπημένα.
«……Ise. Δεν έχω τι να πω».
«Θα μπορούσαμε να μάθουμε γυρίζοντας στην πόλη! Αν τριγυρνάς κοιτάζοντας διαφορετικά πράγματα, θα τα μάθαινες τελικά».
«……δεν μπορώ να μιλήσω ιαπωνικά. Δεν ξέρω επίσης για τον πολιτισμό σας».
"Θα σε διδάξω!
Θα σε κάνω να μιλήσεις ακόμη και με μια παροιμία!
Αστό σε μένα!
Θα μπορούσαμε ακόμη και να πάμε στο μουσείο για να δούμε τον εθνικό θησαυρό της Ιαπωνίας!
Σαμουράι! Σούσι και γκέισα!
«Επίσης δεν ξέρω τι να μιλήσω με έναν φίλο».
Κρατώ σφιχτά το χέρι της Ασίας.
«Μου μίλησες κανονικά για μια ολόκληρη μέρα.
Αυτό ήταν μια χαρά.
Μιλάμε σαν φίλοι.
«……Θα γίνεις φίλος μου;»
«Ναι, ας τα πάμε καλά από εδώ και πέρα, Ασία».
Κουνάει το κεφάλι της και χαμογελάει.
Ναι, με αυτό είναι εντάξει.
Η Ασία και εγώ είμαστε φίλοι!
Αλλά αυτή η κατάσταση σίγουρα με κάνει να κοκκινίζω.
Μάλλον θα τρέμω από ντροπή μόλις πάω για ύπνο μετά από αυτό.
Αλλά δεν έχει σημασία.
Αν η Ασία χαμογελάσει, τότε δεν πειράζει.
Το περιστατικό από το θλιβερό παρελθόν της.
Δεν θα ξέρω πόσο επώδυνο ήταν.
Αλλά είμαι βέβαιος ότι μπορώ να την κάνω να χαμογελά από εδώ και πέρα!
Ακόμα και ένας άνθρωπος και ένας δαίμονας μπορούν να είναι φίλοι!
Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν αδύνατο, αλλά δεν με νοιάζει πια.
Σίγουρα θα τη βλέπω από εδώ και πέρα ως φίλη μου.
Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν μπείτε στο δρόμο μας!
Θα προστατεύσω την Ασία!
"Είναι αδύνατο."
Μια φωνή μου απορρίπτει όλες τις σκέψεις μου.
Όταν κοιτάζω προς την κατεύθυνση από όπου ήρθε η φωνή, παγώνω.
Αυτό συμβαίνει επειδή ένα άτομο με το οποίο γνωρίζω στέκεται εκεί.
Ένα λεπτό κορίτσι με μεταξένια μαύρα μαλλιά.
Η Amano Yuuma-chan στέκεται εκεί.
«Y-Yuuma……;»
Γελάει διασκεδάζοντας όταν ακούει την τρεμάμενη φωνή μου.
"Εεε. Επέζησες. Και ως Διάβολος; Σοβαρά, αυτό είναι το χειρότερο".
Η φωνή της δεν είναι η χαριτωμένη φωνή της Yuuma-chan, και ακούγεται περισσότερο μιας μαγευτικής ενήλικης.
"......Raynare-sama......"
Η Asia την αποκαλεί με αυτό το όνομα.
Raynare; Ναι, σωστά. Το ξέχασα εντελώς.
Ο Amano Yuuma είναι ένας Έκπτωτος Άγγελος. Ακριβώς. Παραλίγο να το ξεχάσω αυτό.
Κατάλαβα, άρα είναι ο Έκπτωτος Άγγελος Raynare. Ώστε αυτό είναι το πραγματικό της όνομα.
"......Τι θέλει ένας Έκπτωτος Άγγελος σαν εσένα;"
Χλευάζει όταν της το λέω αυτό.
"Δεν θέλω να μου μιλάει ένας βρώμικος διάβολος σαν εσένα".
Με κοιτάζει σαν να κοιτάζει κάτι πολύ αηδιαστικό.
"Αυτό το κορίτσι. Asia, είναι το προσωπικό μας αντικείμενο. Μπορώ να την πάρω πίσω; Ασία, εσύ... ξέρεις ότι είναι ανώφελο να το σκάσεις;"
Να τρέξω; Τι εννοεί;
"......Όχι. Δεν θέλω να επιστρέψω σε αυτή την Εκκλησία. Δεν θέλω να επιστρέψω στην ανθρώπους που σκοτώνουν άλλους ανθρώπους. ......Επίσης, εσείς οι άνθρωποι μου κάνατε πράγματα......"
Η Ασία απαντάει με αηδία.
Τι συνέβη; Τι συνέβη μέσα στην εκκλησία;
"Σε παρακαλώ, μην το λες αυτό, Ασία. Ο Ιερός Εξοπλισμός σου είναι απαραίτητος για το σχέδιό μας. Έτσι σε παρακαλώ έλα πίσω μαζί μου; Πήρα επίσης το χρόνο να σε ψάξω.
