Madan no Ou to Vanadis (Маcedonian):Volume01 Chapter1

Поглавје 1 - Запознавање со Борбената Принцеза

"Тигре-сама"

Гласот на девојката на кој бесе се навикнал веке дојде до неговите уши,и чуствуваше како неговото тело му се тресеше.

Бидејки од јаката светлина што доаѓаше од прозорецот,он разбра дека утрината дошла.

Но сепак него му се спиеше.

"Малку подолго....Уште малку подолго."

"Колку долго е тоа "малку подолго" ако смеам да прашам?"

"Нема планови за одење на лов денес....затоа до попладне"

"Престани со тоа и разбуди се веќе."

Девојката се извика многу гласно.

Тој беше соголен од неговото ќебе,неговите рамења му бе фатени,и беше разбуден жестоко.

Кога ги отвори неговите очи,го виде светло црвеното лице на девојката,вриејки со лутина,и беше во близина.

Таа имаше детско лице,кое немаше никаква застрашувачка моќ кога ќе се налутеше.Нејзината костен боја коса беше врзана во двојни опашки.Нејзиното мало тело беше облечено во униформа со црни долги ракави,црн фустан што се протегаше до нејзините нозе,исто така и бела престилка која даваше чуство на чистота.Тоа е како треба една слугинка да личи.

"Ах.....Добро утро,Теита."

Со успан и спор глас,Тигре го извикна името на слугинката која беше една година помлада од него.Гледајки дека се разбудил,Теита ја ослободува раката.

"Војниците ги завршија своите подготовки одамна,и сите те чекаат тебе Тигре-сама"

Тигре беше збунет,и размислуваше за тоа што таа го кажа сега.

Крвта му зоврие од лицето одма кога релеазацијата му потона внатре.

".....Ах срање!"

Како да истркала од креветот,он стана,и Теита дршеше колекција од здиплени алишта за него.До нејзините нозе имаше мала кофа полна со вода.

"Благодарам.Ти си добро подготвена како сегокаш"

"Ова е вака бидејки јас веке очекував ова да се случи.Јас ке одам и ке подготвам доручек,затоа те молам измиј си го лицето и пресоблечи се во меѓувреме."

Со лутината која и замина од нејзиното лице,Теита направи весела насмевка,се поклони,повлечувајки го работ на нејзиниот фустан како поклон,и си замина од собата благородно.

Тигре си го изми лицето,ладното и освежувачко чувство му ја отстрани успаноста од лицето.Додека се облекуваше,истрча од собата,и трчаше долу во коридорот.

"Иако немам многу време останато...Сепак не треба да се влечам."

Он оригинално планираше да оди право во кујната,но он тргна кон малата соба на крајот на коридорот.

Ова беше толку мала соба каде што 3 возрасни луѓе неможат да седат заедно.Спроти влезот имаше ексклузивно декориран решетка,и на неа имаше еден лак.

Лаковата жица беше цврста и стегната,и изгледаше како да можеше да се користи било кога.

Ако некој би можел да го опише лакот со еден збор,тоа би било зборот "црн".

Рачката,лаковата жица,целиот лак беше тотално црн,без никаков сјај.

Не би било неверливо ако луѓето ако кажат дека стрелата била исечена и извадена од темнината.

--Самиот поглед кон тој лак даваше опресивно чувство.

Лакот со мистериозна атмосфера,беше земејно богатство на Ворн семејството,било кажано дека било користено од нивните ловџешки предци.

Таткото на тигре остави една узлуга за лакот.

„Само кога навистрина ти треба лакот,тогаш мошеж да го користиш.Под никој друг услов освен наведениот.“

По сослушување на татковината волја,Тигре почуствува неописливо чувство на морнличаво од тоа,и се одлучи да не го допира.

Тигре застана право,го регулираше своето дишење,ја стави стиснатата тупаница до неговото срце,мрдајки ја хоризонтално.Потоа се поклони на своите предци.

Завршувајки ја својата акција,тивко ја напушти својата соба,и се упати кон трпезаријата.

Тигреврумуд Ворн беше 16 оваа година.Роден во Грофовска куќа во Кралството на Брун,он го наследил семејството кога татко му умре од болест.

Имете беше доста долго кое беше пренесене од неговите предци кој ја добиле позицијата на Гроф.Он самиот го најде големо и долго за викање,и затоа ги замолил блиските до него да го викаат "Тигре."

Тигре влезе во трпезарата,каде помириса слатка арома.

На едноставната трпезариска маса,имаше сланина завиткана во пршени јајца,ржен леб,млеко,супа од печурки и друго,шежко доволно за да се виде слаба пареа како искача.

Тигре беше на стоечката страна на масата.

"Само супа моше."

"Нема да биде така."

Кога дојде до храна,Теита беше многу тврдоглавна.

"Сакаш ли твојот стомак да кркори пред сите?Тоа би било непријатно."

Нејзините две разе беа ставени на нејзините колкови,и гледаше налутено дирекно кон Тигре.Беше поглед полн со итензитет,спротивно од слугинка.Беше многу пострашен отколку кога го будеше.

Тигре знаеше многу добро дека немошеже да победи во овој аргумент,затоа споро се предаваше.

Сипајки млеко на лебот,он потоа ја зеде чинијата и го изеде прженото јајце,и заврши со супата во големи голтки.

"Благодарам за појадокот."

Он стана кога го рече тоа.Теита одма дојде до него,со чешел и палома во нејзините раце.

"Имаш малку од храната на твојата уста,избриши се убаво."

Зборејки како да беше малку лута,Теита му ја чистеше устата убаво со паломата.

"Исто така имаш малку креветна коса"

Ја издолжи раката која имаше чешел,и комплетно му ја исчешла црвената коса на Тигре.

"Погледни,па дури и палтото ти е криво".

Ставајки го чешелот и паломата на маса,нејзината изпружена рака му го намести палтато правилно.Тигре тивко го прифати тоа.

"Тигре-сама"

"Сто е?"

Одеднаш,гласот на Теита ја изгуби строгоста,стануваше прилично женски,и таа го подвикна Тигре нежно.Тигре секогаш мислеше за неа,која беше една година помлада од него,како негова помлада сестра.

"Зашо мора Тигре-сама да оди надвор во војна?"

Експресија на Тигре стана проблематична,и ја допре неговата црвена коса со својата рака.Во времинја,Теита ке ги праша овие тешко одговорливи прашања,и он бил тотално загубен за да ги одговори.

"Тоа е воената врска за неговото Величество.За кралството на Бруне,природно е за куката на Грофот Ворн да биде во војната."

"Н-Но".

Гледајки горе кон Тигре со натажливо лице,Теита се расправаше жестоко.

"Не беше многу лесно за да собереме дури и стотина војници..."

Дали беше блогородници или грофови,имаше многу различни видови.

Иако,куќата на Грофот не беше во ситуација каде беше прогласена за "сиромашна",опишувајки како "едноставни" или други слични придавки не би биле далеку од марката,тоа беше благородното семејство Ворн.