AnoHana: Tom 1 Rozdział 2: Difference between revisions

Browse history interactively

← Older edit Newer edit →

VisualWikitext

Revision as of 17:41, 26 July 2013

Rozdział 2 - Bestia lata

Powrót do Rozdział 1 - Pierwsze wspomnienie

Strona Główna

Idź do Rozdział 3 - Noc curry

@@ Line 78: / Line 78: @@
 - Teraz jest pora. Wymieszaj!
+Jajka w garnku wydawały się być swished and swooshed. Poczułem zimny pot spływający po moich plecach.
+- Idę!... Mmm?!
+Kiedy otworzyłem skrzypiące drzwi, stała przede mną wizualizacja „pożądania; kobieta, jakby miała rozplaśnięte na twarzy swoje genitalia.].
+- Cześć.
+Posiadanie lekko opalonej skóry, noszenie przylegających szelek w kolorze wody, nadmiernie się przy tym eksponując - był to sposób pokazania jej niedojrzałej seksualności, aż za bardzo cielesny, stąd uczucie dyskomfortu.
+Pac.
+-Cześć. Widzę, że u ciebie wszystko dobrze.
+- Ach. Ahahaha...
+Co za nieszczęśliwy dzień.
+Nieszczęścia chodzą parami, zdrajcy. Chciałbym je odepchnąć: użyć karabinów w grze, by wystrzelać wszystko - tak rzeczy realne, jak i nierealne; podziurawić je pociskami.
+Hej. Czekaj?
+Co się stanie kiedy ta rzecz ''to '' zobaczy?
+- ...Um. Wychowawca kazał mi przekazać ci zadanie domowe na wakacje.
+Kobieta przede mną niepewnie podała mi kserokopie.
+- Co? Zadanie na wakacje? Jest już koniec sierpnia, wakacje się skończą za dwa dni!
+Odszczekałem się tej, z którą nie rozmawiałem przez długi czas - trzy lata by być dokładnym, bez interakcji społecznych. Ona odpowiedziała na moje wypaplane wątpliwości:
+- Nie ma problemu. Przecież ty zawsze masz wakacje. W przeciwieństwie do ciebie, Yadomi, ja jestem bardzo zajęta.
+Niewiasta powiedziała to pozytywnym tonem, kontrastującym z jej frywolnym wyglądem. Z tego tonu nie można odczytać upływu lat, tak, jakby zupełnie mnie rozgryzła.
+Robiłem się przez nią niecierpliwy.
+- Możesz zrzucić to na mnie. I tak nie mam zamiaru iść do tej głupiej szkoły.
+Kiedy wydusiłem to z siebie, jej niebieskie szelki zdawały się być cięższe. Usta kobiety poruszyły się, jednak nie wydała z siebie dźwięku.
+- Mmm?
+Czy próbowała coś powiedzieć? Zauważywszy to, niechętnie zacząłem się na czymś koncentrować…
+Miałem pustkę w głowie; niechcący ukazałem swoje pomyłki. Dziewczyna celowo wymierzyła w mój błąd i rzuciła okrutnym komentarzem:
+- Powinieneś się wstydzić.
+- Co?
+Powinieneś się wstydzić.
+Moja krew zawrzała, a uszy poczerwieniały. A co ty o mnie wiesz!
+Chciałem się odgryźć. Chciałem ją zranić najbardziej ostrymi, impulsywnymi słowami!
+- Ee, kto tam jest?
+- !...
+Dźwięk dobiegł z tyłu, gasząc mój gniew.
+Nie próbowałem się obejrzeć, by zobaczyć reakcję jej - Anaru Anjo. Zmarszczyła brwi, jakby zaskoczona, lecz była to reakcja na moje zachowanie
+Więc Anjo nie mogła jej zobaczyć?
+- Co się stało, Yadomi? Źle wyglądasz.
+Problem za mną zakrzyczał „Ahah!” z radością, gdy usłyszał głos Anjo.
+- Ten głos! Wiedziałam! To Anaru!
+Jej naiwny głos wypowiedział zakazane słowo.
+- Ty... Nie nazywaj jej Anaru!
+Szybko jej przerwałem. Nawet jeśli była obrazem „pożądanie”, mówienie jej tego tak dosadnie to trochę zbyt dużo.
+- ...A, Ach, An... Nie mów na mnie Anaru!
+Twarz Anjo nabrała koloru znacznie bardziej żywego niż brązowy.
+Powiedziała to samo, co ja. Ale oczywiście, powiedziała to do mnie.
+Rozumiem.
+Z perspektywy Anjo, to ja powiedziałem „odbyt”. I zdecydowała się kompletnie zignorować tą upierdliwą rzecz dotykającą jej skóry i krzyczącą w kółko, „Anaru, Anaru!”. Nie, nie ignorowała tego. Ona…
+Więc to naprawdę...
+- Waaaghhh?!
+Bam, zemdlałem.
+Kiedyś taki nie byłem.
+Tego lata nie przeszkadzał mi ani upał, ani bolesne promienie, opalające moją skórę. Tego lata, w piątej klasie podstawówki, zawsze byliśmy razem.
+Na naszej drodze ze szkoły, na wzgórzu znajdował się porzucony, mały dom. Mieliśmy tam wiele bezużytecznych „skarbów” i nazywaliśmy go naszą sekretną bazą. Bawiliśmy się tam przez resztę lata. Stamtąd wyniosłem wszystkie letnie wspomnienia.
+Byliśmy „Super Obrońcami Pokoju”.
+„Obrońcy” było słowem, które poznaliśmy i zapamiętaliśmy; wydawało się oznaczać silnych ludzi. Mieliśmy strzec pokoju i karać zło. Przez to wysublimowane życzenie nadaliśmy sobie taką nazwę. Tak, pierwszym, który ją zaproponował byłem ja, lider.
+Nikt nie zaprotestował. Nikogo to nie obchodziło. Przez cały ten czas byłem we wszystkim najlepszy - bieganie, liczenie, testy, czy nawet kaligrafia - dostałem nawet srebrną nagrodę.
+- Heh, Obrońcy. Choć nie rozumiem, brzmi naprawdę fajnie!
+Yukiatsu był numerem dwa. Chociaż jego stopnie z muzyki były lepsze niż moje, nie mógł dogonić mnie w innych dziedzinach.
+- Słowo super brzmi naprawdę imponująco...
+Tsuruko zawsze robiła wszystko po swojemu. Była dobra w rysowaniu, ale rysowała tylko księżniczki i  wróżki. Jeśli mogłaby narysować coś innego, byłaby to niezła dekoracja do powieszenia na ścianie naszej sekretnej bazy
+- Jeżeli będziemy używać tej nazwy, będziemy musieli bronić pokoju na poważnie. Czy wszyscy są na to gotowi?
+Anaru była za bardzo poważna i robiła wszystko zgodnie z zasadami. Na przykład zamiatała bazę, choć nikt jej nie kazał. Złościła się nawet, gdy wycierałem nos rękawem. Zachowywała się dokładnie jak moja sąsiadka.
+- Maahh! To takie fajne, Jintan!
+Poppo, choć mały i nieśmiały, czasami zdejmował spodnie, co było bardzo zabawne; dlatego lubiłem się z nim bawić.
+- A więc zdecydowane. No nie, Jintan!
+I była też Menma.
+Słodki jak miód głos Menmy zawsze dodawał mi energii. Ciągle płakała, a gdy to robiła, jej załzawione oczy wyglądały jak szklane perły wypełnione wodą z oceanu.
+Jej dziadek był cudzoziemcem, więc jedna czwarta jej krwi była zagraniczna. Jej miękkie, śnieżnobiałe włosy wyglądały, jakby słońce mogło je przenikać. Jeśli powąchało się ją z bliska, można było wyczuć słabą woń nieznanego kwiatu…
+Za każdym razem, gdy słyszałem głos Menmy, biegłem do niej, pokazując się jej z mojej najfajniejszej strony.
+Tak - jako kapitan musiałem biec na czele. Nie mogłem się potknąć ani posiadać mroczną stronę.
+Jeśli miałbym się potknąć, wolałbym odlecieć.
+To było niedojrzałe myślenie, ale tak się wtedy czułem.
+Ale to nie ja odleciałem.

AnoHana: Tom 1 Rozdział 2: Difference between revisions

Revision as of 17:41, 26 July 2013

Rozdział 2 - Bestia lata

Navigation menu

Search