Yahari PL tom 1 uwagi autora
Uwagi autora[edit]
Minęło trochę czasu. Tu Watari Wataru. Także, dobrze was znowu widzieć. Tu Watari Wataru.
Może to wydawać się nagłe, ale "młodość", która jest powszechnie określa przez społeczeństwo, jest błędna. To wręcz kłamstwo. Wybrać się na randkę do Lalaportu[1] w swoim mundurku ze słodką dziewczyną i będąc zaproszonym przez znajomego z innej szkoły, aby zjeść z nią obiad... te rzeczy po prostu nie istnieją. One są nawet odległe od kompletnej fikcji.
Nigdy wcześniej nie czytałeś młodzieżowej komedii romantycznej i nie widziałeś na końcu oficjalnego sprostowania?
Ta praca jest fikcyjna i nie ma żadnego związku z autentycznymi sprawami, ludźmi i organizacjami.
Innymi słowy, ta młodzieżowa komedia romantyczna została wypełniona kłamstwami. I każdy został przez nią oszukany.
Prawdziwy młodzieniec kończył szkołę z przyjacielem, udawał się do Saizeriya[2] i tam przesiadywał aż do nocy otrzymując drinki i focaccia.
To już wszystko co mogę wam powiedzieć złego na temat kolegów z klasy i szkoły. To był prawdziwy obraz nastolatków. Mówię to wam z własnego doświadczenia, więc jestem o tym całkowicie pewien.
Ale, jednocześnie, naprawdę nie cierpię tego typu młodzieży.
Ekscytować się z powodu miksowania razem melonowej sody i soku pomarańczowego, oraz nazywając to jako "melanż"... jadąc na wycieczkę i po środku tego okrutnego środowiska grając z trzema innymi chłopakami w madżonga... wpadając w ciszę po zobaczeniu, dziewczyny, którą lubiłem rozmawiającej ze swoim chłopakiem... myślę, że wracając wspomnieniami do tamtych czasów, mogę opowiedzieć o każdym z tych miłych wspomnień.
Przepraszam, to było kłamstwo. Nienawidziłem tego typu młodzieży. Też chciałem iść na randkę z dziewczyną ubrany w mój mundurek. Cholera, nadal chcę.
To są rzeczy, które czułem podczas pisania tej książki. Mam nadzieję, że się wam podobała.
Na koniec muszę podziękować kilku ludziom.
Najpierw, mój kierownik Hoshino-sama. Mógłbym napisać książkę o tym jak mi pomógł, więc będę się streszczał i powiem, że przegląda wszystko co napiszę, od najmniejszych po największe prace. Dziękuję ci bardzo.
Następnie Ponkan(8)-sama. Za każdym, gdy czułem się zniechęcony, twoje niesamowicie urocze ilustracje dodawały mi siły. Jestem naprawdę, szczerze szczęśliwy z faktu, że poprosiłem cię o pomoc. Dziękuję bardzo.
Mimo, że tak naprawdę się nie znamy, chciałbym podziękować Hirasaka Yomi-sama za jego komentarz, który mam na obi[3] tej książki. Kiedy byłem bliski od załamania, niespokojny i zmartwiony, jego słowa dały mi odwagę. Dziękuję bardzo.
Chciałbym podziękować moim przyjaciołom. Za każdym razem, gdy was spotykam, rozmawiamy o pieniądzach! Byłem naprawdę przygnębiony! Porozmawiajmy trochę więcej o tym, co dzieje się w waszych życiu, Boże!
Chciałbym podziękować wszystkim czytelnikom. To właśnie dzięki wam wszystkim, pisarz Watari Wataru może istnieć. Wszystkie wasze słowa były dla mnie źródłem ciągłej zachęty. Z głębi serca, jestem wam bardzo wdzięczny.
I na koniec, chciałbym podziękować swojej szkolnej przeszłości. Możesz zostać nazwana nudną i bezwartościową, ale dlatego że te słowa były nieprzyjemne, powstała ta powieść. Proszę bądź dumna. Twoje młodzieńcze lata mogły zostać spieprzone, ale również były jak najbardziej prawdziwe. Dziękuję ci bardzo.
No więc, ta historia. Czy będzie kontynuowania, czy nie zależy od kilku rzeczy, ale szczerze wierzę w to, że znów się spotkamy. Tak więc, podczas gdy ja obmyślam fabułę na następny raz, proszę pozwólcie mi oddać moje pióro temu rozdziałowi.
Pewnego lutowego dnia, z pewnego miejsca w prefekturze Chiba, podczas przeżywania uczucia nostalgii z mojej dawnej przeszłości i sącząc filiżankę słodkiej kawy,
-Watari Wataru
Przypisy[edit]
| Powrót do Rozdział 8 | Strona Główna | Idź do Ilustracje |
